«منیر درکیچ»، ایران‌شناس بوسنیایی و دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سارایوو در کشور «بوسنی و هرزگوین» در سی و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در گفتگو با خبرنگار جهان اسلام در پاسخ به این پرسش که چه مشترکات فرهنگی میان ایران و بوسنی وجود دارد، گفت:مشترکات زیادی بین دو کشور به وِیژه در زمینه فرهنگ، زبان و ادبیات کلاسیک وجود دارد.
وی در این باره گفت: شاعران بزرگ فارسی زبان از جمله مولوی،سعدی، حافظ و حتی فردوسی و خیام از جایگاه بالایی نزد مردم بوسنی برخوردار هستند.
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سارایوو گفت: در زمان جنگ تحمیلی بوسنی در حدود 30 سال پیش، جمهوری اسلامی ایران کمک‌های بسیار بزرگی به بوسنی داشت؛ این مسئله موجب تقویت ارتباط بین دو کشور شد و ارتباط فرهنگی که از قبل وجود داشت نیز از آن زمان به بعد پررنگ‌تر شد، به طوری که می‌توان گفت امروز بین مردم عادی و معمولی بوسنی، ایران جایگاه بسیار بالایی دارد و مردم ما این کشور را بسیار دوست دارند.
درکیچ در پاسخ به این پرسش که چه فعالیت‌هایی برای آشنا کردن جوانان بوسنی با شاعران بزرگ ایرانی انجام شده است، گفت: کارهای زیادی در این زمینه انجام شده که از جمله آنها می توان به ترجمه آثار شاعران بزرگ ایرانی اشاره کرد.
وی افزود: روند ترجمه آثار فارسی به زبان بوسنیایی و همه زبان‌های آن منطقه از 150 سال پیش در کشور بوسنی آغاز شده است، اما تعداد این ترجمه‌ها در 30 سال اخیر بسیار افزایش پیدا کرده است.
ایران‌شناس بوسنیایی همچنین گفت: در دانشگاه‌های بوسنی، ما واحدهای اختیاری به غیر از رشته ایران‌شناسی برای همه دانشجویان علوم انسانی داریم و علاقه‌مندان زیادی هستند که از این طریق با ادبیات کلاسیک فارسی آشنا می‌شوند.
وی با تاکید بر اینکه برای معرفی میراث غنی زبان فارسی در بوسنی باید همکاری‌های بیشتری میان ایران و بوسنی صورت بگیرد، گفت: تاکنون کتاب‌های زیادی به طور مشترک ترجمه شده و همایش‌های زیادی برگزار شده است. دانشگاه سارایوو با دانشگاه تهران تفاهم‌نامه همکاری دارد و من خودم با کرسی مولوی‌پژوهی همکاری دائم دارم.
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سارایوو در ادامه این گفتگو در پاسخ به پرسش خبرنگار شبستان درباره وجود شعر زیبای «بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند» بر سردر مکان بسیار مهم بین المللی مانند سازمان ملل، گفت: این شعر در بوسنی بسیار معروف است . به نظر بنده نقطه قوت فرهنگ ایرانی امروز آثار، ابیات و داستان‌های سعدی، مولوی،حافظ، خیام، فردوسی هستند که ترویج کننده فرهنگ ناب این کشورند.
وی افزود: وجود این شعر بر سردر سازمان ملل نشان‌دهنده قدرت زبان فارسی است و نشان می‌دهد که سنت ادبی ایرانی‌ها فقط یک سنت ملی نیست، بلکه یک سنت بین المللی است و باید در آینده‌ای بسیار نزدیک به عنوان یک سنت بین‌المللی به جهانیان معرفی شود.
درکیچ گفت: من قبول دارم که اشعار و آثار فارسی برای مردم ایران بسیار مهم هستند، اما دوستان باید قبول کنند که برای سایر ملت‌های جهان نیز این سنت بسیار اهمیت دارد، تا جایی که ما هم مثنوی معنوی و گلستان سعدی رو جزو میراث خودمان می‌دانیم و ایران می‌تواند خیلی خوب از این فرصت برای بین‌المللی کردن زبان فارسی استفاده کند.
ایران‌شناس بوسنیایی افزود: معمولا در همایش‌هایی که من شرکت می‌کنم،درباره زبان و ادبیات فارسی به عنوان یک میراث ملی صحبت می‌شود، در حالی که باید روی جنبه بین‌المللی آن هم به خاطر ارزشی که دارد، تاکید شود.
وی همچنین درباره روز زبان و ادبیات فارسی که 25 اردیبهشت در ایران جشن گرفته می‌شود،گفت: امیدوارم که این روز ملی در آینده‌ای نزدیک تبدیل به یک روز بین‌المللی شود.
«منیر درکیچ» در پاسخ به این پرسش که کشورهای فارسی زبان چه اقداماتی می‌توانند برای آشنایی مردم جهان با زبان فارسی و مشاهیر و شاعرهای بزرگ ایرانی انجام دهند، گفت: نقش کتاب و همچنین رسانه در این زمینه بسیار مهم است.
وی افزود: برای این کار باید از طریق رسانه، ارتباط بیشتری با جوان‌ها برقرار کرد و حتی در این زمینه می‌توان از ابزار دیگر مانند فیلم و موسیقی هم کمک گرفت.
درکیچ گفت: بسیاری از گروه‌های موسیقی بین‌المللی از اشعار سعدی استفاده می‌کنند. مثلا گروه موسیقی معروف بریتانیایی «کلدپلی» چند سال پیش یک ترانه‌ای با عنوان «بنی آدم» منتشر کرد که الهام گرفته از شعر سعدی بود.
ایران‌شناس بوسنیایی و دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سارایوو در کشور «بوسنی و هرزگوین» درباره نمایشگاه کتاب امسال در تهران نیز گفت: من از سرای ملل در نمایشگاه بازدید کرده‌ام و خوشحالم از اینکه کشورهای مختلف در این نمایشگاه حضور پیدا کرده و غرفه دارند.
وی ابراز امیدواری کرد که بوسنی و هرزگوین هم در نمایشگاه‌های کتاب سال‌های آینده در تهران غرفه خودش را داشته باشد.
نظر شما