خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ فاطمه رحیم زاده- اعتیاد به موادمخدر یکی از مهم‌ترین مشکلات اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی است که عوارض ناشی از آن تهدیدی جدی برای جامعه بشری محسوب شده و موجب رکود اجتماعی در زمینه های مختلف می شود.
همچنین ویرانگری های حاصل از آن زمینه‌ساز سقوط بسیاری از ارزش‌ها و هنجارهای فرهنگی و اخلاقی شده و بدین ترتیب سلامت جامعه را به‌طور جدی به مخاطره می‌اندازد. تحلیل‌گران مسائل سیاسی و اجتماعی بر این باورند که در تهاجم و نفوذ فرهنگی، پدیده موادمخدر مهم‌ترین عامل به تباهی کشیدن و انحطاط اخلاقی جوامع به‌شمار میرود. متاسفانه گسترش دامنه مصرف موادمخدر در جامعه امروزی به حدی است که حتی قشر متفکر و تحصیل کرده را نیز به سمت خود کشانده است.
اعتیاد به‌عنوان یک آسیب اجتماعی، هیچ‌گاه به‌طور کامل ریشهکن نخواهد شد، اما با تدبیر، اندیشه و تلاشی مخلصانه حداقل میتوان آن را به کنترل درآورد.اعتیاد به انواع مواد مخدر نه تنها فرد معتاد، بلکه خانواده را هم دچار مشکلات فراوان می کند تا جایی که مادر به راحتی دل از پاره تن کشیده و او را طرد می کند. به راستی چه چیز باعث این اقدام می شود آزار و اذیت های فرزند، فروش وسایل و لوازم زندگی و یا ضرب و شتم والدین.
۱۴ سال اعتیاد داشت و در این سال ها با کمک خانواده و مادر بارها و بارها برای ترک اعتیاد در مراکز درمانی بستری شد اما پاکی اش دیری نپایید و بار دیگر به سمت و سوی مواد مخدر گرایش یافت.
متولد سال ۱۳۶۷ است. اعتیاد او از مواد مخدر سنتی آغاز و به مواد صنعتی رسید تا جایی که نه پولی برای خرید مواد داشت و نه مأمن و سرپناهی برای زندگی و به این ترتیب سرگردان کوچه و خیابان ها شد. از آن جا که مأمن و سرپناهی برای استراحت نداشت زمین تشک او و آسمان سقف بالای سرش شد و به مدت چهار سال زیر پل، کنار کوچه و خیابان و... کارتن خواب بود.
از این دو سال مدتی را در تهران سپری کرده و در کنار جوی، خیابان و منازل متروکه و ... شب را به صبح رسانده است.
این جوان بهبود یافته از چنگال اعتیاد، آخرین بار به مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی شهرداری بیرجند آمد و با کمک عوامل آنجا، مدت ۷۰ روز در کمپ بستری می شود و پس از پاکی و خروج از کمپ با توجه به این مهم که خانواده هم پذیرای او نخواهند بود بار دیگر به مجتمع فوریت های اجتماعی شهرداری وارد شده و چند ماهی در این مرکز زندگی می کند. در این بین در دوره های انجمن AA (الکلی های گمنام) و NA (معتادان گمنام) هم حضور دارد تا با همفکری همنوعانش از لغزش دوباره جلوگیری کند و حضورش در این انجمن را از الطاف خدا می داند.
پس از خروج از کمپ و حضور چند ماهه در مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی شهرداری بیرجند تصمیم به اجاره منزل می کند و با وجود سخت گیری های صاحبخانه ها موفق به اجاره منزل می شود، منزل خالی با دستان خالی تر.
پس از اجاره منزل، مسئول مجتمع فوریت ها به کمک او آمده و مقداری لوازم زندگی و مایحتاج اولیه او را با کمک خیران فراهم می کند و به این ترتیب او پس از سال ها بی خانمانی و دربه دری، بار دیگر امنیت چهار دیواری را با پوست و گوشت خود لمس کرده و سقفی بالای سر می بیند، کم کم با انجام کارهای پاره وقت ساختمانی دیگر اقلام مورد نیازش را نیز تأمین می کند.
حالا از زمان پاکی اش ۲ سال و ۹ ماه می گذرد از حمایت مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی شهرداری بیرجند قدردانی کرده و می گوید: در گذشته هیچ هدفی نداشته و احساس پوچی می کردم اما سه سال است که معنی و مفهوم زندگی را درک می کنم.
او در حال حاضر کمک و بستری یکی از همنوعان بزرگترین آرزویش است و در این راستا اقداماتی هم انجام داده است تا بتواند شیرینی پاکی را به هم نوعش نیز بچشاند.
او که چند سال پیش از خانواده طرد شده بود پس از کسب بهبودی کامل بار دیگر اعتماد از دست رفته خانواده را به دست آورده و پس از اعتماد ارتباط با خانواده را از سر گرفته است و این بار با پشتوانه خانواده برای آینده خود برنامه ریزی کرده و تصمیم می گیرد.
