به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه اطلاعرسانی نمایندگی نُجَباء در ایران، سخنگوی رسمی جنبش مقاومت اسلامی نُجَباء در گفتگوی اختصاصی با روزنامه "فرهیختگان"، ابعاد نفوذ و مداخله اشغالگران در عراق را برشمرد و برنامه مقاومت برای مقابله با این معضل را تشریح کرد.
مهندس «نصر الشَمَّری» با یادآوری اشراف اطلاعاتی گروههای مقاومت و توانایی آنها در ضربه زدن به اهداف آمریکایی، برای چندمین بار تأکید کرد که دشمن اشغالگر هیچ زبانی غیر از زبان اسلحه را نمیفهمد.
وی ضمن اعلام اشتیاق ملت و مقاومت عراق برای مشارکت در کارزار آزادسازی فلسطین و قدس شریف، خاطرنشان ساخت که میدان نبرد با رژیم صهیونیستی به عرصهای واحد تبدیل شده است.
متن کامل این گفتگو به شرح ذیل است:
ساختارهای نفوذ آمریکا در عراق، گسترده و پیچیده است. در حوزه اقتصادی، آمریکا متولی درآمدهای نفت است و یک طبقه از بانک مرکزی عراق را در اختیار دارد تا این بانک را در کنترل کامل خود داشته باشد. همچنین هرگونه مبادله تجاری با نظارت بازرسان واشنگتن انجام میپذیرد. در حوزههای فرهنگی، آموزشی و رسانهای هم آمریکاییها مداخله مستقیم و عریان دارند. از سوی دیگر در حوزه نظامی شاهدیم با اینکه آمریکا در کشورهای زیادی حضور نظامی دارد، این حضور نظامی شامل سیطره کامل بر حریم هوایی آنها نیست؛ اما در عراق بهگونهای است که هواپیماهای جنگنده و بدون سرنشین واشنگتن با مأموریتهای تروریستی بهراحتی حاکمیت میزبان را نقض میکنند. نیروهای مقاومت عراقی آیا برنامهای فراگیر برای مقابله با هیمنه غیرعادی اشغالگران و اخراج کامل آنان از عراق دارند؟
روشن است که نیروهای اشغالگر تا حد زیادی بر مقدرات سیاسی، اقتصادی و امنیتی عراق مسلط هستند و سفیر آمریکا، نقش کمیسر بدنامی را بازی می کند، که در جزئیترین مسائل عراق دخالت دارد؛ با بسیاری از مقامات دولتی، از نخستوزیر گرفته تا وزرا، ملاقات میکند و از امور وزارتخانهها و نحوه اداره آنها مطلع میشود! همچنین با تشکیلات کوچک و سازمانهای مدنی که بسیاری از آنها تحت کنترل سفارت آمریکا هستند، ملاقاتهایی ترتیب میدهد.
از عیانترین مأموریتهای تروریستی نیروهای اشغالگر، جنایت ترور فرماندهان مقاومت (شهیدان سلیمانی و المهندس) و همچنین هدف قرار دادن چندین یگان حشد، پلیس فدرال و ارتش عراق است.
اما برنامه مقابله با اقدامات شیطانی اشغالگران، به بیانی ساده همان ادامه مبارزه با آنها تا زمانی است که شکست بخورند و مجبور به ترک عراق شوند. این فرآیند باید از پیگیری و نظارت بر تمامی مداخلات ایالاتمتحده در امور عراق شروع و تا تهدید کلیه منافع آمریکا در عراق به پایان برسد.
آمریکا و نیروهای جنایتکارش تحت هیچ شرایطی به دوست یا متحد عراق و عراقیها تبدیل نخواهند شد، زیرا دستانشان به خون بیش از یک میلیون شهروند بیگناه عراقی آلوده است که بسیاری از آنها با خونسردی کشته شدند و در رأس این خونها، خون پاک شهید حاجقاسم سلیمانی و حاج ابومهدی المهندس قرار دارد.
گفته میشد که آمریکا پایگاههای نظامی خود در جنوب و مرکز عراق را تخلیه کرده و صرفا در دو پایگاه "الحریر" واقع در اربیل و "عین الاسد" واقع در استان الانبار حضور دارد. با این حال اطلاعاتی درباره حضور نظامی آنها در پایگاههای دیگر (مثلا در بغداد و موصل) وجود دارد. شما این اطلاعات را تأیید میکنید؟ ارزیابیتان چیست؟
هیچ پایگاهی برای نیروهای اشغالگر آمریکا در مرکز و جنوب عراق وجود ندارد. بلکه بهدلیل قدرت مقاومت و نپذیرفتن اشغالگری بهطور مطلق، آنها اساسا قادر به ایجاد هیچ پایگاهی در هر سطح در این مناطق نیستند. جنگ نرم آمریکا و ابزارهایش در منطقه برای نشان دادن مقبولیت نفوذ واشنگتن نیز تغییری ایجاد نخواهد کرد.
اما علاوه بر پایگاههای الانبار و شمال عراق، در موصل و پایگاههایی در نوار مرزی سوریه و پایگاهی در نزدیکی فرودگاه بینالمللی بغداد و پایگاهی در لانه جاسوسی که سفارت نامیده میشود نیز حضور دارند و نیروهای آنها بدون اطلاع و تأیید دولت عراق به این پایگاهها تردد میکنند.
