گروه دین و اندیشه خبرگزاری شبستان؛ خداوند در آیاتی از قرآن کریم می‌فرماید: خَلَقَ لَکُمْ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً؛ آنچه در زمین است همه برای شما خلق شده (۱) از سوی دیگر می فرماید: لَوْ یؤَاخِذُ اللهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِمْ مَا تَرَکَ عَلَیهَا مِنْ دَابَّةٍ ؛ اگر خدا از ظلم و ستمگریهای خلق انتقام کشد جنبنده‌ای در زمین نخواهد گذاشت(۲) پس اگر خداوند متعال همین امروز به دلیل ظلم و ستمهای ما بندگان، ما را مؤاخذه کند، از شدت عذاب الهی هیچ جنبنده‌ای روی زمین باقی نمی ماند و نعمت‌هایی هم که به خاطر ما و برای ما (انسان) آفریده شده‌اند بازپس گرفته می شوند.
اما چیزی که در این میان توجه و تعجب انسان را برمی انگیزد، زندگی سرشار از نعمت بسیاری از افراد با وجود گناه فراوان است. یعنی از طرفی در قرآن تصریح شده که اگر قرار باشد به دلیل ظلم و ستم و گناه بندگان، خدا آنها را مواخذه کند هیچ جنبنده ای باقی نمی ماند و ازطرفی می بینیم که با وجود این حجم از گناه و نافرمانی در روی زمین، اما عذابی از سوی خداوند نازل نمی شود و انسان ها همچنان غرق در انواع و اقسام نعم الهی هستند.
بزرگان دین و اخلاق این تضاد را اینگونه پاسخ می دهند که ایمن بودن انسان از عذاب الهی با وجود این حجم از گناهان و نافرمانی ها، به دلیل عاملی است که در قرآن کریم و روایات به عنوان «حجت الهی» از آن یاد شده است. آنجا که قرآن کریم در سوره انفال آیه ۳۳می فرماید: «وَ مَا کَانَ اللهُ لِیعَذِّبَهُمْ؛ خدا مردم را عذاب نمی‌کند؛ زیرا «وَ أَنْتَ فِیهِمْ»؛(۳) چون تو در بین مردم هستی.
یعنی با وجود گناه‌کار بودنمان خدا همه را نابود نمی‌کند و این تنها به دلیل وجود پیامبر در بین مردم است. ممکن است کسی بگوید: «وَ اَنت» برای شخص پیامبر است وشامل مردم زمان پیامبر می شد به زمان ما ارتباطی ندارد. در پاسخ باید گفت: شخص پیغمبر به عنوان ولی خداست. اما در اینجا صرفا شخص پیامبر مطرح نیست بلکه مقام نبوت و مقام رسالت است که باعث رفع عذاب می‌شود و این مقام ولی اللهی به اهل بیت او هم رسیده است.
بر اساس فرازهای زیارت جامعه کبیره که از زیارات کاملا معتبر و مستند است ، همه صفاتی که ما برای پیامبر قائل هستیم، برای امیرالمؤمنین علیه السلام نیز قائل هستیم؛ همچنین همه آنها را برای حضرت مهدی علیه السلام نیز قائل هستیم فقط یک تفاوت وجود دارد و آن اینکه به پیغمبر وحی می‌شد و بعد از پیامبر وحی قطع شد.
شیعه و سنی اذعان دارند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود: «تو همه مقامات مرا داری؛ مگر این که بعد از من پیامبری نخواهد بود: أَنَّهُ لَا نَبِی بَعدِی» (۴)
بنابراین همچنان که در روایات ذکر شده است: «لَولاَ الحُجّةَ لَساخَتِ الاَرضُ بِاَهلِها؛ اگر حجت خدا در زمین نباشد، زمین اهلش را در کام خود فرو می‌برد.» اما تا زمانی که حضرت مهدی علیه السلام در میان امت است، تعجیل در عذاب صورت نمی‌گیرد و این از برکت وجودی امام عصرعجّل الله تعالی فرجه الشریف است. به یمن وجود امام عصر است که نظام هستی برپاست و خداوند متعال به برکت او شیعیان را در مشکلات یاری می‌کند. در این باره در توقیعی از آن حضرت آمده است: «اگر دعای من برای شما نبود، دشمنان شما را از بین می‌بردند.»
بنابراین درباره آثار و فواید امام شاید بتوان گفت که وجود او مانند کوه‌ها برای زمین است. قرآن می‌گوید: اگر کوه‌ها نبودند زمین دائماً در حال لرزیدن بود. گداختگی درون زمین به شکلی است که پوست زمین همیشه در حال لرزیدن است. کوه‌ها این پوسته را نگاه داشته‌اند؛ مانند پدری که ممکن است با بچه‌اش فوتبال بازی نکند؛ ولی اگر سایه پدر نباشد، آسیب‌های اجتماعی زیادی او را تهدید می کند. شاید یکی از دلایل تاکید بر دعا برای سلامتی و ظهور ایشان هم همین مسئله است.
پی‌نوشت‌ها:
۱. سوره بقره ، آیه ۲۹
۲. سوره نحل ، آیه ۶۱
۳. سوره انفال ، آیه ۳۳
۴. من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۱۵
نظر شما