مسجدی ها چگونه با خدا معامله می کنند؟

مومنان مسجدی راستین کسانی هستند که هیچ چیز حتی اموری مانند تجارت و معاملات پرسود آن ها را از یاد و ذکر خدا باز نمی دارد.

خبرگزاری شبستان: هر صنف و گروهى در جامعه براى خود، نشانه‏ها و ویژگى‏هاى دارند که بواسطه آن‏ها شناخته مى‏شوند. در قرآن براى اهل مسجد که خانه خدا را خانه خود قرار داده‏اند نشانه‏ها و ویژگى‏هاى بیان شده که همان ویژگى مؤمنان راستین است. دانستن این نشانه‏ها و ویژگى زمینه‏اى است براى محک زدن خود و کسانى که ادعاى مسجدى بودن را دارند.
 

کتاب "سیمای قرآن در مسجد" با بهره گیری از آیات وحی مؤمنان مسجدى راستین را این‏گونه معرفى مى‏کند:

الف) آنها کسانى‏اند که هیچ چیزى حتّى امورى مانند تجارت و خرید و فروش و انواع معاملات پر سود که از جذاب‏ترین کار دنیایى است ایشان را از یاد و ذکر خدا خصوصا از اقامه نماز و پرداخت زکات باز نمى‏دارد:

«فى بُیوتٍ اَذِنَ اللَّهُ اَن تُرفَعَ و یُذکَرَ فیهَا اسمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فیها بِالغُدُوِّ والاصال * رِجالٌ لاتُلهیهِم تِجرَةٌ و لابَیعٌ عَن ذِکرِ اللَّهِ واِقامِ الصَّلوةِ و ایتاءِ الزَّکوةِ...».[١]

«[نور و هدایت الهى] در خانه‏هایى قرار دارد که خداوند اذن فرموده رفعت و عظمت داشته باشند؛ خانه‏هایى که نام خدا در آنها برده مى‏شود و صبح و شام در آنها تسبیح او مى‏گویند. مردانى که نه تجارت و نه معامله‏اى آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و اداى زکات غافل نمى‏کند».
 

ب) آنها افرادى هستند که در روز قیامت و حساب که دل‏ها و دیده‏ها دگرگون است مى‏ترسند:
«... یَخافونَ یَومًا تَتَقَلَّبُ فیهِ القُلوبُ والاَبصار».[٢]
اما این ترس و وحشتِ آنها در همین دنیا است، نه در آن روز سخت؛ چه این که آنان پیش از این، به برکت مساجد و یاد و تسبیح خدا در آن به آرامش و امنیّت لازم دست یافته‏اند و با دست پر و قلب آرام یافته به یاد خدا[٣] نظاره‏گر حوادث آن روز خواهند بود:

«و مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ خَیرٌ مِنها وهُم مِن فَزَعٍ یَومئَذٍ آمِنون».[٤]

«و کسانى که کار نیکى انجام دهند پاداش بهتر از آن خواهند داشت؛ و آنان از وحشت آن روز درامانند».

 

ج) و آنها کسانى هستند که دوستدار پاکى و طهارت‏اند و براى رسیدن به آن تلاش و کوشش مى‏کنند:

«... لَمَسجِدٌ اُسِّسَ عَلَى التَّقوى مِن اَوَّلِ یَومٍ اَحَقُّ اَن تَقومَ فیهِ فیهِ رِجالٌ یُحِبّونَ اَن یَتَطَهَّروا واللَّهُ یُحِبُّ المُطَّهِّرین».[٥]

«آن مسجدى که از روز نخست برپایه تقوا بنا شده، شایسته‏تر است که در آن (به عبادت) بایستى؛ در آن، مردانى هستند که دوست دارند پاکیزه باشند؛ و خداوند پاکیزگان را دوست دارد».
 

پاداش مسجدیان
خداى تعالى در آیه ٣٦ سوره نور مسجد و ویژگى‏هاى آن را مطرح و در آیه ٣٧ این سوره اوصاف و ویژگى‏هاى اهل مسجد را بیان کرده و در آیه ٣٨ پاداش آنان یادآور شده است:

 

«لِیَجزِیَهُمُ اللَّهُ اَحسَنَ ما عَمِلوا و یَزِیدَهُم مِن فَضلِهِ واللَّهُ یَرزُقُ مَن یَشاءُ بِغَیرِ حِساب».

