خبرگزاری شبستان: همانطور که در بخش اول یادداشت عاشورا به تفصیل بیان شد، عاشورای سال 88 حاوی قبض وبسط ها و فراز و فرودهایی بود که مردم بیدار و ایران اسلامی، هوشمندانه جان سالم از آن به در بردند و مساعی اتحاد و اتفاقی را تشکیل دادند.گذشته از دفع شری بزرگتر از فتنه و آشوب چند ماهه سال88، خیری تحصیل شد که پایه های مشروعیت را محکم تر از قبل کرد و از همه مهمتر حماسه ای را سرود در باب هویت های ناب جمهوری اسلامی ایران که مبتنی بر ارزش های ظلم ستیزانه حسینی و مدینه مهدوی است. ارزش هایی که فرهنگ عاشورا نهاد و نماد هویت خود می داند و امر حکومت و حکومت کننده را متاثر از آموزه های هنجاری غیبت حضرت ولی عصر(عج) قلمداد می کند به راستی که نفی ظلم و ستیز، ارزش هایی را استوار می کند که جامعه ستم کشیده را احیاء و مرمت می سازد و چشم اندازی را باز می گشاید تا در آن ارزش ها رنگ های واقعیت و تجلی در خود بگیرند.
گذشته از پرداخت به عبرت های دیروز عاشورایی که درباره آن سخن گفته شد، موضوعی که محل بحث بخش پیش روست عبرت هایی برای فردا متناسب با تارنمای امروز ایران کنونی است و البته عاشورای 88 نیز از این ویژگی به خصوص مستثنی نیست و نکته هایی نغز برای امروز و فردای جاری دارد. امروزی که ایران عزیز متوجه همیت و انطباق تمامی عوامل و اعادی بیگانه و در راس آن ها آمریکا واسراییل، برای تضعیف اراده ملی در به ثمر نشستن زحمات چند ساله هسته ای است و فردایی که چشم انداز جهان از انتخابات ریاست جمهوری ایران 92 طلوع می کند.
ایران امروز متوجه سخت ترین و متفقانه ترین حملات رودررو و خصمانه است که ازجانب تمامی کشورهای دنیا از قبیل کشورهای عضو اتحادیه اروپا و آمریکا و بسیاری از همسایگان حوزه خاورمیانه وخلیج فارس، تحمیل شده است.که هرکدام از آن ها می تواند تار و پود های هر کشور دیگر را بگسلاند و موجبات تضعیف و تسلیم را فراهم آید. ایرانی که بیش از سه دهه قبل داعیه دار ظلم ستیزی و نفی استکبار شد و معادلات محتوم و محکوم منطقه و رژیم وابسته قبل را برهم زد، امروز در رثای قدرت منطقه ای ایفای نقش می کند و البته کشورهای دیگر منطقه را نیز متاثر و معلول از خود بیدار کرده است و همچنین صاحب نشر و نضح افکار و عقاید ضد امپریالیستی و استعماری شده است. اگر همان کشورهای به ظاهر دوست که به تاراج ذخایر و منابع کشورها دست می زدند و در تاریکخانه روابط خود با دول تحت نفوذ نرد عشق می باختند امروز هم خوشحال و شادمان از پیشرفت کشوری مستقل چونان جمهوری اسلامی ایران بودند به راستی باید به آرمان و اهداف گذشته و هزینه های غیر قابل جبران 8 سال دفاع مقدس با چشم تردید نگریست. وجه تسلیم و تفهیم تحریم های اخیر که از دو سال پیش فزاینده تر از گذشته شده است، جلوگیری از به قدرت رسیدن ایران اسلامی با ابعاد هسته ای در حوزه های منطقه ای و بین المللی است و البته جلوگیری از نشو و تبلیغ آرمان های فطری و بشر دوستانه آن در سطح منطقه و دنیاست. مزید بر مشخصاتی که هجمه های خارجی آن را فراهم گردانده است فراگرد های عبث و خود محورانه برخی از عوامل داخلی نیز مزید بر زحمات بیرونی شده است. در شرایطی که کشور در یک نبرد فرسایشی و ناگریز است بسط اختلاف سلیقه ها و تعدد آرا موجبات از هم گسیختگی هایی را در بین مسئولین فراهم آورده است که گه گاهی آتش آن دامن گیر مردم عزیز نیز می شود. در حال حاضر که مردم و مسئولین در کنار یکدیگر متحمل قبض های بیرونی شده اند، چند دستگی ها فراوان بین بدنه حاکمه موجب افزایش آن فشار های بیرونی گشته و البته زحمات فراوانی را بوجود آورده است. زمانی که باید تمامی فرصت ها و استعداد ها صرف دفاع از عزم و رزم بیرونی باشد، با افتراق بر سر اختلاف عقیده ها وسلیقه ها، تمامی توان و هزینه ها دفع عوامل درونی می شود و البته کرهآ وطوعآ باید از آن اجتناب کرد واین همان درس اتفاق واتحاد دیروز در حماسه نهم دی است که باید به آن رجوع کرد.
اما مسئله دیگر که باید به آن توجه کرد مسئله انتخابات پیش روی فردای ایران است که به خودی خود مسئله اتحاد و انسجام نظام با مردم را بیش از پیش حساس تر ساخته است. زیرا حضور حداکثری مردم به مثابه رمزگشایی و کد گشایی از اتحاد و عدم خستگی پذیری مردم در جریان همین تحریم هاست و البته موجبات نعت و نعمات فراوانی می گردد که در سایه بسط عقلانیت جمعی و تسری آن در تمامی ابهاد اجتماعی و سیاسی و البته اقتصادی فراهم می آید. مردم ومسئولین این بار نیز باید هشدار و بیدار باشند که عوامل خود فروخته داخلی و دشمنان خارجی همراز و همساز با یکدیگر در جهت تضعیف ارزش های والای انقلابی و اسلامی در نیایند و البته ذکر این نکته ضروری است که سنگ بنای هر فتنه و آشوبی در غفلت عوامل و محرک های داخلی است که به کینه ها و دشمنی ها فرصت شکفتن و مجال میدان می دهد.
به راستی که غفلت، استحکام و قوت حکومت و شاکله مردم را خمیر می کند ومایه ضعف توان داخلی و بروز توان خارجی می گردد. به قول حکیم خواجه نظام الملک طوسی " نیافتم دستگاه حاکمه ای را که با غفلت و سستی مایه فتور وشکست خود را فراهم نیاورده باشد والبته راز تمامی زوال ها سستی وفتور داخلی است" . شاید مهمترین مسئله فردای ایران انتخابی سرنوشت ساز باشد که مایه فتور و سستی ملت شریف ایران را فراهم نگرداند و همین موضوع ضرورات شفاف بینی و دقت نظر در بین مردم ومسئولین را فراهم می آورد وصد البته راه آن رجوع به همان اتحاد واتفاق بی نظیر بر سر ارزش های مرز بندی شده در عاشورای ونهم دی ماه 88 می باشد.
پایان پیام/
نظر شما