خبرگزاری شبستان: انسان که آفریده خدا و خلیفه و امانتدار اوست، برای زندگی و حیاتی آفریده شده است که بر اساس آیه کریمه "استجیبوا لله و للرسول اذا دعاکم و لما یحییکم"(1) در پیوندهای گوناگون خود، خدامحور است و در این زندگی و بندگی به بدن سالم نیاز دارد و بهره مندی همه جانبه او از سلامتی، اساس فعالیت های وی در زندگی مادی و معنوی است که در زبان پیامبر گرامی (ص) از آن به "نعمت پنهان و ناشناخته" یاد شده است.(2)
زیرا یکی از عوامل آرامش زندگی و بندگی خدا، برخورداری از جسم و جان سالم است، از این رو ، عقل و نقل، حفظ تندرستی و حفظ نفس را لازم و واجب شمرده اند و روا نمی دارند که انسان حتی هنگام سخت ترین مصیبت و اندوه به جسم و جان خود آسیب برساند و اضرار به آن را حرام می شمارند.(3)
دسته ای از روایات درباره حفظ نفس و مراقبت از بدن و نیز پرهیز از زیان رساندن به آن، اهمیت ویژه ای داده و بر حفظ صحت تاکید دارند؛ به گونه ای که در برخی روایات، بدن و اعضای آن از امانت های الهی به شمار آمده اند و خدای متعالی رعایت امانت ها را از ویژگی های برجسته مومنان و نمازگزاران واقعی یاد کرده است: " والذین هم لا منتهم و عهدهم رعون"(4). رسول خدا(ص) می فرماید: ... گوش، چشم، زبان و قلب امانت هستند و هر کس امانت را رعایت نکند ایمان ندارد.(4)
پی نوشت ها:
1.سوره انفال
2.روضة الواعظین، ج2، ص472
3.العروة الوثقی، ج4، ص424
4.سوره معارج، آیه 32
پایان پیام/
نظر شما