خبرگزاری شبستان: در میان ماههای مختلف سال به خصوص پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی هر یک از ماهها با خاطرات تلخ و شیرین و به یادماندهی همراه شده اند که تصور جدایی آنها از یکدیگر برای اهل دقت و نظر و حساس در امور جامعه و نظام به سختی امکان پذیر است و در این ارتباط تیرماه به دلیل وقوع فاجعه عظیم انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی واقع در سرچشمه تهران و شهادت 72 تن از یاران امام که در راس آنها شهید مظلوم اسلام شناس برجسته دکتر سیدمحمدحسین بهشتی و جمعی از نخبگان فکری سیاسی کشور قرار داشتند از اهمیت خاصی برخوردار است.
در این ماه منافقین کوردل که در ابتدای جنگ و تجاوز آشکار رژیم بعث عراق در رسانه و بیانیه های خود به مسئولین نظام و از جمله حضرت امام گله و شکایت داشتند که چرا نیروهای انقلاب مانع از حضور آنان در جبهه های جنگ و جانبازی شان در دفاع از نظام و میهن شان می شوند، با فاصله کمتر از یکسال چنان ماهیت رسوا و منافقانه خود را آشکار ساختند که رسماً به نظام جمهوری اسلامی و مسئولان آن اعلام جنگ نمودند و با اظهار آغاز حرکت مسلحانه خود در جهت براندازی هر چه سریعتر نظام ایران اسلامی به صحنه آمدند.
اکنون به خوبی روشن است منافقین کوردل که بی شک در انجام این فاجعه دردناک از مشورت و حمایت و رایزنی دشمنان قسم خورده ملت ایران بی بهره نبوده اند جز براندازی نظام هیچ هدف دیگری را از به خاک و خون کشیدن چهره های خدوم و ارزشمند ملت نداشته اند.
به زعم آنان در نتیجه شهادت آیت الله دکتر بهشتی که پس از شهید آیت الله مطهری از پایه های اصلی خیمه امام و انقلاب بود و تعدادی از وزراء و نمایندگان مجلس، نظام چنان دچار ضعف و شکست خواهد شد که قدرت برخاستن ندارد اما همگان دیدند در فردای فاجعه آنان بیدار و هوشیار به میدان آمدند و با اعلام اینکه تقرب آجال شده است و خداخواسته است که عمر همه آن عزیزان به جای آنکه در زمانهای مختلف به پایان برسد در یک زمان خاتمه یابد به فوریت دستور تشکیل مجلس را دادند تا گمان آن نرود که مجلس و نظام از این فضیه عقب نشینی کرده اند.
به دنبال این فرمان بود که مجروحین این حادثه غم انگیز با جراحتی که داشتند که بعضاً سخت هم بود در مجلس حضور یافتند تا دشمن در یکی از اهداف خود که تعطیلی مجلس بود ناکام و شکست خورده باقی بماند اینک در سی و یکمین سالگرد پرپر شدن آن لاله ی سرخ انقلاب اسلامی هنوز جای خالی آن عزیزان تلاشگر و به خصوص سالار آنان دکتر بهشتی احساس می شود، آری هر چند شهیدان به محبوب خویش پیوستند اما مهمتر از آن تداوم راه سرخی است که از آنان فراروی ما باقی مانده است.
بی شک شهید مظلوم بهشتی شخصیت جامع و ممتازی بود که اگر الان در بین ما بود نظام و انقلاب و حتی ملت های مسلمان از هوش سرشار، تعهد دانایی و ذهن خلاق و ممتاز و مدیریت استثنایی و کارآمد او بهره های فراوان می بردند که از رهگذر این بهره وری برخی مشکلات در گذشته و حال از پیش پای مردم برداشته می شد و آهنگ تکامل و تلاش آنان شتاب بیشتری به خود می گرفت.
جای آن دارد در سی و یکمین سالگرد شهادت شهیدان معظم قتلگاه سرچشمه از مرز تعظیم و تحسین های متعارف فراتر رویم و در تحقق آرمانهای این شهیدان تدابیر عملی ارزشمندی اتخاذ نماییم. اهداف و آرمانهای شهیدان را به خصوص برای نسل جوانی که از شهید بهشتی کمترین اطلاع را دارد، تبیین نماییم و به ویژه نسل جوان و مردم شریف ایران را که قلبشان داغدار این حادثه است با روند و ترفند و اهداف تغییر شکل یافته منافقین که به گمان این قلم با منافقین سال 60 تشابه و تفاوتهای مختلفی دارند را آشناتر سازیم و فراموش نکنیم که به تعبیر قرآن و تفسیری که امام ما را بدان رهنمون می ساخت خطر منافقین یک خطر جدی و همیشگی است که برخورد با آنان در مقایسه با دشمنی های اردوگاه کفر جهانی از اهمیت مضاعفی برخوردار است.
امروز همه وظیفه داریم حرکات موذیانه دشمن را در داخل و خارج مرزها کاملاً تحت نظر بگیریم و با توکل به خدا و بصیرت لازم در تمامی عرصه ها هوشمندان حضور یابیم و با پیروی از رهنمودهای حکیمانه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) از دستاوردهای گرانبار انقلاب، امام راحل (ره) و شهدای گرانقدر حراست کنیم و خودسازی و سالم سازی جامعه را رسالت دائمی خود بدانیم.
نوشته:حجت الاسلام حمیدرضا سلیمانی
پایان پیام/
نظر شما