به گزارش خبرگزاری شبستان تخریب مساجد و ممنوعیت انجام مناسک مذهبی دین اسلام از سوی دولت آنگولا اگرچه توسط مانوئل فرناندو، از مسئولین وزارت فرهنگ این کشور تکذیب شد اما رویدادی بود نه تنها مقدمات آن فراهم شده بود، بلکه چندین مسجد و مکان مذهبی نیز مورد اسیب و تخریب قرار گرفته بود.
آنگولا به عنوان دومین تولیدکننده نفت قاره آفریقا که حائز منابع معدنی ارزشمندی چون طلا، الماس، آهن و مس نیز هست و همچنین از دیرباز تحت نفوذ گسترده پرتغال بوده است سالیانی است که حرکت روبه رشد اقتصادی خود را آغاز نموده و به عنوان یکی از قدرت های اقتصادی آفریقا سر براورده است.
مسلمانان آنگولا بخش اندکی از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. آنقدر اندک که حتی برای تأسیس مراکز مذهبی قادر به ارائه امضاهای کافی نیستند چراکه جمعیت مسلمانان این کشور کمی کمتر از این مقدار است اما چه مسئله ای سبب هراس مسئولین دولت آنگولا از اسلام در این کشور است؟
علت این اسلام هراسی را می توان در چند مورد جستجو نمود.
گسترش اسلام گرایی در آنگولا نیز این گمانه را تقویت می کند که متحدین دارای نفوذ در اینده نتوانند از ظرفیت های این کشور بهره برداری کنند. حرکت رو به رشد آنگولا در عرصه اقتصادی و تبدیل این کشور به یک قدرت نوظهور در اقتصاد آفریقا سبب می شود که دولت های دارای نفوذ سیاسی و اقتصادی در این کشور، که از مهمترین آنها می توان به پرتغال بحران زده اشاره کرد که یکی از راه های خروج از بحران اقتصادی خود را بهره گیری از ظرفیت های آنگولا می داند، از استعمار ستیزی نهفته در اسلام به شدت می هراسند و با آن مقابله می کنند. دولت آنگولا نیز که برای توسعه بیشتر و حرکت گسترده تر نیازمند همکاری متحدین غربی است در تعامل با آنها اقدام به ممنوعیت دین اسلام کرده است.
از سوی دیگر استنباط دولت مسیحی آنگولا این است که وجود اسلام و مناسک و مراسم مذهبی آن بر گسترش اسلام گرایی می انجامد و افزایش جمعیت مسلمانان این کشور سبب کاهش قدرت مسیحیان غالب می شود و به عنوان یک خطر بالقوه به این مسئله می نگرند و این نقض حقوق بخشی از جامعه را بدین ترتیب توجیه می کنند.
همینطور دولت آنگولا از نفوذ کشورهای اسلامی در این کشور که بواسطه گسترش این دین حاصل خواهد شد نگران است و به همین سبب اسلام را فرقه ای دانسته حضورش به زیان جامعه آنگولاست.
بنابراین دولت ژوزه دوس سانتوس با مجموعه ای از دلایل اقتصادی، بین المللی و داخلی اقدام به تخریب اماکن مذهبی و تعطیلی اسلام نموده است.
جدا از ماهیت ناپسند این کنش دولت آنگولا که نقض آشکار حقوق مسلمانان این کشور است می توان قاطعانه عنوان کرد نتیجه آن گسترش پنهانی اسلام در این کشور خواهد بود چراکه گسترش اندیشه هیچگاه با اقدامات قهرآمیز ممکن نبوده است. این مسئله اما می تواند به تقویت موضع بنیادگرایان نیز بیانجامد. آنانکه معتقدند اسلام را می بایست با خشونت گسترش داد و چهره ای خصمانه و خشن از اسلام ترسیم می کنند بزرگترین پیروز چنین رویدادهایی هستند که این امر به زیان اسلام رحمانی، امنیت منطقه و همینطور جامعه، سیاست و اقتصاد آنگولا نیز هست. مسئله ای که غربی ها هیچگاه چنان که باید آن را درنیافته اند.
سید مرتضی میری
کارشناس مسائل بین الملل
نظر شما