به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، فرنگیس عسگری یکی از بانوان کارآفرین گلبهاری است که سالها با جان و دل و عشق و دلسوزی افراد زیادی را آموزش داده و توانسته با آثار خود گرمابخش خانواده های زیادی باشد.
خانم عسگری، ۶۲ سال دارد و دارای ۳ فرزند و سرپرست خانوار است. از ۱۸ سالگی وارد کار خیاطی می شود اما در ادامه تصمیم می گیرد بافندگی کند و قدم در این مسیر پر چالش گذاشته و موفقیتهای زیادی را با آموزش هنرجویان کسب می کند و ماجراهای جالبی را نیز پشت سر میگذارد.
اولین زن دارای پروانه بهره برداری تریکوکشبافت
او می گوید: من اصالتا اصفهانی هستم اما چون خواهرم در مشهد ازدواج کرد من هم به مشهد مهاجرت کردم، کار خیاطی را ابتدا به عنوان کمک خرج زندگی با یک چرخ خیاطی معمولی شروع کردم اما درادامه و بعد از اینکه در سن ۳۰ سالگی سرپرست خانواده شدم و دوست نداشتم تحت پوشش کمیته امداد باشم و میخواستم خودم روی پای خودم بایستم لذا کار خیاطی را با جدیت دنبال کردم، بعد از مدتی تصمیم گرفتم به سمت بافندگی بروم چرا که خیاطی را کار اشباع شده می دیدم. از ۳۰ سال پیش آموزش بافندگی می دادم و اولین زن هستم که پروانه بهره برداری تریکوکشبافت را دارم .
ماجرای جالب دستگاههای وارداتی بلااستفاده
عسگری یک ماجرای جالب مربوط به دهه ۶۰ را اینگونه تعریف میکند: ابتدا با ماشین های دستی بافندگی می کردم تا اینکه تعداد ۳۰۰ ماشین برقی بافندگی در دهه ۶۰ وارد ایران شد و قرار شد آموزش های لازم برگزار شود اما به دلیل تحریم ها این اتفاق نیفتاد و این ماشین ها بلا استفاده در دست خریداران ماند اما من تلاش کردم که نحوه کار با این دستگاه را یاد بگیرم ، تلاش زیادی انجام دادم با اساتید زیادی ارتباط برقرار کردم و از ااینترنت کمک گرفتم و خودم نیز خلاقیت به خرج دادم تا اینکه نحوه کار با دستگاه را فراگرفتم و آن را نیز ارائه دادم و مجوز بافت با این دستگاه را دریافت کردم.
در ادامه فراخوان به تمام کشور برای افرادی که این دستگاه را دارند اما کار با آن را بلد نیستند، ارسال کردم و آموزش های لازم برگزار شد و آنها نیز توانستند با دستگاهها بافندگی کنند. من با این ماشین چند هزار لباس بافت را تولید کردم و و الان بازنشست شدم اما همچنان کارگاه آموزشی برگزار می کنم اما بافت انجام نمی دهم.
او تاکید میکند: تلاش و کوشش در هر کاری بسیار مهم است، من در آن زمان بازار یابی و فرش انجام می دادم و تا کرمانشاه برای فروش رفتم، در همه نمایشگاه ها در سراسر ایران شرکت می کردم و محصولات خود را ارائه می دادم و به بیش از ۵۰۰ نفر آموزش بافندگی و خیاطی دادم و ۱۲ نفر را با این کار بیمه کردم و هم اکنون حقوق بازنشستگی دریافت می کنند.
این بانوی کارآفرین میگوید: آرزوی من این بود که یک مجتمع داشته باشم که تمام کارهای تولیدی در آنجا انجام شود که ارباب رجوع وقتی وارد میشود با دست پر برگردد و قرار شد در چناران این اتفاق بیفتد و تمام کارهای آن انجام شد و مجتمعی هم برای این امر در نظر گرفته شد ولی به سرانجام نرسید. در این مجتمع غرفه هایی برای آموزش پیش بینی شده بود.
آموزش بانوان روستایی
عسگری میگوید: در روستاها با دریافت مبلغ اندک ایجاد اشتغال داشتم و زنان زیادی از این طریق توانستند کسب درآمد کنند و بسیار خوشحال هستم که توانستم فرد مفیدی باشم.
او ادامه میدهد: در دهه ۹۰ مبلغ ۵۰ میلیون تومان تسهیلات از کمیته امداد برای خرید تجهیزات جدید گرفتم و در سال ۱۴۰۱ مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان دیگر برای توسعه کا دریافت کردم که بسیار برای من اثرگذار بود و این حمایت کمیته امداد بسیار خوب است.
حسن خلق در کنار تلاش و کوشش
این بانوی موفق گلبهاری تصریح میکند: از مهمترین خصوصیات من اخلاق و رفتار و حوصله خوب من است، مهربان و دلسوز و پرتلاش هستم و به دیگران هم توصیه می کنم در انتخاب هر شغل و حرفه ای علاوه بر اینکه تلاش و کوشش داشته باشند، حسن خلق نیز بسیار مهم است.
او در پایان ابراز امیداری میکند: یکی از آرزوهای من این است که از این دستگاهها وارد ایران شود و علی رغم تلاش های زیاد اما این امر محقق نشده است و امیدوارم به زودی محقق شود. من آمادگی دارم به صورت رایگان کار با این دستگاهها را ـآموزش دهم.
نظر شما