«[مؤمنان مسجدى به کارهاى شایسته مى‏پردازند] و در نتیجه خدا، هنگام دادن پاداش به آنان، تمام اعمال‏شان را هر چند کاستى‏ هایى داشته باشد، بهترین عمل به‏شمار مى‏ آورد و همه را بر پایه آن سزا مى‏دهد و از فضل خود نیز بر پاداش‏شان بیفزاید، و خداوند به هر کس بخواهد بى‏ حساب؛ بدون آنکه از اعمال او عوضى بخواهد، روزى و پاداش افزون خواهد داد».[١]
 

در این آیه نسبت به پاداش مؤمنانِ مسجدى بر دو نکته تأکید شده است: یکى این که خداوند همه اعمال نیک آنان را بهترین عمل به‏شمار مى‏آورد و با این معیار به ایشان پاداش مى‏دهد. و دیگر آنکه خداى سبحان صرف‏نظر از اعمال آنها از فضل و بخشش خود به آنان پاداش دو چندان مى‏دهد.
 

حضور در مساجد
١ ـ استحباب حضور در مساجد بازینت و آراستگى بدور از هرگونه اسراف و زیاده‏ روى. دلیل این مسأله آیه ٣١ سوره اعراف است:
«یا بَنى ءادَمَ خُذوا زینَتَکُم عِندَ کُلِّ مَسجِدٍ... و لاتُسرِفوا اِنَّهُ لایُحِبُّ المُسرِفین».

 

٢ـ لزوم روى‏ آورى خالصانه به خدا هنگام حضور در مساجد و عبادتگاه‏ها: آیه ٢٩ سوره اعراف براین حکم تأکید دارد:
«قُل اَمَرَ رَبّى بِالقِسطِ واَقیموا وُجوهَکُم عِندَ کُلِّ مَسجِدٍ وادعوهُ مُخلِصینَ لَهُ الدّینَ...».
 

٣ـ جایز نیست مؤمنان در مساجد ضرار که سبب تقویت کفر و عامل تفرقه میان مؤمنان است حضور یابند. دلیل این حکم آیه ١٠٧ و صدر آیه ١٠٨ سوره توبه است:
«والَّذینَ اتَّخَذوا مَسجِدًا ضِرارًا و کُفرًا و تَفریقًا بَینَ المُؤمِنینَ و اِرصادًا لِمَن حارَبَ اللَّهَ و رَسولَهُ مِن قَبلُ... لاتَقُم فیهِ اَبَدًا...».

 

٤ـ عبادت‏هاى شرک‏ آلود در مساجد و معابد حرام است. مستند این مسأله آیه ١٨ سوره جنّ است در صورتى که کلمه «المساجد» مذکور در آن به معناى مسجد متعارف باشد نه مواضع هفتگانه سجود:«و انّ المساجد للّه‏ فلاتدعوا مع اللّه‏ احدا».


نظافت و زیبا زیستن در مسجد

خداوند در یک فرمان عام، صریح و روشن فرموده است:

«یا بَنى ءادَمَ خُذوا زینَتَکُم عِندَ کُلِّ مَسجِدٍ ...».[١]

«اى فرزندان آدم! هنگام حضور در هر مسجدى خود را بیارایید».

 

مؤمنان براى اداى فرایض، در شبانه روز چندین بار در مساجد حاضر مى‏شوند و براساس این فرمان خداى سبحان، موظفند هنگام حضور در آن خود را بیارایند و لباس‏هاى زینتى خود را بپوشند و از بوى خوش بهره بگیرند.

 

از سوى دیگر به ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام فرمان داد که خانه‏اش را براى طواف‏کنندگان، معتکفان و نمازگزاران پاک و پاکیزه نمایند:

«... و عَهِدنا اِلى اِبرهیمَ واِسمعیلَ اَن طَهِّرا بَیتِىَ لِلطّافینَ والعکِفینَ والرُّکَّعِ السُّجود».[٢]

این دستور گرچه درباره خانه خدا (کعبه) و اطراف آن یعنى مسجدالحرام است؛ اما اختصاص به آن ندارد؛ بلکه هر مسجدى باید پاک و پاکیزه باشد تا مؤمنان بتوانند با آرامش خاطر، در آن به عبادت بپردازند و روح خود را جلا دهند.

 

بنابر این گزارش کتاب سیمای مسجد در قرآن به ترتیب در یازده فصل بناى مساجد، تخریب مساجد، تعمیر و تولیت مساجد، حضور در مساجد، ویژگى‏ها و پاداش مسجدیان، احکام مسجد، کارکردهاى مساجد، مسجد در ادیان، مسجدالحرام، مسجد قبا ومسجد ضرار تنظیم شده است.
 

گروه پژوهش‏هاى کابردى مرکز رسیدگى به امور مساجد این کتاب 158 صفحه ای را یکم آبان 1387به همت انتشارات ثقلین منتشر کرده است.
 

پایان پیام/
 

کد خبر 270565

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha