خبرگزاری شبستان، گروه بین‌الملل: نیروهای آمریکایی و اسرائیلی که شروع به جنگ نسل‌کشی در غزه کردند، اکنون در حال بمباران و حمله به سوریه هستند و جنگنده‌های اسرائیلی حتی یمن را در هزار مایلی پایگاه‌هایشان هدف قرار می دهند.
این یک جنگ مشترک و حاصل ائتلاف آمریکایی-صهیونیستی است، زیرا به سختی هیچ جدایی بین پنتاگون و رژیم صهیونیستی قائل شد، اما جاه طلبی آمریکا و عاملش اسرائیل از کجا می‌آید؟ چرا آنها باید در سراسر غرب آسیا در سرزمین های زیبا که مردمان سه قاره بزرگ در آن هزاران سال دور هم جمع شده‌اند، نسل کشی کنند؟
جاه طلبی و اقدامات غارتگرانه این امپریالیست‌ها از سیستم سرمایه‌داری ناشی می شود که به دنبال بهره‌برداری از منابع عظیم انرژی جهان است که عمدتا از منطقه خلیج فارس می‌آید و مهم‌ترین آنها نفت است.
در جامعه صنعتی، نفت که به عنوان با ارزش‌ترین منبع پرکاربرد برای ادامه تولید صنعتی در نظر گرفته می شود، متاسفانه تبدیل به عاملی برای تخریب‌های ناشی از جنگ و همچنین تخریب محیط زیست شده است.
اما این ماده با ارزش، توسط شرکت‌های بزرگ انحصاری امپریالیسم به ویژه آمریکا استثمار می شود.
اکسون موبیل، شورون، توتال، بریتیش پترولیوم، اکوینور و شل شش غول نفتی جهان هستند که در سال ۲۰۲۲ مجموعا ۲۵۰ میلیارد دلار سود به دست آوردند و سهم اکسون تقریبا۵۰ میلیارد دلار بود.
این سود هنگفت چیزی است که در پس ماهیت جنگی اسرائیل و حامی امپریالیستی آن یعنی آمریکا نهفته است.
سود شرکت‌های نفتی یک مکانیزم درونی است که نظام سرمایه‌داری را ادامه می دهد، اما لازم است سرمایه‌داران سال به سال سودهای رو به رشدی داشته باشند. اگر آنها سود خود را افزایش ندهند، توسط رقبای خود از صحنه خارج می‌شوند و این قانون ماهیت رقابتی نظام سرمایه‌داری است.
انگیزه برای کسب سود باعث ترویج جنگ می شود
انگیزه برای افزایش سود، دلیل اصلی دهه‌ها جنگ تقریبا مداوم در غرب آسیا و شمال آفریقا است و این در پس خصومت امپریالیستی با هر انقلاب بالقوه اعراب، ایران و یا انقلاب فلسطین است که مقاوم‌ترین و طولانی‌ترین مبارزه علیه امپریالیسم برای بازگرداندن سرزمین‌های تاریخی‌شان است.
آمریکا در سال ۱۹۹۱ و دوباره در سال ۲۰۰۳ علیه عراق وارد جنگ شد. اشغالگران آمریکایی یک کارزار خونین ضد شورش را از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ علیه مقاومت عظیم عراق به راه انداختند و از بیش از یک میلیون سرباز در این جنگ‌ها استفاده کردند.
به دلیل چندین استقرار جامع، پنتاگون در این جنگ‌ها تقریباً همان تعداد سرباز مورد استفاده در ویتنام را مستقر کرد. در بین این دو حمله آمریکا به عراق، واشنگتن تحریم‌های اقتصادی علیه عراق اعمال کرد که به قیمت جان حداقل ۱.۵ میلیون عراقی تمام شد.
دیک چنی که در شرکت خدمات نفتی هالیبرتون کار می کرد در دوران ریاست جمهوری «جورج اچ دبلیو»، وزیر دفاع بود. سپس چنی مدیرعامل هالیبرتون و پس از آن معاون رئیس جمهور «جورج دبلیو بوش» شد.
