به گزارش خبرگزاری شبستان از همدان - سمیه مظاهری: مسجد پایگاه دین و محل عبادت و ارتباط با جامعه است، اما گاه بنا به ضرورت رسالت مهم تری از ساخت مساجد وجود دارد؛ کاری که شهید مدنی انجام داد.
سیدی محبوب بود، عالمی عامل که در کنار تعبد و حق‌طلبی، توجه به محرومان و تسکین درد دردمندان را سرلوحه کار خود ساخته بود. حضور چند ساله‌اش در همدان منشأ خدمات ارزشمندی شد که هنوز و با وجود گذشت نیم قرن پا برجا است و میلیون‌ها نفر از آن بهره‌مند شده‌اند.
وی کارهای حسنه‌ای را در همدان بنا نهاد که از مهم‌ترین آنها می‌توان به مسجد، درمانگاه، مؤسسه قرض‌الحسنه و دارالایتام همگی با عنوان «مهدیه» اشاره کرد. آیت‌الله سید اسدالله مدنی دهخوارقانی مسجد مهدیه را در منطقه‌ای از همدان بنا نهاد که بهائیان در آن سکونت داشتند و همین کار سبب برچیده شدن بساط فرقه انحرافی شد و سرانجام دشمنان ایستادگی و بصیرت سید را تاب نیاورده و 20 شهریور 1360 او را چون مولایش امیرالمؤمنین(ع) در محراب به شهادت رساندند.
مبارزه با فرقه انحرافی
منطقه جاده عباس‌آباد بود و ده‌ها خانواده بهائی که کسی کاری به کارشان نداشت و تیشه به ریشه تشیع می‌زدند. رژیم پهلوی نیز خود از این فرقه ضاله حمایت کرده و راه را برای تبلیغ و گسترش گروهشان باز گذاشته بود.
در این میان بود که شجاع مردی چون سید اسدالله مدنی با آن روح ملکوتی، صفای باطن و اخلاص وصف ناشدنی‌اش گام برداشت و مسجدی ساخت تا گم‌گشتگان و به تاریکی‌رفتگان را به نور هدایت علوی نجات بخشد.
مسجد را "مهدیه" نام نهاد تا تذکری باشد بر مسئله غیبت و ظهور آخرین امام از سلاله پاک نبوی و علوی تا مدعیان دروغین امامت را رسوا و غافلان را بیدار سازد. حالا نزدیک به نیم قرن از زمانی که آیت‌الله مدنی، مسجد مهدیه را در همدان بنا نهاد می‌گذرد، امروز دیگر خبری از بهائی و بهائیت در کوچه پس کوچه‌های شهر نیست و همه این‌ها به برکت روح قدسی و نیت بلند این روحانی شهید است.
حالا مسجد مهدیه در خیابانی به همین نام قرار دارد و کانون جوانان و مشتاقان دیار دارالمجاهدین است. این سنگر دینی و سیاسی در دوران انقلاب و دفاع مقدس بسیار فعال بوده و رزمندگان بسیاری از آن به جبهه نبرد شتافتند.
مسجد مهدیه با بیش از هزار و 500 متر مربع مساحت دارای حسینیه، پایگاه مقاومت بسیج، کتابخانه و کانون فرهنگی است و نام و یاد حاج قاسم همدانی که هزینه خرید زمین و ساخت آن را تأمین کرد در کنار مجاهد بزرگی چون شهید مدنی می‌درخشد.
ساخت درمانگاه در کنار مسجد
سال 1347 که فکر راه‌اندازی درمانگاه مهدیه به وجود آمد همه از این اتفاق عالی خرسند بودند و طولی نکشید که این اتفاقات مبارک ادامه پیدا کرد. بنیانگذاری درمانگاه با همکاری چند نفر از معتمدان و بزرگان چون همدانی زاده، برقعی و حق گویان و دکتر حسین مسچی انجام شد.
مسچی بنا به وصیت پدر از طلاب و سادات هزینه ای بابت معاینه نمی‌گرفت. وقتی شهید مدنی که به عنوان بیمار به مطب او مراجعه کرده بود؛ متوجه این موضوع می شود از او می‌خواهد تا تعدادی از پزشکان مؤمن شهر را در منزلش دعوت کرده و جلسه‌ای تشکیل شود.
جلسه با حضور این افراد و جمعی از معتمدان تشکیل شده و شهید مدنی با بیان اینکه وضعیت درمانی شهر همدان خوب نیست از آنها خواستند تا برای ساخت درمانگاه خیریه‌ای به نام مهدیه کمک کنند.
پزشکان می‌گویند که درمانگاه مکان می‌خواهد و هزینه‌بر است و پول از کجا بیاوریم؟ و شهید مدنی هم پاسخ می‌دهد که «شما شروع کنید؛ آنها با من». ایشان به کمک خیران در زمینی که مرحوم آیت‌الله جلالی روبه‌وی مسجد مهدیه وقف کرد درمانگاه را بنا نهاد.
خیران هم 500 هزار تومان کمک کردند در حالی که پیش‌بینی پزشکان برای شروع کار 300 هزار تومان بود. بعدها به دلیل مراجعه بسیار افراد ساکن در مناطق محروم و کم برخوردار همدان درمانگاه شماره 2 مهدیه در زمین وقفی مرحوم حاج علی جباری ساخته شد و از آن زمان تاکنون میلیون‌ها انسان دردمند از خدمات این مجموعه درمانی بهره‌مند شده‌اند.
پایان پیام/
نظر شما