این مسیر تا این مصیر از زمین تا آسمان فاصله دارد

بلخاری گفت: اوج معرفت پیامبر، فرزانگی نیست بلکه حیرت است زیرا غایت عرفان ما، فرزانگی به معنای حاکمیت علم بر معلوم نیست و علم به حضرت حق ناممکن است و اگر حیات انسان مصداق صیرورت نباشد، مغبون است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، حسن بلخاری در آیین بزرگداشت بانو مجتهده نصرت امین با عنوان «به یاد امین» در سالن اجتماعات کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان در ابتدا روایتی از حضرت رسول اکرم(ص) را در باب تکریم علما قرائت کرد که می فرمایند: «مَنْ أَکْرَمَ عَالِما فَقَدْ أَکْرَمَنِی، وَ مَنْ أَکْرَمَنِی فَقَدْ أَکْرَمَ اللهَ، وَ مَنْ أَکْرَمَ اللهَ فَمَصِیرُهُ إِلَی الْجَنَّهِ» هر کس به علماء توهین و بی حرمتی کند به من توهین کرده است و هر کس به من توهین کرده باشد به سوی آتش و جهنم روانه است. هر کس به علماء تکریم و احترام کند به من تکریم کرده است و هر کس به من تکریم کند خدا را تکریم نموده است و هر کس خداوند را تکریم کند به سوی بهشت روانه است.

استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران با اشاره به اینکه این مسیر تا این مصیر از زمین تا آسمان فاصله دارد و سیر، مقام پیمایش در زمین است  و بخش اول معراج پیامبر از مسجدالحرام سیر است و بخش دوم معراج پیامبر، صیر در مقام رفرف و شدن و حقیقت تعالی انسان است اظهار داشت: هرچه در عالم هست جز انسان مصداق «بودن» است و انسان مصداق «شدن و صیرورت» یعنی انسان در مراحل حیات خود متحول به سوی حضرت حق می شود. حضرت رسول اکرم(ص) در روایتی که قرائت کردم می فرماید آنکه عالمی را تکریم کند، مرا تکریم کرده و هر که مرا تکریم کند خدا را تکریم کرده است و این نشان از صیرورت او به سمت حضرت حق است و اگر حیات انسان مصداق صیرورت نباشد، مغبون خواهد بود.

استاد دانشگاه تهران ادامه داد: مبنای این حدیث دو آیه از قرآن کریم است: «وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ رَمَى» دست پیامبر؛ دست خداست. همچنین «إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ» حضرت می فرماید کسی که عالمی را تکریم کند مرا تکریم کرده است و هر که مرا تکریم کند خداوند را تکریم کرده است و هرکه خداوند را تکریم کند «مصیر» او به سوی جنت است.

بلخاری تاکید کرد: برمبنای این حدیث، اگر این مقام تکریم کننده و تجلیل کننده از عالم باشد، حال مقام خود عالم کجاست؟ این نکته فوق‌العاده مهم و قابل توجهی است. هیچ تمدن و دینی جز اسلام و تشیع مقام علم و عالم را به این وسعت پاس نداشته، به همین دلیل در طول تاریخ تمدن همواره تشیع به حضور، تکریم، اکرام و اجلال عالمان؛ زنده بوده است.

این استاد فلسفه هنر دانشگاه تهران افزود: خداوند در قرآن کریم می فرماید: «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِکَهُ وَأُولُو الْعِلْمِ»؛ من از این آیه شریفه در حیرتم! می‌دانید که غایت اندیشه نزد تفکر ما «حیرت» است طبق این آیه خداوند خود به وحدانیت خود شهادت می دهد! این به چه معناست؟ آیا بنا بر این معنا، شهادت علما یا صاحبان علم از سنخ و جنس شهادت حق نیست؟ آیا تنها این عالِم نیست که چون حق بر وحدانیت حق شهادت می دهد؟ چرا مومنان و زاهدان را نگفت! چرا عارفان را نگفت و صاحبان علم و علما را آورد! چون دیگران گلیم خود را از آب بیرون می کشند، اما عالم هادی و راهنمای مردم است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: اوج  معرفت پیامبر فرزانگی نیست بلکه حیرت است زیرا غایت عرفان ما، فرزانگی به معنای حاکمیت علم بر معلوم نیست چرا که علم به حضرت حق ناممکن است .

وی ادامه داد: خداوند خود شهادت می‌دهد که جز او خدایی نیست و این بدان معناست که هستی بستری برای تحقق شهادت به یگانگی خداوند است و کلام انسان که اشرف موجودات است در اشهدان لا اله الا الله معادل تحقق یگانگی حق در عالم نیست بلکه حق خود باید بر یگانگی خود شهادت دهد و این مقام اثبات است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در ادامه سخنان خود تکریم علما و بزرگان علم همچون بانو مجتهد امین را زمینه ساز رسیدن به رضوان الهی دانست و افزود: زمین گهرخیز اصفهان، عالمان و بزرگان و مفاخر برجسته و گراسنگی دارد که همچون ستارگان می درخشند.

بلخاری با تأکید بر نقش عرفانی و قرآنی بانو امین، اضافه کرد: محال است فردی در قلمرو حقیقت عرفان پا بگذارد اما به حقیقت قرآن نرسد، عرفانی که مقدمه ورود به قرآن باشد ارزشمند است، بانو مجتهده امین فردی است که عرفان و قرآن را باهم پیوند زد.

 

کد خبر 1263711

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha