به گزارش خبرگزاری شبستان از فارس، همه ما لحظاتی را تجربه کرده‌ایم که یک حس عجیب و ناب، تمام وجودمان را پر کرده؛ لحظاتی که نه در شلوغی‌های روزمره پیدا می‌شوند و نه در هیاهوی کار و درس. گاهی این لحظه‌ها، درست در ساده‌ترین جاها و عادی‌ترین روزها سر می‌رسند و تا مدت‌ها دل را گرم نگه می‌دارند.
دیروز در مدرسه دخترانه شهید علامه لامرد، یکی از همین لحظه‌ها رقم خورد؛ یک روز عادی که به هیچ‌وجه عادی نماند. مدرسه، همان مدرسه همیشگی بود؛ دیوارهای ساده، حیاط کوچک و دانش‌آموزانی که میان زنگ‌های تفریح و کلاس در رفت‌وآمد بودند. اما همه‌چیز از وقتی تغییر کرد که چند خادمیار رضوی با یک پرچم خاص و بوی دل‌انگیز حرم وارد شدند.
دانش‌آموزانی که شاید حرم امام رضا (ع) را فقط در عکس‌ها دیده بودند یا سفر مشهد برایشان یک رؤیای دور به‌نظر می‌رسید، ناگهان دیدند که تکه‌ای از آن رؤیا، به مدرسه‌شان آمده. پرچم متبرک حرم مطهر، مثل پیام‌آوری از بهشت، در حیاط مدرسه به اهتزاز درآمد و دل‌های کوچک اما پرشور دانش‌آموزان را به تپش انداخت.
این روز، برای همه کسانی که آنجا بودند، معنای خاصی پیدا کرد؛ روزی که معنویت با دل‌های کوچک دانش‌آموزان گره خورد، اشک‌های شوق از گوشه چشم‌ها سرازیر شد و لب‌ها در نجواهای عاشقانه به هم دوخته شد. این، همان روزی بود که مدرسه، برای چند ساعت، بوی حرم گرفت و دانش‌آموزان عشق و ارادتشان را به ساحت مقدس امام رضا (ع) هدیه کردند.
دیروز، مدرسه دخترانه شهید علامه لامرد روزی متفاوت را تجربه کرد. جایی که درس و مشق همیشه حرف اول را می‌زند، این بار حال و هوای دیگری داشت؛ انگار تکه‌ای از بهشت به مدرسه آمده بود.
همه‌چیز از لحظه‌ای شروع شد که خادمیاران رضوی با پرچم متبرک حرم امام رضا (ع) وارد شدند. فضا پر از شور و اشتیاق شد. دانش‌آموزان با ذوق و شوق به استقبال این مهمانان رفتند. چشمان پر از هیجانشان می‌گفت که این روز برایشان چیزی فراتر از یک روز عادی مدرسه است.
وقتی پرچم حرم مطهر را آوردند، همه بی‌اختیار جلو رفتند. دخترها دست‌هایشان را روی پرچم گذاشتند و بعضی‌ها حتی زیر لب دعا می‌کردند.
دل‌هایی که با پرچم گره خورد
وقتی پرچم حرم مطهر را آوردند، همه بی‌اختیار جلو رفتند. دخترها دست‌هایشان را روی پرچم گذاشتند و بعضی‌ها حتی زیر لب دعا می‌کردند. یکی آرزوهایش را زمزمه می‌کرد، یکی اشک شوق می‌ریخت و دیگری با لبخندی که از ته دل بود، دست روی پرچم می‌کشید.
صلوات خاصه امام رضا (ع) خوانده شد و دل‌ها سبک شد. مداحی و روضه‌خوانی عطر معنویت را در فضا پخش کرد. انگار مدرسه، برای چند ساعت، به حرم تبدیل شده بود.
معنویت، هدیه‌ای ماندگار
عباس احمدی، مسئول کانون خادمیاران رضوی لامرد، می‌گفت: «این برنامه‌ها فقط یک مراسم نیست؛ راهی است برای اینکه بچه‌ها از همین حالا عاشق امام رضا (ع) شوند و عشق به اهل‌بیت (ع) در دلشان ریشه بزند.» حرف‌هایش دلنشین بود؛ انگار می‌خواست بگوید این پرچم آمده که به دانش‌آموزان یاد بدهد همیشه می‌توان دل به یک تکیه‌گاه محکم سپرد.
پایانی شیرین برای روزی پر از برکت
در پایان، بسته‌های متبرک حرم به همه هدیه داده شد؛ هدیه‌هایی کوچک اما پر از حس خوب. معلمان و دانش‌آموزان با لبخندی که از ته دل بود، مراسم را به پایان رساندند، اما معلوم بود که عطر این روز تا مدت‌ها در دل و ذهنشان باقی می‌ماند.
یک روز، یک درس بزرگ
این روز ثابت کرد که معنویت را می‌توان ساده و شیرین به دل‌های کوچک هدیه داد. خادمیاران رضوی با یک پرچم و یک دل پر از عشق، مدرسه‌ای را سرشار از حس خوب کردند. دانش‌آموزان شهید علامه حالا چیزی بیشتر از قبل دارند؛ خاطره‌ای که تا همیشه لبخند بر لبشان می‌آورد و دلشان را گرم می‌کند.
نظر شما