مومنان باید شیوه تقرب به بارگاه الهی را در قرآن بررسی کنند

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان گفت: ما باید بررسی کنیم که مقربان چگونه به درگاه الهی تقرب یافتند.

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان استاد حوزه علمیه به مناسبت ایام فاطمیه در به سخنرانی پرداخته و گفت: خداوند متعال در سوره آل عمران و واقعه از طائفه ای به نام مقربان نام می برد.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان ادامه داد: این مسأله مهمی است که بررسی کنیم مقربان چگونه و با چه نیرویی مسیر تقرب را طی کردند.

وی با استناد به آیه ای از قرآن کریم، عنوان کرد: باید بدانیم چطور یک بانوی 13 الی 14 ساله در معنویات اوج گرفته که فرشتگان مامور شدند با او حرف بزنند. این را می شود از آیات قرآن بخصوص سوره مریم فهمید. همین که یکی از سوره ها را به نام ایشان نام نهاده یکی از دلایل بر عظمت آن حضرت است.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به داستان حضرت لقمان ابراز کرد: جناب لقمان اهل سودان مصر بود و از گروه سیاه چهره های دنیا به شمار می رفت و در ارزیابی ما انسان ها نه ارزیابی پرودگار ایشان از زیبایی ظاهری برخوردار نبود اما به خاطر آن معنویت و عظمت روحی که داشت یکی از سوره های قرآن به نام آن مرد است. سودان مصر هم مرز با کشور مصر است در گذشته این دو یکی بودند و محل تولید مومیا بود. مومیا همانی است که چند هزار سال پیش مصریان مردگان خویش را با آن مومیایی می کردند و سالم می ماند. این مومیا از میان سنگ استخراج می کنند اما از میان این سرزمین خداوند یک مومیا خارج کرد تا مردم رشد معنویت کنند که اسم این مومیا جناب لقمان است لقمان یک مومیای انسانی بسیار قوی است. 


حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان با بیان اینکه خداوند در قرآن به پیامبر(ص) فرمان می دهد که زندگی لقمان را مورد توجه قرار دهد؛ گفت: این نشان می دهد که لقمان معدنی پر از ارزش های الهی است.  ممکن است مردم بگویند حضرت مریم و لقمان درست اما چرا خداوند یکی از سوره های قرآن را مورچه قرار داده است، کتاب های زیادی در اقصی نقاط جهان درباره موچه مطالب نوشته شده است که اگر یکی از آنها خوانده شود می توان فهمید پروردگار در چه قله ای از عظمت و علم و حکمت و رحمت است که این خدا مورچه را آفریده که این مورچه آیینه صنعت هنر عظمت فعل و حکمت و رحمت خداوند است.

این استاد اخلاق بیان کرد: مورچه دیگر حشرات را از جمله کفش دوزک را میگیرد و در حدی که نمیرد زهری به او تزریق می کند؛ یکی از عالم ترین موجودات در تزریقات مورچه است. در عالم پزشکی وقتی میخواهند دارویی به بیمار تزریق شود چقدر دقت می کنند که چند دز ماده بیهوشی بزنند اما مورچه میداند چند دز سم به کفش دوزک بزند که نمیرد و پرواز نکند. عده ای از مورچه ها هم این کفش دوزک ها را بر روی زمین می چرانند تا پروار شوند بعد به لانه چهارطبقه منتقل می کنند. این لانه چهارطبقه ضد سیل است و هر چه سیل بیاید تخریب نمی شود. اما سازه های انسانی آیا چنین است و هنوز بشر در پنج قاره طرحی که بتواند مانع زیان سیل شود نتوانسته درست کند.


وی ادامه داد: این پینه دوز را وقتی وارد لانه کردند دومین تزریق را به او انجام می دهند تا بمیرد. آن موادی که به او تزریق می کنند سم است و وقتی خودشان از آن گوشت سم زده استفاده می کنند قوی می  شوند. این گوشت را قریب به 5 ماه در بیابان گرم نگاه می دارند ولی آن  فاسد نمی شود و از بین نمی رود زیرا مورچه ها آن گوشت را کنسرو می کنند. بشر هنوز قوطی های کنسرو را تاریخ می زند و به آن افزودنی اضافه می کند اما مورچه به گونه ای کنسرو می سازد که فاسد نشود و قابل مصرف باشد.


این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه  اگر خداوند یک آیه برای مورچه نازل می کند برای آن است که من مورچه را بفهمم که بتوانم او را بفهمم. عنوان کرد: هدف در این ایه مورچه نیست آن است که انسان آفریننده او را ببیند. پروردگاری که بتواند در موجودی به این ریزی رشته های مختلف علمی صنعتی کاری درک و هوش ریخته است بفهمم. انسان با درک و شناخت مورچه می تواند یک خدا شناس، با معرفت، یک خود نگاه دار از انواع گناهان شود.

وی اظهار کرد: پروردگار سوره ای هم به نام زنبور نازل کرده و در این سوره  درباره مساله شیر گاو می فرماید آن شیر سفید خوش گوار پر از ویتامین را در وجود گاو از خون رنگین نزدیک به سیاه و شکمبه اش بیرون کشیدم؛ آیا انسان می تواند از خون گاو و مواد داخل شکمبه گاو شیر درست کند؟ پس چرا باید آدمی در برابر خدا  طغیانگر باشد. اگر در این سخنرانی سخن از حضرت مریم، جناب لقمان، مورچه و زنبور به میان آوردم به خاطر این بود که بدانیم خدا در رشته مختلف میخواهد خودش را به ما معرفی کند.

حجت‌الاسلام والمسلمین انصاریان در پایان خاطرنشان کرد: حضرت مسیح(ع) فرزند حضرت مریم(س) بود که خداوند می فرماید این فرزند در این دنیا و آخرت باآبروترین فرد است؛ این نشان می دهد که آبرو نزد خداوند مهم است و انسان حق ندارد آبروی کسی را ببرد و یا آبروی خود را در معرض خطر بگذارد. حضرت عیسی از مقربان درگاه الهی بود.

کد خبر 1739231

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha