به گزارش خبرنگار سیاست خارجی شبستان، یکی دیگر از ابعادی که احمدی نژاد در طول 7 سال ریاست جمهوری خود تا کنون در سیاست خارجی بر آن تاکید داشته محو اسرائیل از روی زمین است.
احمدی نژاد از ابتدای دوران سکانداری اش در دولت نهم در سخنرانی ها و اظهار نظرهایش همواره بر طبل محو شدن اسرائیل از روی زمین کوبید تا این که امروز پس از 7 سال توانسته سراسر جهان را با خود همراه کند. اقدام اخیر سازمان ملل در ارتقای جایگاه دولت فلسطین و مخالفت های جهانی با شهرک سازی های صهیونیست ها را می توان از نتایج تلاش های احمدی نژاد در این 7 سال نامید.
این نگاه وی برخاسته از یک تحلیل کاملا علمی و تاریخی است زیرا کمتر سیاستمدار هوشیاری است که آرزوی بزرگ صهیونیستها را برای تسلط بر جهان و حاکمیت سراسری اذعان نکند. حتی برخی تحلیلگران سیاسی، جهانیسازی را به عنوان یک پروسه - و نه جهانی شدن به عنوان یک فرآیند - از ترفندهای سازمان صهیونیسم می دانند.از طرفی این سازمان برای جهانی سازی خود باید سه مرحله را پشت سر بگذارد: اشغال فلسطین، فتح نیل تا فرات، تسلط بر جهان. و با سخنان اولمرت - نخست وزیر شکست خورده رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه لبنان که منجر به استعفای ایشان شد - که در حقیقت اعتراض تاریخی باید به شمار آید، مشخص شد رؤیای اسرائیل بزرگ دیگر مرده است و این تفکر فاشیستی و نژادپرستانه را باید از این پس در زبالهدانهای تاریخ جستجو کرد.
احمدینژاد در راستای مواضع ضدصهیونیستی خود در آذرماه 84 در حاشیه نشست فوق العاده سران کشورهای اسلامی در عربستان - مصاحبه مطبوعاتی - به عنوان اولین شخصیت سیاسی رسمی کشور اسلامی ایران - بعد از 28 سال از عمر انقلاب اسلامی - دست به افشاگری زده و داستان “هولوکاست” را یک افسانه تلقی کرده و تاکید داشت که آن افسانه جنبه غلوآمیز دارد.
به هر حال اظهارات وی تبعات و واکنش های بسیار شدیدی در سطح جهان ایجاد کرد. این نبش قبر هوشمندانه از سوی احمدی نژاد غرب، اروپا و رژیم جعلی اسرائیل را به چالش جدی کشاند و نشان داد که موضوع “هولوکاست” دستمایه یک تحرک بزرگ سیاسی در خاورمیانه شده است. آنچه را که احمدی نژاد به آن اشاره کرد این است که موضوع یهودی سوزی در جنگ دوم جهانی یا واقعیت دارد و یا واقعیت ندارد. وی اشاره داشته به اینکه ما معتقدیم که این تاریخ سازی است و مبنای درستی ندارد. اما اگر این تاریخ سازان اصرار دارند بر اینکه 6 میلیون یهودی را در این حادثه سوزاندهاند، قطعا می بایست هزینه این امور را خودشان پرداخت کنند. این یک ظلم مضاعف است که ملت دیگری در نقطه دیگری از جهان هزینه این جنایت ادعایی را بپردازند. ضمن آنکه احمدینژاد با افشای ماجرای مذکور از اروپا دفاع کرده و معتقد است، اروپا آن قدر وحشی نیست که 6 میلیون انسان را سوزانده باشد. در هر حال، هولوکاست یا به اصطلاح نسل کشی یهودیان در اردوگاه های کار اجباری نازی ها چند دهه است که با چالش های قابل بحثی روبرو است ولی به راستی ماهیت این باور یا ادعا چگونه است؟ همانگونه که مطرح شد، آذر ماه 84 با اظهارات احمدینژاد رئیس جمهور اسلامی ایران، “هولوکاست” به عنوان یک واژه سیاسی وارد فرهنگ گفتمان رسانه ای ایران شد که در گذشته از این مسئله به نادرست یاد می شد. بسیاری زیر سوال بردن این موضوع را امری ناپسند می-دانند و برخی دیگر بر این باورند که این موضوع نیز مانند تمام موضوع های دیگر باید در معرض تحقیق و تفحص قرار گیرد. اما موضوع مهمی که اغلب در این بحث به بوته فراموشی سپرده می¬شود، این است که “هولوکاست” تنها ادعا و یا باور کشته شدن 6 میلیون یهودی در اتاق های گاز نیست و این مسئله ابعاد پیچیده تری دارد که بخشی از آنان به مسائل مالی بر می¬گردد که سالانه مبالغی به بازماندگان این حادثه مشکوک و آنگونه که برخی دیگر از مورخین می¬گویند، به دولت غاصب اسرائیل پرداخت می شود.
علاوه بر این اظهارات وی که همواره یادآور جنایات اسرائیل بر علیه مردم مظلوم و بی گناه فلسطین است باعث شده که بیشتر کشورهای منطقه از جمله مصر با شناخت ماهیت رژیم صهیونیستی به مخالفت با این رژیم پرداخته و همواره آن را محکوم کنند.
پایان پیام/
نظر شما