به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، آیت الله سید احمد علم‌الهدی در سخنرانی ظهر شهادت امام سجاد(ع) که با حضور پرشور زائران و مجاوران در رواق امام خمینی(ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، با اشاره به آیه ۷۳ سوره مبارکه انبیا اظهار کرد: خداوند عالم در فرازی از قرآن کریم به تبیین ویژگی‌های اصلی فرستادگان و اولیای خود می پردازد. به طوری که گفته شده «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاءَ الزَّکَاةِ وَکَانُو ا لَنَا عَابِدِینَ » تا دعوت مردم به هدایت، مهم ترین این شاخصه‌ها باشد.
ایشان افزود: متأسفانه همواره معرفت‌شناسی ما نسبت به مقام ولایت اهل بیت و ائمه معصومین(ع) در پهنه احساس، عشق و عاطفه ما قرار می‌گیرد و اگرچه در سوگ ائمه اطهار(ع) عزاداری می‌کنیم و در ایام ولادت آن‌ها جشن می‌گیریم اما شناخت واقعی از سیره سیاسی و فلسفه اصلی امامت آن‌ها همچنان در بسیاری از مردم محدود است. عزیزان من، این قطرات اشک و اظهاردوستی ها مقدمه انسان شدن است درصورتی که ما در خط اهل بیت(ع) بار بیاییم و تربیت شویم.
رابطه فردسازی و جامعه سازی در اسلام
نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی خاطرنشان کرد: امروزه یکی از چالش های فکری و فلسفی در بین اندیشمندان جوامع بشری آن است که فرد مهمتر است یا جمع. اندیشمندان جمع گرایا کلکتوریست این طور می گویند که اگر اندیشه ها در قالب جمع متبلور شود به تکامل مضاعف می رسد و بنابراین همواره این فرد است که باید فدایی جمع شود. از سوی دیگر، طرفداران نظریه فردگرایی یا همان ایندیویدوالیست ها معتقدند که هر فرد، دارای نبوغ‌ها و استعدادهایی است که اگر آن ها به شکوفایی برسد، چه بسا جامعه بشری متحول شود و بر همین اساس، همواره این جمع است که باید خود را فدایی فرد کند.
ایشان ادامه داد: در این کش وقوس بی انتها، اسلام مبنایی جامع و فراگیر دارد. اسلام نه قائل به جمع گرایی است و نه فردگرایی بلکه هردو را صاحب اصالت می داند و می گوید جامعه به عنوان یک بستر تربیتی باید در خدمت رشد افراد باشد. به عبارت دیگر، نبوغ و استعداد افراد باید در خدمت رشد جامعه قرار بگیرد. اسلام به دنبال شکل گیری یک جامعه سالم است؛ جامعه ای که افراد سالم نیز تربیت می کند.
امام سجاد(ع)، قهرمان فردسازی و جامعه سازی
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه امام سجاد(ع) هم از نظر فردسازی و هم جامعه سازی از جمله شخصیت های تراز تاریخ محسوب می شود، تصریح کرد: وجود اقدس حضرت علی‌ابن الحسین زین العابدین(ع) در تمام طول حیات بابرکت خود به تربیت افراد و جامعه به صورت همزمان همت داشت. همین صحیفه سجادیه و ادعیه صادرشده از جانب ایشان، یک حرکت تربیتی نسبت به افراد بود. این نبود که حضرت در نیمه شب از جا برخیزد، به محراب برود، عبادت کند و این ادعیه به ثبت برسد. خیر! حضرت در مصادیق متعدد، ادعیه را به نگارش درمی آوردند و آن را به افراد می‌سپردند تا درحالی که ظاهر آن فقط یک دعا و مناجات باشد، در عمق و معنا به تکامل آن فرد کمک کند.
ایشان تأکید کرد: در حالت کلی انسان از خدا چه می خواهد؟ آن چیزی که آرزوی آن را داشته باشد. اینجا بود که وجود اقدس امام سجاد(ع) با ادعیه خود در مقام یک نظریه پرداز وارد میدان می شد. مثلاً حضرت در دعای شریف مکارم الاخلاق در صحیفه سجادیه می فرمایند : « اِلهی عَمِّرْنِی مَا کانَ عُمْرِی بِذْلَه فِی طَاعَتِک فَإِذَا کانَ عُمْرِی مَرْتَعاً لِلشَّیطَانِ فَاقْبِضْنِی إِلَیک قَبْلَ أنْ یسْبِقَ مَقْتُک إِلَی أوْ یسْتَحْکمَ غَضَبُک عَلی » یعنی خدایا به من عمر بده تا زمانی که عمر من در راه تو مصرف شود اما اگر عمر من عرصه بهره برداری شیطان باشد ، پس همان بهتر که آن عمر گرفته شود.
آیت‌الله علم الهدی گفت: این یک مصداق ازادعیه متعدد و متکثری است که حضرت به افراد مختلف می سپرد تا به اصطلاح آرزوسازی کند و جامعه را از قید دنیاپرستی‌های آن زمان برهاند. امام با دعای خود تبیین می کرد که انسان موفق آن کسی است که عمرش در راه خدا مصرف شود. شما ببینید پدر بزرگوار ایشان وجود اقدس حضرت سیدالشهدا(ع) می فرمود «إنّی لا أری المَوتَ إلاّ سَعادَةً والحَیاةَ معَ الظالِمینَ إلاّبَرَما » و تصریح می کرد که گاهی اوقات حتی مرگ می تواند سعادتمندانه‌تر از زندگی باشد. این معنا، دقیقاً همان کلامی است که حضرت زین العابدین(ع) در این فراز از دعای مکارم می فرماید.
امام سجاد(ع) ، استمرار دهنده نهضت حسینی
امام جمعه مشهد در تشریح ابعاد جامعه سازی امام سجاد(ع) بیان کرد: پس از واقعه کربلا، جامعه اسلامی خیلی ترسیده شد. مردم همه از سبوعیت و توحش پسر معاویه به وحشت افتاده بودند و با خود می‌گفتند وقتی خلیفه با پسر پیامبر(ص) این طور رفتار می کند، اگر ما قیام کنیم معلوم نیست با ما چه کار خواهند کرد. در این شرایط، بازسازی شناخت، استدلال، تفکر، منطق و اراده مردم کار ساده ای نبود اما امام سجاد(ع) در طول بیش از سه دهه امامت خود آن را به سرانجام رساند.
ایشان تصریح کرد: به طور کلی، انقلاب کربلا سه رهبر داشت؛ یک رهبر زمینه‌ساز، یکی رهبر مجری و دیگری رهبر نهادینه ساز که هر سه نیز معصوم بودند. رهبر زمینه‌ساز، وجود اقدس آقا امام مجتبی(ع) بود که زمینه را برای یک قیام جاودانه در تاریخ فراهم کرد. رهبر مجری وجود اقدس حضرت سیدالشهدا(ع) بود که به بهترین نحو ممکن به مسئولیت امامت خود در این مقطع عمل کرد. شما می بینید به جای آن که جریان کربلا و تقابل ۱۲۰ هزار نفر با ۱۲۰ نفر در عرض چند دقیقه تمام شود، این ماجرا از صبح تا عصر یک روز به طول انجامید و هر فراز از آن به تاریخ پیوست.
آیت الله علم الهدی تأکید کرد: رهبر نهادینه ساز در واقعه کربلا نیز وجود اقدس آقا امام سجاد(ع) بود. اینکه در تاریخ گفته شده حضرت با مشاهده ذبح گوسفند یا استسقای حیوانات گریه می کرد، اینها اصل مسئله نبود. اصل ماجرا چیز دیگری بود. حضرت اراده داشت این گریه ها زمینه ساز استمرار نهضت شود.
ایشان گفت: شما ببینید مثلاً در روایت آمده یک روز ظهر در وسط بازار مدینه، امام سجاد(ع) با مشاهده ذبح گوسفند شروع می‌کرد به گریستن. مردم جمع می شدند ببینند علی ابن الحسین(ع) به عنوان نفر اول شهر مدینه چرا اشک می ریزد. آن وقت بود که حضرت روایت کربلا را دوباره تعریف می‌کرد، مردم را در مصائب اهل بیت(ع) می‌گریاند و ناگهان حاکم شهر می دید در شهر ولوله ای برپا شده است. اینها همه راهبرد مبارزه فرهنگی بود و ضرورت دارد معرفت‌شناسی ملت ما از اهل بیت(ع) به حدی برسد که وجود اقدس آقا زین‌العابدین را فراتر از مرد بیمار کربلا و در حد و اندازه سیره متعالی ایشان بشناسند.
انتهای پیام/
نظر شما