حجت الاسلام والمسلمین حسن معلمی، عضو هیات علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان گفت: توبه رجوع بنده از گناه است و انابه بازگشت انسان به خدا. وقتی فرد از گناه پشیمان شود، باز می گردد و به در خانه خدا رفته و با جبران کردن به سوی او رجوع می کند.
وی عنوان کرد: علاوه بر فطرت الهی و عواملی که انسان را به خیر و خوبی می کشاند، یک دسته عوامل همچون جهل و شهوت و غفلت نیز وجود دارد که گاه موجب می شود انسان به سمت گناه کشیده شود؛ از آنجایی که خداوند تبارک و تعالی شرایط، ویژگی ها و روحیات بنده اش را می شناسد، همیشه راهی برای جبران گذاشته و رفع این نواقص فردی و جمعی برای او باقی گذاشته است.
این استاد حوزه در ادامه با اشاره به توبه و انابه در لیالی قدر اظهار کرد: اما خداوند زمان هایی ویژه برای توبه و بازگشت بندگانش مقرر کرده که از مهمترین این اوقات می توان به ماه مبارک رمضان بخصوص شب های احیاء و لیله قدر اشاره کرد.
وی تصریح کرد: اگرچه در توبه در تمامی اوقات و در طول سال به روی بندگان باز است اما شب های یاد شده اوقات خاصی است که پروردگار حساب ویژه در آن برای بندگانش بازکرده و امتیاز مهمی برای آن برشمرده است تا انسان ها بتوانند نهایت استفاده را از آن برده و زمینه های نفسانی، روحی و روانی برای بازگشت آنها حاصل شود.
حجت الاسلام معلمی عنوان کرد: خداوند همیشه مقلب القلوب است اما این فرصت طلایی یعنی لیالی قدر را برای این دگرگونی و قلب القلوبی خود به بندگان اختصاص داده تا دل های آنها تغییر کرده و موتجه حضرت حق شود و از خطاهای خود پشیمان شوند و به سوی او بازگردند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا زمینه توبه و انابه در شب های قدر بیشتر از همیشه فراهم است، بیان کرد: ماه مبارک رمضان ویژگی های خاصی دارد و روزه آن واجب است؛ اما افرادی هستند که بنا به دلایل و مشکلاتی نمی توانند روزه بگیرند. این افراد خوب است تلاش کنند و چند ساعت مانده به افطار از خوردن و آشامیدن امساک کرده و در هنگام سحر برخیزند و حتی در فرصت کوتاهی به عبادت خدا مشغول شوند تا حالی شبیه به حال روزه داران داشته باشند. شب های قدر فرصتی است برای همه و این افراد که نتوانسته اند روزه بگیرند تا حال عبادی خاصی داشته و در فرصتی ویژه به سوی خدای خود بازگردند.
دبیر مجمع عالی حکمت اسلامی با بیان اینکه آدمی در زمان های دیگر به سختی توبه می کند اما در شب های قدر زمینه برای این عمل بهتر فراهم است، گفت: لیالی احیاء وقت مناسبی است که اگر فردی درطول سال نتوانست توبه کند این عمل پسندیده را به جای آورد و با ترک معاصی و انجام واجبات سعی در حفظ توبه خود و نشکستن آن کند.
وی تاکید کرد: توجه به آینده، مرور گذشته، مطالعه و تفکر، قطع ارتباط با افراد و دوستانی که زمینه گناه را فراهم می کنند و معاشرت با افراد صالح می تواند در انسان مقاومتی ایجاد کند تا بتواند توبه خود را حفظ کرده و به مسیر گناه بازنگردد.
عضو هیات علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) یادآور شد: توبه واقعی به میزان سرخوردگی انسان از گناه باز می گردد. یک وقت بوی تعفن گناه وجود انسان را فرا می گیرد و او از خود متنفر می شود و به توبه روی آورده و به صورت عمیق از کرده خود پشیمان می شود اما گاهی افراد توبه سطحی می کنند و دوباره به افعال قبیح برمی گردند. بنابراین توبه واقعی با میزان شدت عمق آن از درک و شناخت گناه مرتبط است. باید آسیب گناهان را بشناسیم و بابصیرت توبه کنیم تا ماندگار شود.
پایان پیام/
نظر شما