به گزارش خبرنگار گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان: عملیات نظامی پیروزمندانه و غرورآفرین وعده صادق دو (۱۰ مهر ۱۴۰۳) یکی دیگر از عملیات مهم نیروهای مسلح و جان برکف جمهوری اسلامی ایران در پی عملیات متهورانه وعده صادق یک (۲۵ فروردین ۱۴۰۳) است که به مصداق آیه شریفه ۲۹ سوره مبارکه «فتح» «أِشداءِ عَلَی‌الْکٌفارْ رٌحَماءَ بَیْنَهُمْ ...» و در راستای عمل به سخنان گوهربار امیرالمؤمنین علی(ع) است که فرمودند: «پیش از آن که دشمنان با شما بجنگند با آنان نبرد کنید، به خدا سوگند، هر ملتی که درون خانه خود مورد هجوم قرار گیرد، ذلیل خواهد شد (خطبه ۳۷ نهج‌البلاغه)»، به خونخواهی و انتقام ترور شخصیت‌های برجسته سیاسی، شهید اسماعیل هنیه، دبیرکل دفتر سیاسی حماس در تهران؛ شهید سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان و شهید عباس نیلفروشان از مستشاران و فرماندهان سپاه و نیز کشتار جمعی از فرماندهان و مردم غیور و مبارز لبنان و غزه و در پاسخ به گستاخی‌ها و حملات رژیم غاصب و کودک‌کش اسرائیل و حامیانش با هدف انفعال و بازدارندگی صورت گرفت. تردیدی نیست که علیرغم ضعفها و کاستی‌های موجود، موفقیت‌آمیز بودن این عملیات علاوه بر لطف و عنایت الهی، متأثر از مؤلفه‌هایی است که بیان آن را به جهت تنویر اذهان، ضروری می‌نماید.
۱. همانطور که می‌دانیم ایران کشور است که به لحاظ وسعت سرزمینی و موقعیت حساس ژئوپلتیکی کانون جاذبه دیپلماسی منطقه‌ای و جهانی است و با بهره‌مندی از همین امتیاز است که می‌تواند در روند تحولات و معادلات منطقه‌ای و جهانی تأثیرگذار بوده و سیاست‌ها و تعاملات بین‌المللی را مدیریت نماید، لذا در هر زمان و شرایطی قادر خواهد بود شریان‌های حیاتی دشمنان را قطع نماید.
۲. به گواه تاریخ، سرزمین ایران یکی از معدود کشورهایی است که از پیشینه و غنای فرهنگی و تمدنی چند هزارساله برخوردار است. همین پیشینه و نیز عِرق ملی و وطن‌دوستی که در سرشت ایرانیان وجود داشته و با بهره‌گیری از آموزه‌های دینی، پرورش و تعالی یافته است، همواره در مقاطع مختلف تاریخی این سرزمین و ملت را در مقابل حملات و هجوم بیگانگان علیرغم پیروزی‌های مقطعی و اشغالگری، از مستعمره‌گی و غلبه فرهنگی مهاجمان مصون نگاه داشته است.
۳.ایران اسلامی از نعمت زعیمی حکیم، سیاستمدار، هوشمند، آینده‌نگر و شجاع که پرورش یافته مکتب امام خمینی(ره) است، برخوردار است که با محیط بر مسائل سیاسی، شناخت اوضاع بین‌المللی و اشراف بر امور پیرامونی و عمل به دستورات دینی با در نظر گرفتن مصالح و شرایط کشور و ملت، همواره تصمیماتش محاسبه‌گرانه، مدبرانه و توأم با خرد و عقلانیت و حریت بوده است.
۴. دکترین نظامی سیاسی ایران همواره بر ایستادگی و منطق مقاومت و نیز تعاملات سازنده، خویشتن‌داری، دفاع و مقابله در برابر تجاوزات زورگویان و بیگانگان استوار بوده است. چنانکه رهبر معظم انقلاب نیز در بیانات چهاردهم خرداد ۱۳۹۸در حرم مطهر امام راحل به این امر اشاره فرمودند که «بنده وقتی به خصوصیت امام راحل نگاه می‌کنم، می‌بینم امام حقیقتا بسیاری از آیات قرآن را با همین ایستادگی خود و مقاومت خود معنا کرد»؛ از این رو جمهوری اسلامی هرگز آغازگر جنگ، کشتار و خونریزی نبوده و گواه آن، تجربه هشت سال دفاع مقدس در برابر تجاوزگری‌های دولت عراق و هم‌پیمانانش است.
۵. جمهوری اسلامی در مشی نظامی و سیاسی خود همواره از آموزه‌های دینی و توصیه‌های امامین انقلاب و عمل به سیره و سنت معصومین علیهم‌السلام بهره برده و آن را چراغ راه هدایت خویش قرار داده است.
۶. نظام جمهوری اسلامی همواره اصول خود را بر احترام به استقلال حاکمیت و تمامیت ارضی دیگر کشورها بنا نهاده و هرگز در صدد گسترش امپراطوری خود، تجاوز و اشغالگری بر نیامده است و لذا ورودش به جنگ فارغ از تفاوتهای دینی و مذهبی، نژادی و غیره مبتنی بر دفاع از خود و حمایت از مظلومان جهان در برابر ظالمان و ستمگران بوده است.
