«انسیه شاه حسینی»، فیلم‌ساز سینمای مقاومت و دفاع مقدس در پاسخ به این سئوال که چرا فیلم سازان کمتر سراغ ساخت فیلم هایی درباره خرمشهر رفتند؟ به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان گفت: یک سری فیلم سازان تلاش کردند به این مسایل نزدیک شوند اما چون مسئولان حمایت چندانی از این موضوع نکردند این مسئله جریان سازی نشد و برخی فیلم سازان تنها به دلیل علاقه به این موضوع و با انگیزه شخصی درباره خرمشهر فیلم ساختند البته سریال هایی که درباره جنگ و دفاع مقدس ساخته شد به دلیل اینکه زمان بندی بیشتری داشتند بهتر توانستند به دفاع مقدس و خرمشهر بپردازند.
این فیلم‌ساز سینمای مقاومت و دفاع مقدس با اشاره به اینکه در ساخت سریال های با موضوع خرمشهر و دفاع مقدس موفق تر از ساخت فیلم های سینمایی عمل کرده ایم، اظهار کرد: در ساخت سریال های با موضوع خرمشهر و دفاع مقدس بسیار موفق تر از فیلم های سینمایی بودیم چون به موضوع نزدیک تر و زمان بیشتری برای پرداخت موضوع در اختیار داشتیم، جنگ و دفاع مقدس همانند اقیانوسی کمتر شناخته شده است هرچه از زمان جنگ می گذرد نگاه تحلیلی به جنگ زیاد می شود و همین باعث می شود که اثر بهتری ساخته شود.
وی تصریح کرد: بیشتر فیلم هایی که در زمان جنگ ساخته می شوند با نگاه تبلیغاتی ساخته شده اند به دلیل اینکه هنر در خدمت پیروزی نیروی جنگ است و این در همه کشورها به همین شکل است و در نتیجه این نگاه اغلب فیلم های ساخته شده بیشتر جنبه تبلیغاتی داشتند.
شاه حسینی افزود: وقتی جنگ تمام شد و نیاز به اعزام نیرو نداشتیم، ضرورت داشت که از درون جنگ به جنگ نگاه کنیم چون این نگاه، نگاه تحلیل گرانه و خیلی منطقی تر به جنگ و به دور از احساسات بود و من طرفدار این گونه فیلم تحلیلی از جنگ هستم.
این فیلم‌ساز سینمای مقاومت و دفاع مقدس با اشاره به شرایط سخت کشورمان در دوران جنگ و دفاع و مقدس گفت: در جنگ شرایط سخت و پر فراز و نشیبی داشتیم؛ دست ما خالی بود و چهل کشور به عراق کمک می کردند و علیه ما در جنگ بودند، کشور ما تازه انقلاب کرده بود و شرایط سختی برای پیروزی داشتیم، یکی از بزرگترین پیروزی های ما در جنگ سلاح ایمانی رزمندگان بود، پیروزی های سخت بدست می آمد اما خیلی دلنشین بود و شکست ها دردآور و تاسف بار بود.
شاه حسینی که در زمان آزادسازی خرمشهر در این شهر بوده و از نزدیک آن روزها را به یاد دارد، گفت: وقتی خرمشهر در محاصره بود همه بخش های شهر در محاصره نبود؛ من در آن شرایط آنجا بودم و آن فضا را دیدم، به عنوان یک فرد وقتی به شهر نگاه می کردم گل های زیبایی را می دیدم که از در خانه ها و از لابه لای ویرانه ها بیرون آمده بود و این تصویر مثل تابلو نقاشی زیبا و بی نظیر بود اما از همه این زیبایی ها غم می بارید. ولی روزی که خرمشهر آزاد شد یک بوته خار هم در شهر می دیدیم برایمان زیباترین تابلو بود و از آن شادی می بارید و کوچکترین چیزهای شهر باعث شادی و نشاط و زندگی بود زیرا آدم های شهر غرق شادی بودند.
این فیلم‌ساز سینمای مقاومت و دفاع مقدس درباره چرایی نپرداختن فیلم سازان به موضوع خرمشهر گفت: انگیزه خیلی مهم است، من 10 فیلم نامه خیلی خوب از جنگ نوشتم که بسیار زیبا و سرشار از ارزش های جنگ بود اما مسئولان وقت به من می گفتند این موضوع در حال حاضر در اولویت ما نیست و باید به موضوعات دیگری بپردازیم، شاید برخی هدفمند اینکار را می کردند و برخی نفوذی ها نمی گذاشتند فرهنگ عاشورایی پشت خاکریز اشاعه پیدا کند؛ اگر می گذاشتند فرهنگ عاشورایی پشت خاکریز به مدارس، بازار، جامعه و دانشگاه بیاید این وضعیت امروز نبود؛ برخی از این فرهنگ می ترسیدند و می خواستند آن را به محاق فراموشی بسپارند اما الحمدالله در شرایط فعلی بعضی از مسئولان دلسوز به فرهنگ دفاع مقدس و فیلم سازی ارزشی بیشتر بها می دهند.
نظر شما