او در یکی از جلسات و بازدیدهای شهردار بیرجند از او درخواست کمک برای اشتغال دارد و شهردار هم در آن جلسه قول مساعد به شرط تأیید مسئول مجتمع را می دهد و به این ترتیب مدتی است با حمایت شهرداری در حوزه خدمات شهری فعالیت دارد.
پس از داشتن شغل ثابت تصمیم به ازدواج می گیرد و مراحل اولیه ازدواج با همراهی خانواده انجام شده و در آینده نزدیک زندگی مشترک خود را آغاز می کند.
او که به اذعان خودش سال های زیادی از عمرش را به بطالت گذرانده و عمرش را بیهوده تلف کرده است با همه توان دست بر زانوان خود گرفته و با ذکر یا علی قدم برداشته تا زندگی خود را ساخته و گذشته ها را جبران کند و علاوه بر همکاری با شهرداری بیرجند در اوقات فراغت در مکانی که شهرداری به صورت رایگان در اختیارش گذاشته است اقدام به پرورش قارچ صدفی کرده است تا از این راه هم منبع درآمدی داشته باشد.
از خاطراتش که می پرسیم بغض به او امان صحبت نمی دهد. لحظه ای مکث می کند گویا دوباره غرق در خاطرات تلخ گذشته شده است پس از اندکی تأمل می گوید: چند سال گذشته چند ماهی در تهران بودم یکی از روزها برای دریافت پول به خانواده زنگ زدم که متأسفانه برادرم اعلام کرد شب گذشته در روستا سرقتی انجام شده و همه گمان می کنند سرقت کار تو بوده است در حالیکه او هزاران کیلومتر با خراسان جنوبی فاصله داشت.
او این صحبت و گمانه زنی ها را دردی قلمداد کرد که تا مغر استخوانش را سوزانده بود چرا که بیگناه ترین فرد و کیلومترها از روستا و شهر دور بوده است اما به دلیل اعتیاد مردم اجازه زدن تهمت دزدی را به خود داده و انگشت اتهام همه به سوی او دراز شده بود.
بار دیگر در فکر فرومی رود و بعد از اندکی تأمل می گوید: خاطرات زیادی دارم که هر کدام به نحوی باعث شکستن غرور و سرافکندگی من و خانواده بوده خاطرات که زبان از گفتن آن قاصر است.
در ادامه به یکی دیگر از خاطراتش اشاره کرده و می گوید: در یکی از روزها کیسه گونی به پشت مشغول زباله گردی و جمع آوری زباله از داخل سطل زباله بودم. متوجه نگاه های مستقیم یک عده به خود شدم با همان وضعیت نامناسب به سمت افراد برگشتم که کاش برنمی گشتم، چشمان گریان خانواده را دیدم که شوک زده به من نگاه می کردند به محض دیدن من خجالت کشیده و راه خود را کج کرده و از مسیر دیگری به راه خود ادامه دادند.
آری او با هر بار یادآوری خاطرات گذشته می شکند، رنج می کشد و خود را نکوهش می کند که چگونه باعث سرافکندگی خود و خانواده شده بود.
در ادامه یکی دیگر از مهرجویان مجتمع فوریت های اجتماعی شهرداری که ۳۵ سال سن دارد، می گوید: ۱۵ سال اعتیاد داشتم و از سیگار و مواد سنتی آغاز کرده و کم کم به سمت مواد صنعتی گرایش پیدا کرده و هر نوع ماده و قرصی که به دست می آوردم مصرف می کردم.
خانواده در ابتدا بارها و بارها سعی در بهبود او داشته، در خانه و یا کمپ او را بستری کردند اما او هر بار بیشتر از گذشته خانواده راناامید کرده و با بیرون آمدن از کمپ بار دیگر استعمال مواد مخدر سنتی و صنعتی را از سر می گرفت تا جایی که خانواده خسته و ناامید دل از او کنده و او را طرد می کنند.
او هم بارها بر زندگی خود و خانواده چوب حراج زده و همه وسایل خانه را برای تهیه مواد فروخته است اما با این وجود خانواده با دلسوزی فراوان بارها برای ترک اعتیادش اقدام کردند اما او خستگی را بر تن آنها گذارده و هر بار پس از پاکی چند روزه مصرف مواد را دوباره آغاز می کرد.
او نیز معتقد است بهترین زمان عمرش را به بطالت گذرانده و چند سالی هم کارتن خواب بوده است و در جای جای شهر و استان در کنار ساختمان های متروکه، قبرستان، جوی آب، پل ها و... شب را به صبح رسانده است و در این بین چه ناملایماتی را که برای دریافت رقمی ناچیز و تهیه مواد تحمل نکرده است.
این بیمار بهبود یافته می گوید: هر روز از شمال تا جنوب شهر را با کیسه گونی وجب به وجب پیاده طی می کردم و دنبال کسب درآمد از سطل های زباله بودم تا بتوانم مواد مورد نیاز روزمره ام را تأمین کنم در آن زمان فقط و فقط تهیه مواد برای من مهم بود و بس.
