حجت الاسلام «محمدجواد مروجی طبسی»، استاد و محقق حوزه، پژوهشگر سیره معصومان(ع) و نویسنده کتاب «زندگانی امام حسن مجتبی (ع)» درباره سیره اخلاقی و رفتاری امام حسن مجتبی (ع) به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان گفت: زندگی امام حسن (ع) سراسر ظرف عملی اخلاق برای کل بشر است و می تواند الگوی کاربردی برای جوامع بشری باشد و این سیره و رفتار تنها منحصر به پیروان امام حسن(ع) نمی تواند باشد بلکه کل دنیا می توانند از آن بهره ببرند.
این استاد و محقق حوزه و پژوهشگر سیره معصومان(ع) با اشاره به ویژگی عشق به معبود در امام حسن مجتبی(ع) بیان کرد: با مطالعه زندگی امام حسن مجتبی(ع) می بینیم که زندگی ایشان سراسر عشق به خداست، به عنوان مثال ایشان برای عبادت وقتی می خواستند وضو بگیرند آنچنان اعضا و جوارح حضرت به لرزه می افتد که رنگ حضرت زرد می شد، باید پرسید این حال ایشان یعنی چه؟ ابن شهر آشوب می گوید وقتی امام حسن اراده وضو می کردند دست و پا و بدن شان به شدت می لرزید. این از کدام انسان برمی آید؟ کدام انسان که عالی ترین مدارج علمی را طی کرده است این حال به او دست می دهد؟ حضرت در پاسخ به کسی که این حال او را می پرسد فرمود: « سزاوار است برای کسی که می خواهد در برابر خدای بایستد رنگ صورت اش زرد شود و دست و پایش بلرزد» و این حال نشان دهنده نهایت عشق یک مخلوق به خالق است که وقتی خود را در برابر عظمت پروردگار می بیند چنین حالتی به او دست می دهد. این ویژگی حضرت امام حسن مجتبی (ع) می تواند درس بزرگ اخلاقی برای بشر باشد.
وی به دیگر سیره های اخلاقی امام حسن مجتبی(ع) اشاره کرد و گفت: امام حسن مجتبی (ع) پیش از ورود به مسجد سر به آسمان بلند می کنند و می فرماید «خدایا میهمان تو به در خانه ات آمده، ای احسان کننده و ...» این می تواند بزرگترین درس برای بشریت باشد که وقتی به مقدس ترین مکان روی زمین وارد می شود حرمت آن را نگه دارد. چرا که جایگاه مسجد در نزد خداوند ارزشمند و محل تربیت اخلاقی انسان است. این سیره امام حسن (ع) تلنگر اخلاقی به ما نیز هست که در خانه خدا در زمین حرمت نگهداریم و در این مکان ارادت خود را به صاحب خانه نشان دهیم.
حجت الاسلام «محمدجواد مروجی طبسی» با اشاره به تاثیر ویژگی های اخلاقی و رفتاری امام حسن (ع) در هنگام عبادت بر فرزندان و اینکه ایشان در بجاآوردن یاد خدا راستگو ترین بودند، اظهار کرد: در روایات آمده است که امام باقر (ع) دائما در حال ذکر و عبادت بودند که گفته می شد این ویژگی اخلاقی را از جدشان الگو برداشته بودند، خود امام مجتبی نیز این ویژگی را از پدرشان امیرالمومنین(ع) آموخته بودند و مردم آنها را هیچ وقت به غیر از حال ذکر و دعا نمی دیدند؛ بر اساس این سیره امام مردم نیز باید این گونه از یاد خدا غاقل نشوند و در هر حالتی خدا را مد نظر قرار دهند.
این نویسنده کتاب «زندگانی امام حسن مجتبی (ع)» با اشاره به اینکه امام حسن هیچگاه از یاد مرگ و قیامت غافل نبودند، تصریح کرد: امام حسن مجتبی (ع) هر گاه به یاد رستاخیز می افتادند اشک شان سرازیر می شد و به یاد خداوند در روز قیامت گریه می کردند. این تحت تاثیرمرگ و روز قیامت قرار گرفتن شیوه اخلاقی ایشان همانند پدرشان امام علی (ع) بود؛ اینها زیست اخلاقی امام حسن مجتبی است که باید امروز در جامعه تکثیر شود.
حجت الاسلام «محمدجواد مروجی طبسی» با اشاره اهمیت بجا آوردن فرضیه حج از نگاه امام حسن (ع) گفت: یکی از درس های عملی امام حسن (ع) عشق ایشان به خانه خدا بود که در راستای همین ۲۴ مرتبه با پای پیاده به زیارت خانه خدا رفتند؛ در واقع حج برای ایشان بجای آوردن پیمان با خدا بود.
وی با اشاره به اینکه زندگی امام حسن(ع) سراسر نکته های اخلاقی است که مطالعه آنهامی تواند آموزنده برای همگان باشد، گفت: دیدگاه های اخلاقی امام حسن (ع) را در مواردی مختلفی مشاهده کرد از جمله حضرت همواره به مردم توصیه می کردند که هدف از آفرینش انسان بیهوده نبوده است و خداوند بندگان خود را هرگز به حال خود رها نمی کند و هرچه خداوند برای انسان مقدر کرده است همان در زندگی او پیش می آید بر اساس همین اصل انسان باید شکرگذار خدا باشد و فرائض دینی را بجای آورد. این موارد دیدگاه های اخلاقی امام حسن(ع) است که هر کار شرایط را مناسب می دیدند برای مردم آنها را یادآوری می کردند.
این نویسنده با بیان اینکه امام حسن مجتبی(ع) در توصیه به یکی از فرزندانش بر لزوم شناخت در دوستی اشاره می کند، گفت: حضرت به فرزند خودش می فرماید:« ای پسر جانم، با احدی برادری نکن، مگر اینکه بشناسی از کجا می آید و کجا می رود و چون نیک شناختی و او را بپسندیدی، با هر کس طرح اخوت مبند»؛ حضرت باز به فرزندشان تاکید می کنند «وقتی دوستی را انتخاب کردی و دیدی انسان خوبی است از لغزش هایش بگذر و در سختی ها با او برادری کن» بر اساس این فرمایش امام (ع) اگر دوست تو خطایی داشت آبروی او را نبر و اگر به سختی برخورد کرد در این سختی او را یاری کن.
وی خاطر نشان کرد: امام حسن مجتبی (ع) در وصف انسان هایی که نسبت به دنیا بی اهمیت هستند می فرمایند به ویژگی های یکی از دوستانشان اشاره می کند و یادآور می شوند:« وی نزد من از همه مردم به چشم بزرگتر بود و راز بزرگواری او در چشم من کوچکی دنیا برای او بود؛ از دید امام هر کسی که دنیا در نظرش کوچک باشد به مقام بالا دست پیدا می کند و از تحکم و نادانی به دور است.
حجت الاسلام «محمدجواد مروجی طبسی» تاکید کرد: امام حسن (ع) مصداق واقعی آیه «أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» است؛ ایشان همواره همه را به یاد خدا دعوت می کردند و توصیه داشتند زندگی شان را به بطالت و موارد غیر ضرور نگذرانند.
انتهای پیام/
نظر شما