به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از « Aljazeera»،رنگین کمانی که بر روی کلبه های کاهگلی شکل می گیرد، کودکانی که در خیابان های پر گرد و خاک می چرخند، زنانی که مشغول کارهای خانه هستند ؛ اینها تنها برخی از آثار نمایش داده شده از زندگی مسلمانان روهینگیا در یک فضای هنری بزرگ در قلب پایتخت قطر هستند.
این تصاویر که توسط سه پناهجوی جوان روهینگیایی به نام‌های عمال خیر، دیل کیاس و عظیم الحسن تهیه شده‌اند در جشنواره عکس دوسالانه «تصویر» در دوحه به نمایش گذاشته شده است.
آنها زندگی روزمره مسلمانان روهینگیایی را در بزرگترین کمپ پناهندگان جهان در «بازارکاکس» بنگلادش به نمایش گذاشته و تصویری از امید و انعطاف پذیری را ترسیم کرده‌اند.
بیش از یک میلیون مسلمان روهینگیایی پس از فرار از آزار و اذیت و سرکوب وحشیانه ارتش میانمار در سال 2017 در شرایط دشواری در کمپ پناهندگان زندگی می کنند.
حدود 6 سال است که اقلیت قومی مسلمان روهینگیایی در فضاهای زندگی به شدت شلوغ و غیربهداشتی با امید چندانی برای بازگشت به وطن خود در میانمار محدود شده‌اند.
در همین حال، مقامات کشور بنگلادش به طور فزاینده ای محدودیت هایی را برای رفت و آمد پناهندگان اعمال کرده اند.
این سه عکاس از زمانی که در سال 2018 همکار رسانه سازمان غیردولتی Fortify Rights و پلتفرم Doha Debates شدند، زندگی در کمپ را مستند می‌کنند.
این تصاویر که در حساب‌های اینستاگرام آنها منتشر شد، در کتاب «فرصتی برای نفس کشیدن» گردآوری شد، کتابی که در آگوست سال گذشته به مناسبت گذشت پنج سال از سرکوب مسلمانان روهینگیایی توسط ارتش میانمار منتشر شد.
«ونسا چونگ» از Fortify Rights در این باره گفت: این پروژه با هدف حمایت از عکاسان پناهنده نوپا و تجهیز آنها به مهارت ها و تجهیزات برای گفتن داستان هایشان طراحی شده است.
او به الجزیره گفت: در طول چند سال گذشته، ما چندین بار به آنها آموزش داده‌ایم و سعی کرده‌ایم عکس‌هایشان را به گونه‌ای تنظیم کنیم که داستان آنها را به بهترین شکل نشان دهند.
«مهتا»، معاون مدیر عامل مناظره های دوحه، گفت که معتقد است این پروژه می تواند به الگویی تبدیل شود و دیگران را برای تقویت صدای پناهندگان ترغیب کند.
او به الجزیره گفت: «اگر به عکس‌هایی که در ابتدا خلق کرده‌اند در مقابل نوع محتوایی که اکنون ایجاد می‌کنند نگاه کنید، کاملاً تغییر کرده است، زیرا آنها به تازگی خود را به عنوان عکاس بزرگ کرده‌اند.
شارلوت کاتن، مدیر هنری موسسه «تصویر» گفت که استقبال تماشاگران از کار عکاسان باورنکردنی بوده است.
کاتن افزود: دلیل کلی ما برای انجام این کار، احترام و تجلیل از سه عکاسی است که ممکن است داستان‌های خارق‌العاده‌ای را به شیوه‌ای کاملا منحصربه‌فرد تعریف کنند.
عکاسان روهینگیایی همچنین مامور شده‌اند تا عکس‌هایی را در یک نمایشگاه برای جمعه‌های مد دوحه، پروژه‌ای که شامل عکاسی از کارگران مهاجر در روز استراحت آنها می‌شود، به نمایش بگذارند.
هاسون که از کمپ صحبت می کرد، گفت که نگرانی فزاینده ای در میان ساکنان درباره آینده آنها وجود دارد.
او گفت: در اینجا آینده ای برای جوانان روهینگیایی وجود ندارد، زیرا هیچ تسهیلاتی برای آنها در کار نیست.
هاسون هنوز روزی را که از روستای خود در ایالت راخین فرار کرد، به یاد دارد.
او در این باره می‌گوید: اوایل صبح 25 نوامبر 2017 بود که نظامیان به روستای من، آمدند و شروع به تیراندازی به سوی روستاییان کردند. مردم وحشت زده برای نجات جان خود شروع به فرار کردند. من به یاد می آورم که بسیاری از مردم پس از اصابت گلوله به زمین افتادند.
در آن زمان هاسون که یک نوجوان بود برای نجات خود به یک مزرعه برنج دوید.حالا او گفت که می‌خواهد بدون ترس از حمله به خانه برگردد.
او در این باره می‌گوید: تنها چیزی که می خواهیم این است که به سرزمین خود در میانمار بازگردیم و در هماهنگی و صلح با جوامع دیگر زندگی کنیم.
نظر شما