البته همه این پایگاهها هرازگاه هدف قرار میگیرند و هیچ پایگاهی خارج از برد سلاح مقاومت ندارند، اما عجیبترین حملات مقاومت هم دچار بایکوت رسانهای شدید میشود. این نشان میدهد که متأسفانه نیروهای اشغالگر آمریکا نه به حاکمیت عراق، نه به تصمیم پارلمان عراق و نه به درخواست های مکرر دولت عراق برای کاهش یا پایان دادن به این حضور، احترام نمیگذارند و هیچ زبانی غیر از زبان اسلحه را نمیفهمند.
آمریکاییها مدعی پایان حضور رزمی در سال 2021 و بقا بهعنوان مستشاری هستند. آیا مذاکره با دولت عراق به کاهش تحرکات و میزان نیروهای این کشور در عراق منجر شده است؟
منشأ این مداخله، درخواست بغداد از شورای امنیت سازمان ملل متحد در زمان حمله سازمان تروریستی داعش به استانهای غربی عراق است. در آن زمان، عراق خواستار حضور میدانی هیچ نیروی بینالمللی نبود، بلکه درخواست حمایت هوایی و مستشاری کرد.
بنابراین در آن مقطع هر نیروی خارجی اساسا بهطور غیرقانونی وارد عراق شد، اما بهدلیل ضعف و تردید دولت «حیدر العبادی»، نیروهای آمریکایی از وضعیت استثنایی عراق سوءاستفاده کردند و با آنکه عراقیها با لگد از در بیرونشان کرده بودند، بار دیگر از پنجره وارد کشور شدند.
علیرغم ادعای دولت وقت مبنی بر عدم حضور نیروهای رزمی آمریکایی در میدان ـ که البته ما بارها آن را رد کرده و با آمار، اسناد، تصاویر و فیلمها نادرستیاش را نشان دادیم ـ در دولت بعدی وجود چنین نیروهایی بهطور رسمی اعلام شد و آقای «عادل عبدالمهدی» از آنها خواست بهصورت کامل کشور را ترک کنند.
سپس در دولت «مصطفی الکاظمی» درخواست مزبور اصلاح شد، به این صورت که از تعداد نیروهایشان کاسته و مأموریت آنان را از رزمی به مستشاری تغییر دهند.
البته آنها هیچ مأموریت رزمی علیه تروریستهای داعشی انجام ندادهاند، بلکه عملیاتشان ضد نیروهای امنیتی عراق بهطور عمومی و الحشد الشعبی بهطور خاص بود و بارها این نیروها توسط آمریکا هدف قرار گرفتند.
ما کاملا آگاهیم که هیچیک از دولتهای سابق یا کنونی بهطور دقیق از تعداد، حجم و مأموریت نیروهای آمریکایی در کشورمان مطلع نیستند؛ زیرا این اشغالگران بدون مجوز و تأیید یا هماهنگی دولت، از حاشیه خلیجفارس، اقلیم کردستان و سوریه به خاک عراق منتقل میشوند.
در صورتی که آمریکا راضی به خروج از عراق نشود، آیا احتمال دارد پایگاههایش در سوریه، کویت و یا دیگر کشورها نیز هدف حملات گروههای مقاومت عراقی قرار گیرد؟
طبیعی است که نیروهای اشغالگر، عقبنشینی خود را از خاک عراق به تعویق بیندازند. آنها فقط با ضربات مقاومت وادار به خروج از کشور خواهند شد.
در صورت تأخیر در خروج از کشور، نهتنها امکان هدف قرار دادن پایگاههای آنها خارج از خاک عراق وجود دارد، بلکه باید همه پایگاههایشان هدف قرار گیرد تا وادار به فرار شوند.
این امر با تسلیحات مناسبی که بهراحتی در دسترس مقاومت عراق است، امکانپذیر میباشد.
گروههای مقاومت منطقه بر "معادله بازدارندگی قدس" تأکید دارند. در صورت وقوع جنگی فراگیر، چه تهدیداتی از سوی عراق متوجه رژیم صهیونیستی میشود؟ آیا احتمال دارد حتی بدون آغاز جنگ، گروههای مقاومت عراقی به مناطقی در سرزمینهای اشغالی که از دید مجامع بینالمللی نیز تحت اشغال محسوب میشوند پهپاد بفرستند و اهداف صهیونیستی را در آن مناطق هدف قرار دهند؟
جنگ ما با رژیم غاصب صهیونیستی ادامه دارد، خواه رویارویی نظامی در فلسطین ادامه داشته باشد و چه متوقف شود. ما حتی یک لحظه در ارسال اسلحه و انتقال تجربه نظامی به برادران فلسطینی خود تردید نخواهیم کرد و همچنین برای مشارکت میدانی در چنین کارزاری بسیار مشتاق هستیم. میدان نبرد رزمندگان مقاومت از فلسطین گرفته تا لبنان، سوریه، عراق، یمن، بحرین و... به عرصهای واحد تبدیل شده است.
شاید این عرصه بسیار گستردهتر شود؛ امری که در آینده و در جنگ ناگزیر با رژیم غاصب صهیونیستی، آشکار خواهد شد.
نظر شما