هالیبرتون در ادامه قراردادهای بزرگی را برای خدمات نفتی و لجستیک در عراق تحت اشغال آمریکا به دست آورد. پس از این جنگ نسل‌کشی، غول‌های نفتی شورون، اکسون موبیل و ماراتون نفت عراق را در اختیار گرفتند و به زودی صادرات آن را آغاز کردند، یک فتح مجدد بزرگ برای امپریالیسم. تظاهرکنندگان که مخالف اشغالگری آمریکا بودند شعار می دادند: «هیچ خونی با پول نفت نباید ریخته شود».
جان گیبسون، مدیر اجرایی گروه خدمات انرژی هالیبرتون در سال ۲۰۰۳ گفت: امیدواریم عراق اولین دومینو باشد و لیبی و ایران از آن پیروی کنند. ما دوست نداریم که از بازار خارج شویم.
کارگران و مردمان تحت ستم غرب آسیا و شمال آفریقا در واکنش به اشغال‌های استعماری قبلی سرزمین‌های خود، انقلاب‌هایی در عراق، ایران، لیبی و الجزایر به راه انداختند که نیروهای امپریالیستی را بیرون کردند و شرکت‌های نفتی امپریالیستی را ملی کردند.
جنبش فلسطین علیه امپریالیسم همواره به موازات دیگر جنبش‌های حاکمیتی، همبستگی کشورهای همسایه در محور مقاومت و فراتر از آن به دست آورده است. امپریالیست‌ها مدت‌هاست که فلسطینی‌ها را خاری در چشم خود می‌دانند، زیرا مقاومت آنها در نهایت می‌تواند غول‌های نفتی آمریکا را از بین ببرد و آنها را از بهره‌برداری از منابع عظیم نفتی غرب آسیا باز دارد.
غزه و سوریه
فلسطینی‌ها دو قیام یا انتفاضه گسترده بین سال های ۱۹۹۳-۱۹۸۷ و ۲۰۰۵-۲۰۰۰ انجام دادند. پس از آن، حماس در انتخابات غزه پیروز شد و حکومت آنجا را به دست گرفت. از آن زمان، فلسطینی‌ها پیش از انجام عملیات طوفان‌الاقصی در روز هفتک اکتبر ۲۰۲۳، چهار تهاجم اسرائیل به غزه را پشت سر گذاشتند.
آخرین تحریک امپریالیستی، تهاجم به سوریه و سرنگونی حکومت اسد توسط نیروهای مخالف مختلف تحت حمایت امپریالیسم آمریکا و دولت ترکیه است. امریکا و اسرائیل منابع نظامی سوریه را بمباران کرده و مناطقی را تصرف کرده‌اند.
در حال حاضر دو هزار نیروی آمریکایی در سوریه حضور دارند و نیروهای جدید در حال انتقال به منطقه هستند. ۴۵ هزار نیروی آمریکایی نیز در بحرین، جیبوتی، عراق، اردن، کویت، قطر و امارات متحده عربی مستقر هستند.
در سوریه، نیروهای آمریکایی از ذخایر نفت محافظت می کنند. یک میدان نفتی در سوریه وجود دارد که می‌تواند نفت و گاز طبیعی کافی برای کل کشور تامین کند، اما آمریکا سال‌هاست که آن را در اختیار دارد و از آزادسازی آن برای مردم فقیر سوریه خودداری می‌کند و این فشار اقتصادی باعث تحریک ضدانقلاب اخیر در سوریه شد.
این تحولات یک بار دیگر اهمیت مبارزه با انحصارات نفت را به عنوان بخشی از جنبش علیه امپریالیسم برجسته می کند.
انحصارات نفتی برای مکیدن بیشتر نفت خام همراه با پیشرفت‌های جدید در فناوری حفاری نفت، آمیکا را به تولیدکننده و بهره‌بردار پیشرو نفت در جهان تبدیل کرده است. شرکت‌های خودروسازی تولید خودروهای الکتریکی را کاهش داده و کامیون‌های بیشتری تولید می‌کنند که با سوخت‌های فسیلی کار می‌کنند.
در این شرایط باید با استفاده از نفت به عنوان نیروی محرکه طمع امپریالیستی و جنگ و تخریب محیط زیست مقابله کرد و ملت‌های تحت ظلم قرار گرفته باید برای اینکه دیگر هیچ خونی با پول نفت ریخته نشود با یکدیگر متحد شوند.
نظر شما