روایتی کوتاه از برکت نام امام مجتبی بر سفره‌های افطار

خبرگزاری شبستان-کرمان

پانزدهم رمضان المبارک، میلاد موفورالسرور مولایی است که آنقدر کریم و بخشنده بودند حتی نسبت به غیرشیعیان که معروف به «کریم اهل بیت» شدند و حالا شیعیان آن حضرت به نام مبارک امام حسن مجتبی علیه السلام به ویژه در ماه مبارک رمضان افطار و اطعام می دهند، از نیازمندان دستگیری و از ایتام دلجویی و آنان را حمایت می کنند.

مردم استان کرمان در جای جای این استان پهناور به تاسی از سیره سخاوتمندانه امام مجتبی علیه السلام در ایام مبارک رمضان افطاری های متنوعی می دهند؛ از سفره های ساده گرفته تا طبخ غذای گرم؛ توزیع کمک بسته های معیشتی، گره گشایی از خانواده های نیازمند و دهها عمل خیرخواهانه ای که تلاش دارد تا لبخندی بر لب ها نشانده و دلی از بندگان خدا را در ماه میهمانی خدا شاد کند.

گفتن و شنیدن از کرامت و سیره امام حسن مجتبی علیه السلام در مواجهه با نیازمندان حقیقتاً انسان را سر شوق می آورد و ترغیب به کمک رسانی می کند.

مبلغ توانمند حجت الاسلام حامد کاشانی می گوید: «کرامت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه حیرت‌انگیز است.

کرامت با دشمنان

این کریم با آن همه کَرَم، با آنکه مردم کاری به ایشان نداشتند…

مردم از امام حسن مجتبی صلوات الله علیه دین نمی‌گرفتند، غرق دنیا شده بودند، اما وقتی درِ خانه‌ی امام حسن مجتبی صلوات الله علیه باز می‌شد، از بس که ایشان زیبا و کریم بودند، درِ خانه شلوغ می‌شد.

این هم از مظلومیت‌های اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین است، امام حسن مجتبی صلوات الله علیه می‌دانستند که این جماعت آمده‌اند تا طلا بگیرند، و امام حسن مجتبی صلوات الله علیه هم می‌بخشیدند.

یکی از اسرارِ این بخشیدن این بود که در آن روزگاری که همه «اهل البیت» را فراموش کرده بودند، که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم اهل بیت دارند، اگر بخواهیم گمراه نشویم باید به درِ خانه‌ی اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین برویم و دین را از آن‌ها بگیریم.

حال دین نمی‌گرفتند، ولی امام حسن مجتبی صلوات الله علیه کاری کردند که مردم فکر نکنند نسلِ اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین منقرض شده است.

اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین کیست؟ آن کسی که درِ خانه‌ی او در مکه و مدینه از همه شلوغ‌تر است.

این آقایی که اینقدر در راه خدا بخشید، سه مرتبه تمام اموال خود را بخشیدند، به چه کسانی؟ امام حسن مجتبی صلوات الله علیه که اصلاً اینقدر شیعه و محبّ نداشتند، امام حسن مجتبی صلوات الله علیه به فقرای غیرشیعه می‌بخشیدند.

زمانی مروان گفت: دشمن هم از کَرَمِ او ناامید نیست.

این خانواده اینطور هستند که بجز در «لا اله الا الله» به کسی «نه» نمی‌گویند.

دلبریِ امام حسن مجتبی صلوات الله علیه از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه

شیخ طوسی اعلی الله مقامه الشّریف در «المصباح» نقل کرده است که هجده ذی الحجّه سال ۳۹ روز جمعه بود، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه خطبه جمعه خواندند، در آن خطبه‌ای که خواندند (روز عید غدیر بود)، وقتی جلسه تمام شد فرمودند: شما میهمانِ حسنِ من هستید. شیعیان امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به خانه امام حسن مجتبی صلوات الله علیه رفتند، هر کسی بیرون می‌آمد با یک قابلمه‌ی بزرگ بیرون می‌آمد، امام حسن مجتبی صلوات الله علیه غذا را با ظرف داده بودند.»

این مقدمه بهانه ای است برای نوشتن از سفره ای که حدوداً ۲۰ سال در شب میلاد کریم اهل بیت علیهم السلام در مسجد جامع راین پهن می شود.

همه چیز از یک افطاری ساده نان و پنیر و سبزی که دو سه نفر از اهالی مسجد تدارک دیده بودند، شروع شد؛ اسمش را که سفره کریمانه گذاشتند تصمیم گرفتند سال های بعد آن را کریمانه تر برگزار کنند؛ با چلوخورشت و... آن هم نه برای ۴۰، ۵۰ نفر و... که پیش بینی افطاری برای صدها نفر می شد.

تا در دل ماجرا نباشی کمی سخت باور می کنی که هزینه های این افطاری چگونه جور می شود؛ اما وقتی ایمان داشته باشی صاحب سفره کس دیگری و کریم من اولادالکرام است دیگر دلت قرص می شود که همه چیز جور می شود آن هم به بهترین وجه ممکن! حتی بدون برنامه ریزی آنچنانی! مثل امسال که یک خانواده بانی شد و کل افطاری را تقبل کرد. 

خیلی ها به عشق امام حسن مجتبی علیه السلام پا به میدان می گذارند، هزینه می کنند با افتخار و البته برکاتش را هم می بینند.

یکی از اهالی مسجد جامع راین به خبرنگار خبرگزاری شبستان می گوید: این روزها که در فضای مجازی و رسانه ها می دیدم همه جا صحبت از ضیافت کریمانه و افطاری به نام مبارک امام حسن مجتبی علیه السلام است خیلی دوست داشتم به نوعی در آن سهیم شوم اما موجودی حساب بانکی ام آنقدری نبود که بخواهم اقدام کنم، از طرفی محاسبه هزینه های جاری زندگی را نیز داشتم.

وی می افزاید: درست یک روز قبل از میلاد امام مجتبی علیه السلام یکباره با مشاهده پوستری که از هفته گذشته چندین بار تبلیغات آن را دیده بودم که قرار است جایی افطاری داده شود، به دلم افتاد من هم برای امام حسن علیه السلام کاری بکنم؛ شماره تماس برگزارکنندگان مراسم را گرفتم و پرسیدم آیا هنوز فرصت برای سهیم شدن در این امر مبارک هست یا هزینه ها تأمین شده است؟ وقتی شنیدم می توانید واریز کنید، معطل نکردم و همان مقدار پول ناچیزی که در حسابم بود را با اطمینان کامل نصف کرده و به حساب بانیان واریز کردم.

این فرد با چشمانی اشکبار ادامه می دهد: دقیقاً ۲۶ ساعت بعد، از جایی که اصلاً تصورش را نمی کردم ۲۰ برابر برایم واریز شد و من این بار با تمام وجودم ایمان پیدا کردم که امام مجتبی کریم اهل بیت علیهم السلام هستند و کمترین کاری که برای ایشان انجام شود به بهترین وجه جبران می شود.