۷.ایران کشوری است که در مقابل هجمه‌ها و زیاده خواهی‌های دشمنان صبر استراتژیک دارد و هرگز مرعوب نمی‌شود، و این صبر برگرفته از مکتب اهل بیت علیهم‌السلام و در راستای عمل به قوانین بشردوستانه بین المللی به منظور جلوگیری از کشتار و خونریزی و ایجاد ثبات و صلح پایدار در منطقه و جهان است.
۸.صنایع نظامی پیشرفته و بهره‌مندی از تکنولوژی و فناوری‌های روز نظامی و تسلیحاتی در هر کشور نشان از اقتدار آن کشور دارد که جمهوری اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نیست، با این وجود دولتمردان ایران از تجهیزات نظامی به جز در شرایط امنیتی و تجاوز دشمنان به کشور و در حمایت از ملت‌هیی مظلوم جهان به ویژه ملت مبارز فلسطین، استفاده نمی‌کنند.
۹. ایمان به خدا، اخلاص، وفاداری، حبّ وطن، ایثار، جوانمردی و ... نیز از دیگر فضایل اخلاقی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران به شمار می‌رود که به تأسی از معصومین علیهم‌السلام، در عین اقتدار، بر خلاف دشمنان به هیچ بهایی حاضر به کشتار مردم بی‌دفاع و تخریب اماکن غیرنظامی کشورهای متخاصم نبوده و نیستند، چرا که هدف از هر جهادی، اصلاح و ندامت دشمنان از راه ناصواب و بازگشت به سوی پروردگار رحمان و رحیم دانسته شده است.
۱۰.وفاق و همدلی دولت، ملت و نیروهای مسلح و پرهیز از اختلافات جناحی، فارغ از تفاوتهای دینی، مذهبی، قومیتی و غیره یکی دیگر از شاخصه‌های مهم در دستیابی به موفقیت‌ها است که زمینه را برای همبستگی و انسجام و اتحاد ملی برای پیروزی در برابر دشمنان، فارغ از اختلاف نظرات سیاسی و مشکلات و مصائب اقتصادی و معیشتی جامعه فراهم ساخته است.
۱۱. تبیین گفتمان انقلاب و تلاش برای ایجاد وحدت و انسجام میان مسلمانان جهان، تحت لوای امت اسلامی با ایجاد روح امید، روشنگری و بصیرت‌افزایی و نیز حمایت‌های نظامی و مالی لازم از آنان از دیگر مولفه‌ها است.
۱۲. مرعوب نشدن در مقابل قدرتهای غربی و عدم اعتماد، دلبستگی و وابستگی به وعده‌های پوچ و توخالی آنان، اتخاذ سیاست‌ها و تدابیر امنیتی، پرهیز از تنش به منظور جلوگیری از اختلاف‌افکنی‌ها و مقابله با کید و فریب دشمنان است.
۱۳.هم‌پیمانی و اتحاد راهبردی با قدرتهای شرق همچون چین و روسیه، تقویت جنبش‌های مشروع و مقبول فلسطینی از جمله حماس و جهاد اسلامی و ایجاد جبهه مقاومت با همکاری گروه شبه‌نظامیان شامل حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق، حوثی‌های یمن و نیروهای دفاع ملی سوریه و آموزش و تسلیح و تجهیز آنان برای مقابله با دشمنان یکی دیگر از مؤلفه‌ها است.
۱۴. جذب حداکثری مخالفان سیاسی و فریب‌خوردگان نادم و هدایت شده در داخل و خارج کشور با رأفت اسلامی، عفو و تخفیف مجازات‌شان که منجر به گرایش و همراهی با نظام گردیده و نیز برخورداری از حمایت و پشتیبانی جامعه به ویژه نیروهای وفادار ارزشی و انقلابی در بزنگاه‌های تاریخی که از ویژگی‌های حکومت مردمسالار دینی است.
بنابراین با توجه به آنچه اجمالا بیان شد شکی نیست که هر کشوری برای رسیدن به رشد و توسعه و پیشرفت، و کسب استقلال و اقتدار لازم، نیازمند عوامل تعیین‌کننده‌ای همچون حمایت، همراهی و همدلی مردم و نخبگان جامعه، پرهیز از اختلافات داخلی، تولید و رشد صنایع نظامی، حفظ هویت فرهنگی، خودکفایی اقتصادی و کسب علم، دانش، تکنولوژی و فناوری‌های روز و از همه مهمتر اطمینان و تبعیت از ولی جامعه در سایه امید، خودباوری، اتکال به خدا و اتکا به توانمندی‌های خود و ظرفیتهای داخلی است که مقدمات ظفر را فراهم می‌سازد. غیر از آن، نه تنها آسیب‌پذیر و مقهور قدرتهای استعماری و بیگانگان می‌شود بلکه به اضمحلال و پایانش نیز نزدیک خواهد شد.
نظر شما