دکتر «حجت امانی»، پژوهشگر هنر اسلامی و هنرمند خطاط و استاد دانشگاه درباره حفاظت و پاسداری از هنر خط به عنوان میراث فرهنگی معنوی به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان اظهار کرد: در جهان امروز حراست و پاسداشت میراث فرهنگی، هنری و معنوی در برابر پدیده جهانی شدن ضروری تر به نظر می رسد. خطوط از جمله میراث معنوی است که گاه تحت تاثیر شرایط خاص برخی از آنان کنار رانده شده و موجب فراموشی آن خواهد شد لذا تقویت همه خطوط فارغ از جنبه کاربردی و تزیینی آن از ضروریات فرهنگی زمان ما است؛ به عنوان مثال خطوطی چون «سیاق» نیازمند توجه بیش از پیش است همان طور که خط تعلیق چندین دهه مورد غفلت واقع شده بود همچنان درخور توجه و بازشناسی است.
این پژوهشگر هنر اسلامی اظهار کرد: خط «تعلیق»، «ترسل» یا «نامه» به عنوان اولین نوع خوشنویسی بود که برای خط پارسی ابداع گشت و در آن علامت‌های زیر و زبر و پیش به‌کار نمی‌رفت که به نظر برخی از پژوهشگران این شیوه از خوشنویسی در اواسط سده هفتم هجری قَمری از ترکیب و توسعه دو خط «توقیع» و «رِقاع» و تحت تأثیر خطوط ایرانی پیش از اسلام و با توجه به ذوق و روحیه ایرانی بوجود آمده باشد؛ براساس اسناد موجود این خط حدود یک قرن مورد توجه بود، اما پس از ابداع خط نستعلیق و شکسته این خط رونق خود را از دست داد، با این که به حیات خود ادامه داد، اما همواره زیر سایه دو خط قدرتمند نستعلیق و شکسته ماند.
احیاء کننده خط تعلیق با تاکید بر توجه بیشتر خوشنویسان و مجامع هنری به خط تعلیق پس از احیا گفت: در حال حاضر با ثبت و احیا خط تعلیق در مجامع هنری و پس از برگزاری همایش «خواجه اختیار منشی گنابادی» و بازتاب گسترده آن تعدادی از هنرمندان خوشنویس با پیشینه خط شکسته نستعلیق به سمت این خط متمایل شده و در فضاهای مجازی به تبادل اطلاعات و تجارب می پردازند.
دکتر حجت امانی با تاکید بر صیانت و ثبت جهانی میراث فرهنگی و معنوی خط تعلیق تصریح کرد: امروزه آنچه مهم است؛ برخی از کشورهای همسایه که در برهه هایی از تاریخ نه چندان دور بخش کوچکی از گستره ایران بزرگ بوده اند؛ همواره درصدد این هستند که از غفلت و بی‌اعتنایی ما برای ثبت رویدادها و چهره‌های فرهنگی‌مان به نام خود بهره ببرند، از این رو نه تنها با ثبت جهانی این خط از یکی از گنجینه‌های ملی‌مان حراست می‌کنیم، بلکه زمینه‌ای فراهم می‌شود تا این خط بتواند دوباره مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما