مهری تلخابی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در زنجان به موضوع انسان کامل از منظر امام رضا(ع) اشاره کرد و گفت: تلاش و کوشش هر موجود زنده، برای تغییر دادن حالت موجود و رسیدن به موقعیت بهتر و برتر است؛ خواه آن حرکت، همراه با ادراک، شعور و اراده باشد؛ مانند حرکت انسان و بسیاری از حیوانات و خواه غریزی و غیر ارادی باشد؛ مانند حرکت دانه گیاهی که می‌کوشد با جوانه زدن، خود را از موقعیتی که دارد، برهاند.
وی با اشاره به اینکه خدای سبحان، کمال محض و کمال آفرین است؛ هر چه از او ظهور کند، کامل است، ادامه داد: عالم و آدم از او ظهور کرده و هر دو از مظاهر کمال حق هستند. همه ذرات عالم هستی به سوی کمال در حرکتند و مسیر امر الهی را طی می‌کنند.
این پژوهشگر دینی با یادآوری اینکه راه هماهنگ شدن با نظام پیوسته جهان، در سیر به سوی کمال مطلوب، کسب فضایل اخلاقی است، تصریح کرد: اخلاق این توانایی را دارد که انسان متخلق را در این مسیر با این مجموعه هماهنگ کند، انسان نیز به طور طبیعی پذیرای چنین هماهنگی است و در مسیر کمال مطلق در حرکت است.
به گفته تلخابی، اندیشه ها، آرمان ها، اخلاق و برنامه ها و رفتار امامان اهل بیت(ع) سراسر ارزشی، حجت، راهگشا، کارساز، "حق" و بهترین گزینه برای اقتباس و اقتدا در زندگی فردی و اجتماعی است و انسان بدون شناخت و معرفت و اطاعت و بیعت آنان به کمال عرفانی و بهشت الهی نمی رسد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر اینکه امام رضا(ع) مظهر انسان کامل و و وجود مبارکشان واسطه بین و حق و خلق بوده است و در بسیاری از اشعار شعرای مختلف به خوبی و صراحت به این مبحث پرداخته اند، ادامه داد: از آنجایی که یاری رسانی و شفاعت یکی از برجسته ترین ویژگیهای ائمه معصومین و امام رضا (ع) می باشد کمتر اثری از شعرای مداح امام را می توان یافت که به این نکته اشاره نکرده باشند و امام را بعنوان واسط بین خود و خدای خود معرفی نکرده باشند.
به گفته عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، امام رضا (ع) و تمامی ائمه معصومین (ع) مظهر و نماد انسان کامل و نمایندگان حق بر روی زمین و واسطه رساندن فیض الهی از عالم معنا به عالم ملک هستند.
وی به تبیین سیره و سبک زندگی در نگاه امام رضا(ع) پرداخت و یادآور شد: امام رضا(ع) درعبارتی کوتاه به سه ویژگی برجسته مومن اشاره می کند که اگر این سه ویژگی در شخصی وجود نداشته باشد، نمی تواند مدعی ایمان باشد. آن حضرت(ع) می فرماید: «لایکون المومن مومنا حتی تکون فیه ثلاث خصال: ۱-سنه من ربه؛ ۲-وسنه من نبیه؛ ۳-و سنه من ولیه. فاما السنه من ربه فکتمان سره. و اما السنه من نبیه فمداراه الناس. و اما السنه من ولیه فالصبر فی الباساء و الضراء». مومن، مومن واقعی نیست، مگر آن که سه خصلت در او باشد: سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش. اما سنت پروردگارش، پوشاندن راز خود است، اما سنت پیغمبرش، مدارا و نرم رفتاری با مردم است، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.
تلخابی ادامه داد: این که آن حضرت(ع) بر رازداری تاکید می کند، از آن روست که انسان نمی تواند هرآن چه را از علم دانست یا از معرفت دید یا از مردم شنید بر زبان آورد. از این رو حضرت(ع) می فرماید: علیکم فی امورکم بالکتمان فی امور الدین و الدنیا فانه روی ان الاذاعه کفر و روی المذیع و القاتل شریکان و روی ما تکتمه من عدوک فلا یقف علیه ولیک؛ بر شما باد به رازپوشی در کارهاتان در امور دین و دنیا. روایت شده که افشاگری کفر است و روایت شده کسی که افشای اسرار می کند با قاتل شریک است و روایت شده که هرچه از دشمن پنهان می داری، دوست تو هم بر آن آگاهی نیابد.
نظر شما