او که از زمان پاکی اش حدود پنج ماه می گذرد، امیدوار است بتواند پس از بهبودی کامل اعتماد خانواده را جلب کرده و پس از پذیرفته شدن دوباره به آغوش پر مهر مادر و خانواده برگردد.
او نیز مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی شهرداری مأمنی برای تسکین دردهایش شده و با کمک این مرکز در کمپ بستری و پس از مداوا هم به علت نداشتن سرپناه در این مجتمع اسکان یافته است.
او ضمن قدردانی از مسئولان شهرداری و مرکز با امید فراوان از قول مساعد معاونت خدمات شهری می گوید که به زودی به عنوان پاک بان با شهرداری همکاری خواهد داشت.
او با بیان اینکه باید تقاص هر بار مصرف را کم کم و ذره به ذره بپردازم، ابراز امیدواری می کند: با کمک خداوند و همراهی مرکز فوریت ها دیگر به دنبال مواد نرفته و بتواند زندگی عاری از مصرف آغاز کند.
او حالا سرشار از امید به زندگی، به گذشته به عنوان درس عبرت می نگرد و از مجتمع فوریت های اجتماعی بین صحبت هایش بارها قدردانی می کند که در شب های سرد زمستان مأمنی گرم برای او و دیگر همنوعانش بوده و یاریگرشان برای بازگشت به زندگی شدند.
مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی در اسفندماه سال ۱۳۹۹ راه اندازی شد و پس از استقرار دوره جدیدی شهردار گرم خانه در آن راه اندازی شد و مکانی برای درراه ماندگان و افراد آسیب پذیر شد.
شناسایی 181 کارتن خواب
منصوره امیرآبادی- مسئول مجتمع فوریت های اخدمات جتماعی شهرداری بیرجند- در گفتگو با خبرنگاران گفت: تاکنون ۱۸۱ نفر کارتن خواب شناسایی و در مجتمع فوریت های اجتماعی پذیرش شدند که از این تعداد ۴۴ نفر با توانمندشدن، اعزام به محل سکونت، بستری در خانه سالمندان و... از پدیده کارتن خوابی حذف شدند.
وی با بیان اینکه افراد بی خانمان و بی سرپناه به این مرکز مراجعه کرده و در سامانه آسیب های اجتماعی ثبت نام شده و از خدمات شبانه روزی شامل استحمام، لباس، سه وعده غذا، اقامت، ارائه خدمات مددکاری و... به صورت رایگان برخوردار می شوند، افزود: در ۶ ماهه اول امسال ۱۵۴ متکدی دستگیر شدند که از این تعداد ۷۴ نفر مرد و ۸۰ نفر را زنان به خود اختصاص دادند.
افزایش 20 درصدی دستگیری متکدی
امیرآبادی یادآور شد: در ۶ ماهه سال ۱۴۰۱ تعداد ۱۱۹ متکدی دستگیر شدند و مقایسه با آمار امسال نشان از افزایش بیش از ۲۰ درصدی دارد.
وی توانمندسازی اقشار آسیب پذیر و بهبود یافته اعم از متکدی، معتاد و... را مهم دانست و گفت: با دادن آموزش به این افراد می توان زمینه زندگی دوباره این افراد در جامعه را فراهم کرد.
مسئول مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی شهرداری بیرجند یادآور شد: در این مجتمع با وجود سردی هوا به طور ثابت بیش از ۳۰ نفر اسکان دارند و علاوه بر متکدیان؛ افراد در راه مانده نیز پذیرش می شوند.
وی خدمات دهی به در راه ماندگان را از دیگر فعالیت های مرکز اعلام کرد و گفت: افرادی که از شهرها و استان های دیگر به بیرجند آمده و هزینه برای اقامت ندارند به این مجتمع هدایت شده و ۳ تا ۷ روز از خدمات رایگان گرمخانه استفاده می کنند.
به گفته وی افرادی که مهمان شهر ما هستند و بیمار آنها در بیمارستان بستری است و توانایی اسکان در مسافرخانه و هتل را ندارند بر اساس تأیید دستگاه های متولی نیز در این مجتمع پذیرش شده و خدمات رایگان دریافت می کنند.
امیرآبادی با بیان اینکه شهرداری و خیران در تامین هزینه های مجتمع مشکل دارند، خواستار همراهی و همدلی بیشتر شهروندان برای پرداخت کمک های نقدی و غیر نقدی به این مرکز برای خدمات دهی بهتر به جامعه هدف شد.
یه گفته وی همه متکدیان شناسایی شده و تا ساعت ۱۲ و یک نیمه شب از سطح شهر جمع آوری می شوند و پس از ثبت در سامانه، استحمام و... پذیرش می شوند و چنانچه این افراد دارای اعتیاد باشند برای بار اول با دستور دستگاه قضایی به کمپ ارجاع می شوند.
نظر شما