به گزارش خبرنگار شبستان، حجت‌الاسلام مسعود عالی در همایش اخلاق انتخاباتی- حماسه سیاسی با اشاره به لزوم برخورداری جوامع از عنصر ولایت به عنوان یک جامعه طراز قرآنی گفت: دولتی که صرفا شرایع اسلامی را رعایت کند و احکام شرعی را از جمله نماز، روزه، حجاب، مسجد و غیره را برپا نماید صرفا قرآنی نیست.
وی افزود: جامعه طراز دینی علاوه بر احکام الهی از مجرای ولایت احکام و شرایع خداوند را اجرا می‌کنند، پس اگر جامعهای ولی الهی نداشته باشد در فرهنگ قرآنی کفر و طاغوت است حتی اگر مسلمانان در آن کشور زندگی کنند و برخی از احکام الهی رعایت شود.
وی با اشاره به برخی از مختصات جامعه ولایی تصریح کرد: مردم تنها حقوقی زندگی نمی‌کنند بلکه اخلاق در معیشت آنها ریشه دوانیده، رعایت حقوقی هم‌نوع از انتظارات حداقلی هر جامعهای است ولی جامعه قرآنی فراتر از رعایت حقوق یکدیگر ایثار می‌کنند و از حق خود می‌گذرند.
حجت‌الاسلام عالی تصریح کرد: در جامعه مهدوی که اوج جامعه ولایی است مردم اخلاقی زندگی می‌کنند و در آن زمان اگر مؤمن از کسی دیگر سود بگیرد، ربا بوده زیرا در زمان حضور زمان حجت رابطه‌ها خیرخواهانه و به منظور خدمت به هم‌نوع برقرار می‌شود و مبنای برخی از فتوای علما مبنی بر مکروه‌بودن سودگرفتن از همین مسئله است.
حجت‌الاسلام عالی عنوان کرد: در جامعه ایمانی در رابطه مؤمنان یک امر مشترک به نام ولایت متجلی است و ولایت مثل روح در تمام سلول‌ها و بافت‌های مردم جامعه سرایت می‌کند و افراد به خاطر تجلی ولایت در وجود مؤمن شأن یکدیگر را حفظ می‌کنند و برای خوشحالی یکدیگر از هر کاری دریغ نمی‌کنند.
حجت‌الاسلام عالی تصریح کرد: راه‌انداختن کار مردم خاستگاه مسئولان برای رسیدن به پست و مقام بوده و کسی که برای قدرت در جامعه ایمانی تلاش می‌کند، خیانتکار است زیرا جامعه قرآنی متجلی نورانیت و پاکی است و کسی که برای قدرت تلاش کند نفوذی شیطان و اولیای خبیثه بوده است و در روایات از معصومین (ع) آمده کسی که بداند فردی شایسته‌تر از او برای منصبی وجود دارد و پیشقدم شود، خیانت به خدا، رسول و مؤمنین کرده است.
وی با اشاره به برخی از نمونه‌های احتیاط بزرگان در کسب مقام‌ها و مبارزه با نفس‌شان خاطرنشان کرد: بزرگان هر گاه پای ولایت پیش می‌آمد دست و پایشان می‌لرزید و برای کسب ریاست احتیاط کامل می‌کردند و تا 100 درصد وظیفه برایشان حاصل نشده، اقدام نمی‌کردند. همچنین در تاریخ نقل است پس از فوت میرزای شیرازی یکی از بزرگان در دل احساس خوشحالی کرد، شب به حرم حضرت امیرالمؤمنین (ع) مشرف شد و در مناجات خود چنین گفت زعیم شیعه در دنیا رفته و من در دلم احساس خوشحالی می‌کنم، ای امیرالمؤمنین علت این چیست و تا صبح به گریه‌کردن پرداخت و لحظه‌ای خود را لایق کسب زعامت شیعه ندید، نمونه‌های دیگری در این باب وجود دارد همچون رهبری آیت‌الله خامنه‌ای که نقل است زمان کسب عنوان رهبری ایشان وی از خدا خواست که اگر توانایی زیر بار رفتن این تکلیف را ندارند، تقدیر را عوض کنند.
پایان پیام/
نظر شما