خبرگزاری شبستان:« لَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ یَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِیهِ فِیهِ رِجَالٌ یُحِبُّونَ أَن یَتَطَهَّرُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ».«آن مسجدی که از روز نخست بر پایه ی تقوا بنا شده، شایسته تر است که در آن (به عبادت) بایستی در آن مردانی هستند که دوست می دارند پاکیزه باشند و خداوند پاکیزگان را دوست دارد آیا کسی که شالوده آن را بر تقوای الهی و خشنودی او بنا کرده است، بهتر است یا ...؟»
مسجدسازی عملی عبادی است و صرف ساختن بنای مسجد، بدون قصد قربت، مطلوب و مقبول درگاه الهی نیست آیه ها و روایت هایی که ساختن و تعمیر مسجد را فضیلتی بزرگ می دانند، ناظر بر مسجدهایی است که ساختن آنها برخاسته از انگیزه های الهی باشد؛ در نتیجه، لازم است مسجد براساس تقوا و رضایت الهی بنا شود در روایت های موجود (در کتب عامه و خاصه)، تصریح شده است ثواب مسجدسازی از آن کسانی است که با انگیزه های سالم مسجد می سازند.
نبی مکرم اسلام (ص) فرمود:
هر کس مسجدی بسازد به قصد اینکه در آن خدا یاد بشود، خانه ای در بهشت برای او ساخته می شود.
در روایتی دیگر نیز فرمود: کسی که مسجدی را برای خدا بنا نماید، خداوند خانه ای مانند آن در بهشت برای وی بنا می کند.
در برخی روایت ها، خارج شدن مسجدسازی از حالت عبادی و تبدیل شدن ان به عملی که مایه فخر باشد نهی شده است پیامبر اکرم (ص) انحراف امت در این زمینه را نشانه ی برپایی قیامت می داند:
از نشانه های قیامت آن است که مردم مسجد را وسیله فخرفروشی قرار می دهند.
اساساً در روایت ها ساختن هر بنایی نفی شده است که با انگیزه ی فخر و مباهات باشد. رسول خدا (ص) فرمود: کسی که بنایی را به منظور خودنمایی و به گوش دیگران رساندن بسازد، خداوند این بنا را تا زمین هفتم در حالی که به صورت آتشی در گردن اوست، بر وی حمل می کند و او را در آتش می افکند.
چیزی این شخص را از سقوط به قعر جهنم حفظ نمی کند؛ مگر اینکه توبه کند عرض شد: ای رسول خدا! از روی ریا و سمعه ساختن بنا به چیست؟ فرمود: اینکه انسان زاید بر نیاز خود و به قصد فخرفروشی بر همسایگان و مباهات نمودن به برادران خود بنایی را بسازد.
اهمیت رعایت انگیزه های الهی در مسجدسازی تا آنجاست که در برخی روایت ها مسجدهایی نکوهش شده اند که با انگیزه های ناسالم بنا شده اند امام باقر (ع) در مورد بعضی از مسجدهای کوفه می فرماید: مسجد اشعث، مسجد جریر، مسجد سماک و مسجد شبث بن ربعی. در روایت دیگری این مسجدها را مساجد معلونه نامیده اند؛ زیرا نه تنها تجدید بنای ان با انگیزه ای ناسالم صورت گرفته است، بلکه از اساس بنیان اولیه ی آن با هدف تضعیف دین بوده است و ائمه (ع) نمازگزاران در آنها را نهی کرده اند.
پایان پیام/
نظر شما