خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل، مسلمانان ۱۵ درصد از جمعیت هند را با جمعیتی بالغ بر ۲۰۰ میلیون نفر تشکیل می دهند، اما آنها گروه بزرگ غائب در انتخابات سراسری کنونی هند هستند، زیرا در مورد خواسته‌ها، منافع و دردهای آنها صحبتی نشده است.
این در حالی است که همه احزاب به دنبال رای خود هستند، تنها تعداد کمی از شخصیت‌های مسلمان در این انتخابات در حوزه‌هایی که اکثریت مسلمان در آن حضور دارند، نامزد شده‌اند، باوجود اینکه حزب ملی خلق هند - به روش‌های هوشمندانه - موضوعاتی را که تأثیر منفی بر مسلمانان دارد، مطرح می‌کند.
تهدید حزب ملی خلق هند
اقلیت مسلمان از پیام‌ها و اشاره‌های «نارندرا مودی» نخست‌وزیر هند که توسط دیگر رهبران این حزب درباره امکان به حاشیه راندن مسلمانان بیانی شد، آگاه هستند، به طوری که سخنران حزب ملی خلق هند به رای دهندگان هندو می‌گوید: این حزب توانست معبد بزرگ راما را در زمین مسجد بابری بسازد و خودمختاری کشمیر را لغو کند.
این حزب به اجرای قوانین مدنی خود برای همه هندی‌ها با لغو قوانین احوال شخصیه اسلامی، اجازه به هندوها برای تصرف مساجد بیشتر با ادعای اینکه آنها پس از تخریب معابد هندو ساخته شده اند، بستن مدارس اسلامی، مبارزه با غذای حلال، ممنوعیت حجاب، اجازه به تخریب مساجد و قبرستان و زیارتگاه‌های مسلمانان ادامه می‌دهد.
مودی مبنای قانونی سلب تابعیت از میلیون‌ها مسلمان را با اصلاح قانون شهروندی، علاوه بر به حاشیه راندن مسلمانان از نظر سیاسی تدوین کرد، به طوری که وزیر مسلمان در وزارتخانه مرکزی یا دولت‌های ایالتی که توسط حزب خلق هند اداره می‌شود، وجود ندارد. یک نماینده مسلمان برای حزب حاکم در پارلمان مرکزی یا در شوراهای قانونگذاری ایالتی که توسط این حزب اداره می شود، نیست.
این در حالی است که این کشور در همه جا تعطیلات هندوها را حتی در فرودگاه ها و ایستگاه های قطار با سروصدا جشن می گیرد، اما مسلمانان اگر جرأت کنند نماز جمعه یا عید را در میادین عمومی یا در جاده ها بخوانند، زیرا مساجدشان برای آنها شلوغ باشد، مجازات می شوند.
به حاشیه رانده شدن مستمر
به حاشیه راندن مسلمانان هند وغیبت آنها حتی قبل از استقلال آغاز شد. پیش از این، در طول دوره خودمختاری که قبل از استقلال بود، حزب ملی کنگره خواسته های ساده حزب مسلم لیگ، مانند ایجاد فضایی در وزارتخانه برای دو وزیر مسلمان به جای یک وزیر مسلمان را رد کرده بود. زیرا این مواضع انگیزه ای برای تقاضای تقسیم هند بود.
پس از استقلال، زبان اردو به عنوان زبان مسلمانان به حاشیه رانده شد، زیرا به خط عربی- فارسی می‌نوشتند، مدارسی که از اردو به عنوان وسیله آموزشی استفاده می‌کردند، تعطیل شدند و اموال میلیون‌ها مسلمان مصادره شد.اگر حتی یکی از اعضای خانواده به پاکستان مهاجرت می کرد و می خواست به وطن خود بازگردد، از او می خواستند که مجوز بگیرد، اما به راحتی آن را دریافت نمی کرد.
در حالی هند از مهاجرت غیرمسلمانان از پاکستان استقبال می کرد که سهمیه مسلمانان در مشاغل دولتی را لغو کرد و حتی مسلمانان و مسیحیان را از مزایایی که به هندوها می داد، محروم کرد، مسلمانان در ادارات، پلیس و ارتش به تدریج کاهش یافت و اکنون در مجموع به بیش از ۴ درصد نمی رسد.
بر اساس گزارش کمیسیون انتخابات، آمار نمایندگان مسلمانان در پارلمان‌های متوالی هند نشان می‌دهد که تعداد نمایندگان آنها در سال ۱۹۵۲ به ۱۱ نماینده یعنی ۲ درصد در میان نمایندگان رسید و در سال ۲۰۱۹ به ۲۷ نماینده یا ۴.۴ درصد رسیده است.
بالاترین درصد نمایندگان مسلمانان در سال ۱۹۸۰ با ۴۹ نماینده مسلمان یعنی ۱۰ درصد بود، در حالی که امروز حداقل باید حدود ۸۰ کرسی در مجلس مرکزی داشته باشند.
دولت های متوالی به منظور کاهش تعداد نمایندگان مسلمان به روش های هوشمندانه متوسل شده اند تا نسبت حضور مسلمانان را کاهش شدند که امکان اعتراض به تصمیمات در دادگاه نیست.
با این حال، حزب کنگره و سایر احزاب سکولار تمایل به نامزدکردن مسلمانان را در انتخابات و شرکت دادن آنها در هیئت‌های وزراتی و تعیین مسلمانان در پست‌های تشریفاتی بالا مانند رئیس جمهوری و معاون رئیس جمهوری و فرمانداران ایالتی هستند.
در دوران مودی
وضعیت مسلمانان با روی کار آمدن حزب ملی خلق هند به رهبری نارندرا مودی، که به دشمنی با مسلمانان معروف است و به طراح قتل عام گجرات در فوریه ۲۰۰۲ متهم است، به شدت تغییر کرد.
مودی و حزب او بر این باورند که هر گونه اقدام خوب نسبت به مسلمانان به عنوان سیاست چاپلوسی برای اقلیت ها به حسابت هندوهاست. این اقدام علاوه براعتقاد آنها به ایدئولوژی جنبش سیاسی هندو "هندوتاوا" است که معتقد است مسلمانان و مسیحیان باید در حاشیه باشند و آنها به شهروندان درجه دو تبدیل شوند و به عنوان مهمان در این کشور و بدون هیچ امتیازی باشند.
مودی این رویکرد را در دوران حکومت خود بر ایالت گجرات از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ کامل کرد. از آن زمان تاکنون هیچ نماینده مسلمانی در شورای قانونگذاری گجرات وجود نداشته است، باوجود اینکه مسلمانان ۱۰ درصد از جمعیت این ایالت را تشکیل می دهند.
مودی پروژه‌هایی را که توسط دولت‌های قبلی برای پیشبرد مسلمانان به ویژه در زمینه آموزشی آغاز شده بود، لغو کرد، دولت‌های حزب خلق شروع به در تنگنا قراردادن مدارس خصوصی اسلامی و بستن آنها در ایالت‌های مختلف مانند آسام، اوتارکند، و اوتار پرادش کردند.
نظر شما