نعمت كعبه؛ شيفتگی ضيوف الرحمن برای تشرف تمامی ندارد

به گزارش خبرگزاری شبستان، كعبه مظهر فطرت توحيدی انسان است و از اين‌رو به عنوان مرجعی عمومی؛ علاقه و اشتياق دل های مردم به آن، به گونه‌ای است كه حتی پس از بارها تشرّف همچنان علاقه‌مند بازگشت به آنجا هستند. 
 

نعمت های خداوند سبحان وجود انسان را احاطه كرده و آن قدر زياد است كه امكان شمارش آن وجود ندارد؛ يكی از راه های تقويت حس شكرگزاری، توجه به نعمت های الهی است؛ نعمت های بی پايانی كه نه قابل توصيف و نه قابل بيان است. 

اين روزها هيچ نعمتی به اندازه بودن كنار كعبه،‌ دل ميهمانان خدا را شاد نمي كند و همه امت اسلامی يكرنگ و يكصدا شكرگزار هزاران نعمت باريتعالی هستند؛ از توفيق تشرف به حج گرفته تا نعمتی بزرگ به نام كعبه. 

روز آخر و قبل از عزيمت زائران بيت الله الحرام به عرفات، وقتی در تصاوير تلويزيونی به كعبه خيره می شديم،‌ از هميشه خالی تر به نظر می رسيد و همه می رفتند تا به فرامين الهی در موسم حج گردن نهند، دل و جان خود را در عرفات شستشو دهند، در مزدلفه ذكر «یارب المشعر الحرام» را به ياد قيامت بر زبان جاری كنند و پا به سرزمين آرزوها يعنی منا بگذارند. 

حالا اما دوباره حجاج گرد كعبه آمده اند و از هميشه شلوغ تر به نظر می رسد؛ آمده اند كه اعمال حج تمتع را تكميل كنند و باز هم به ياد نعمتی بزرگ به نام كعبه باشند. 

وقتی خداوند متعال نعمت های مهم را در قرآن بازگو می كند، به پیغمبرش می فرمايد به ياد اين نعمت ها باش؛ همانطوری كه درباره نعم بنی اسرائيل فرمود: «اُذْكُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ» در مورد كعبه هم اشاره شده كه به ياد اين نعمت باشيد؛ «وَ اذكُر وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ» يعنی اين نعمت مرا متذكر و به ياد اين نعمت باش. 

مثاب و مرجع، جايی است كه انسان از آنجا آمده و به آن بازمی‌گردد؛ خداوند در آيه 125 سوره بقره، «وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثابَةً لِلنَّاسِ وَ أَمْناً» كعبه را مرجع، ملجاء و وطن اصلی مردم معرفی می فرمايد؛ يعنی كسی كه خود را رو به كعبه قرار می دهد يا به سوی آن می رود، به اصل خود رجوع می كند. 

كعبه ملجاء و وطن اصلی مردم است و كسی كه خود را رو به كعبه قرار می‌دهد يا به سوی آن می‌رود به اصل خود رجوع می‌كند كه اين رجوع، گاه از نزديك و به صورت حج و زيارت انجام مي‌شود و گاه از راه دور و در دعا و نماز و ديگر حالات محقق می‌شود. 

ايام زيبا و حساس تشريق با آرامشی مثال زدنی به اتمام رسيد و حالا دوباره حجاج آمده اند تا پس از حظِّ مشاعر،‌ طعم بودن دوباره كنار كعبه و لذت نگاه كردن به آن را بچشند. 

بودن كنار كعبه واقعا اين احساس را در وجود انسان شعله ور مي كند كه از نعمتی بزرگ بهره مند شده است،‌ هر چند توان بجا آوردن شكر آن را به هيچ زبان و وسيله ای ندارد.