عرفه روزی است که صدها هزار زائر خانه خدا در عرفات وقوف کرده و در این روز بزرگ به درگاه خداوند متعال راز و نیاز و درخواست عفو و رحمت می کنند، در این روز ابواب رحمت الهی بیش از زمان های دیگر به روی بندگان گشوده است، چنان که امام جعفر صادق (ع) فرمودند: «اگر کسی در ماه مبارک رمضان مورد مغفرت الهی قرار نگیرد، غفران برای او نیست مگر آنکه عرفه را درک کند».
عرفه ظرفیتی برای ارتباط عبد با معبود و فرصتی برای بازگشت انسان به خویشتن و خدای خویش است. در روز عرفه خداوند، بندگان را به عبادت و راز و نیاز دعوت می کند و سفره احسان و جود خویش را برای آنها می گستراند. این روز در میان روزهای سال از جایگاه خاصی برخوردار است و لحظه لحظه آن ویژگی اسثتثنایی دارد.
اگر چه قرائت دعای عرفه در در وادی عرفات و کربلای معلی در روز نهم ذی الحجه، حال و هوای ارزشمند و ماندگاری دارد، اما قرائت این دعا روحبخش در خانه خدا، فرصت و مجالی به انسان برای پرداختن به امور نفس خویش و جلوه گری نور محبت خدا در اعماق سرای وجود انسان می دهد. مسجد خانه خدا در زمین و مکان امن الهی است که در آن بی منت به روی همه باز است و پاک‌ترین مکان برای اوج گرفتن و رسیدن به قله قرب الهی است.
در روز عرفه که ابواب رحمت الهی بیش از زمان‌های دیگر به روی بندگان گشوده است، مساجد همان مکان هایی که پیامبر(ص) فرمودند: «تا زمانی که در مسجد نشسته‌ای، خدای متعال به تعداد هر نفسی که می‌کشی، یک درجه در بهشت به تو می‌دهد و فرشته‌ها بر تو درود می‌فرستند و ده حسنه برایت نوشته می‌شود و ده گناه از تو پاک می‌شود»، می توانند بهترین مکان ها برای طنین نوای الهی العفو بندگان خدا باشند.
امام حسين(ع)، مناجات عارفانه عرفه را در جوار خانه خدا و با دلي پرسوز و چشماني اشكبار قرائت کرد و اوج معرفت و بندگی خود را به تصویر کشید و این مناجات سرشار از مضامین عرفانی را به عنوان منشور جاويدان براي اهل ايمان به يادگار گذاشت. امروز هم مومنین با تاسی به حضرت سیدالشهدا(ع) با حضور در خانه های خدا، با زمزمه فرازهای روحبخش این مناجات هم‌نفس با دیگر مومنین، خانه دل را محل حضور خالق هستی بخش می کنند و خواسته های مادی و معنویشان را از خالق طلب می کنند.
روز عرفه یکی از مقدس ترین روزها در مناسبت‌های اسلامی است که به عنوان نماد ارتباط معنوی با خداوند، حرکت در مسیر عبودیت و بندگی و تسلیم تام بنده در مقابل پروردگار شناخته می شود. کسی که به خانه خدا می رود، میهمان خدا شده است و به قیمت و درجه میزبان، میهمان هم صاحب درجات و قیمتی می شود، بنابراین این روز بهترین فرصت برای حضور در مساجد و به یاد خدا زیستن است. چرا که خداوند فرمود: «اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکمْ».
نظر شما