خبرگزاری شبستان، گروه بینالملل: رژیم اشغالگر اسرائیل به دلیل تشدید درگیری بین کابینه بنیامین نتانیاهو، نهاد قضایی و سرویس امنیت داخلی (شاباک)، شاهد تشدید بیسابقه در سخنان درباره احتمال کشیده شدن به سمت یک «جنگ داخلی» است.
اولین نشانههای این امر با تظاهرات خیابانی گسترده با حضور صدها هزار نفر در اعتراض به سیاستهای نتانیاهو، که به عنوان تهدیدکننده «اصول دموکراتیک» توصیف میشوند، آغاز شد.
حرکتهای خیابانی نیز از اعتراضات سیاسی معمول فراتر رفته و به سطحی از تنش رسیده است که می تواند به درگیریهای داخلی بین اجزای مختلف جامعه اسرائیل، به ویژه اختلاف با رهبران امنیتی منجر شود.
مسیر اختلافات
با تصمیم نتانیاهو مبنی بر برکناری «رونین بار» رئیس سرویس امنیت داخلی (شاباک) و صدور دستور موقت دادگاه عالی اسرائیل برای توقف این تصمیم، اختلافات در داخل رژیم اشغالگر اسرائیل شدت گرفت.
روزنامه عبری معاریو گزارش داد که اگر نتانیاهو تصمیم بگیرد به حکم دادگاه عالی مبنی بر مخالفت با برکناری رئیس شاباک احترام نگذارد، این رژیم وارد یک بحران قانون اساسی بی سابقه خواهد شد. به طوری که یک قاضی ارشد سابق دادگاه عالی احتمال فروپاشی اسرائیل و مداخله ارتش را پیش بینی کرد.
برهمین اساس، «آهارون باراک» رئیس سابق دیوان عالی اسرائیل، با تاکید بر لروم جلوگیری از «ظلم اکثریت»، هشدار داد که اسرائیل به دلیل تشدید اختلافات داخلی ممکن است به مرحله جنگ داخلی برسد.
باراک در مصاحبه ای با وای نت گفت که بزرگترین مشکلی که امروز جامعه اسرائیل با آن مواجه است، شکاف عمیق میان خود اسرائیلیها است، چیزی که من آن را جبهه هشتم می نامم. این شکاف رو به وخامت است و ممکن است مانند قطاری که از ریل خارج شده، به ورطه فرو رود و منجر به جنگ داخلی پایان یابد.
رئیس سابق دیوان عالی اسرائیل افزود که اگر برادری سلاح خود را بر علیه برادرش بلند کند، دشمنان ما متعهد میشوند که ماموریت را به پایان برسانند و همه ما را از بین ببرند، اسرائیل از جنگ داخلی جان سالم به در نخواهد برد.
شکاف عمیق
«حسن نافعة» استاد علوم سیاسی در دانشگاه قاهره، در این باره میگوید که اختلافات درون اسرائیل بسیار عمیق است و ریشه عمیقی در ساختار سیاسی و اجتماعی آن دارد.
نافعه با اشاره به وجود دو عامل اصلی اختلاف در داخل رژیم اشغالگر، می گوید که یکی از این عوامل قبل از عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ وجود داشت و این تقسیم بندی بین جریان مذهبی افراطی از یک سو و جریانهای سکولار اعم از جناح راست یا چپ است.
وی توضیح میدهد که اختلاف در اسرائیل با افزایش تظاهرات به سطوح بی سابقه ای شتاب بیشتری می گیرد. این تظاهراتها میتوانست به تنشهای شدید در جامعه اسرائیل منجر شود، اما عملیات طوفان الاقصی به طور موقت افکار عمومی اسرائیل را زیر چتر رویارویی با غزه متحد کرد.
این استاد علوم سیاسی تاکید میکند که نتانیاهو از نظر سیاسی به منظور سوء استفاده از این تهدید خارجی برای متحد کردن اسرائیلیها حول رهبری خود مانور داد و به تهدید موجود برای رژیم صهیونیستی اشاره کرد. این اتحاد موقتی بود، زیرا اختلافات در عرصه اسرائیل به سرعت عمیقتر شد، به ویژه پس از تلاش برای حذف رئیس شاباک.
نافعه میگوید که این اقدام باعث احیای شکافهای قدیمی درباره صلاحیتهای دولت صهیونیستی و حدود اختیارات آن شد.
این تحلیلگر همچنین بر تمایل نتانیاهو برای سازماندهی مجدد ساختارسیاسی اسرائیل برای خدمت به جنبش مذهبی افراطی که پایه های دموکراسی در اسرائیل را تضعیف کرده است، تاکید میکند و میگوید که در نتیجه این اختلافات، مردم رژیم صهیونیستی شاهد اعتراضات گسترده ای هستند، به ویژه درباره اثربخشی عملیات نظامی در غزه که نتوانسته به اهداف اعلام شده خود دست یابد.
او توضیح میدهد که پرونده اسرای اسرائیلی که در غزه نگهداری می شوند، به موضوع جنجال برانگیز تبدیل شده است، زیرا آنها به دلیل اختلافات داخلی و ناتوانی دولت در دستیابی به پیشرفت در این پرونده با خطرات فزاینده ای روبرو هستند.
این استادعلوم سیاسی خاطر نشان کرد که احتمال زیادی وجود دارد که افکار عمومی اسرائیل به این دو نوع تقسیمبندی واکنش نشان دهند که میتواند موج جدیدی از اعتراضات را ایجاد کند. اگرچه شتاب مردمی ممکن است به میزان قابل توجهی افزایش یابد، اما در صورت توقف عملیات نظامی در غزه و دستیابی به آتش بس، بیشترین تشدید تنش ممکن است؛ رخ دهد.
نافعه میگوید که اختلافات داخلی پس از پایان جنگ به خط مقدم بازخواهد گشت که می تواند تهدیدی مستقیم برای کابینه نتانیاهو در میان مدت باشد. اما اگر نتانیاهو بتواند مانور سیاسی را طولانیتر کند و عملیات نظامی برای مدت طولانیتری ادامه یابد، ممکن است برای مردم اسرائیل تحرک در مقیاس گسترده دشوار باشد.
این تحلیلگر توضیح میدهد که رژیم صهیونیستی از فقدان رهبری رنج می برد که بتواندروند صلح با محیط اطراف خود را هدایت کند، جایی که تمایل به هژمونی و کنترل حاکم است. اختلافات داخلی تنها اختلافات سطحی سیاسی نیستند، آنها عمیق و واقعی هستند و حول محورهای متعدد می چرخند و احتمالاً در آینده نزدیک تشدید خواهند شد و هیچ امیدی به حل آن وجود ندارد.
از زمان تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸، این رژیم شاهد کودتای نظامی نبوده و هیچ ژنرالی نیز ارتش را برای به دست گرفتن قدرت هدایت نکرده است. در صورتی که اختلافات داخلی تا مرز جنگ داخلی برای نجات «اسرائیل» بالا رود، امکان مداخله نظامی در سیاست را نمی توان رد کرد.
نظر شما