فاطمه صدوقی، یک پژوهشگر علوم اجتماعی در استان مرکزی به خبرنگار خبرگزاری شبستان در اراک در خصوص اعتماد به نفس و موارد ضعف و قوت این روحیه گفت: حالات فردی که به خود اعتماد ندارد به گونه ای است که خود را در این دنیای بزرگ تنها احساس می کند و گمان می کنن مورد نفرت دیگران است.
این پژوهشگر علوم اجتماعی خاطرنشان کرد: به همین دلیل میل به انزوا داشته و در اجتماع نمی تواند تصمیم گیری کند و اگر هم تصمیم بگیرد قدرت اجرا ندارد.
وی ادامه داد: فرد فاقد اعتماد به نفس برای خود دنیای خیالی تصور می کند، دنیایی که در آن قدرت دارد و او در آن پیروز و قادر به انجام دادن هر امری است.
صدوقی افزود: ولی درجنبه عمل در می یابد که همه آرمانش در حال زوال و فناست او از زندگی لذتی نمی برد و به زندگی امیدوار نیست.
این پژوهشگر علوم اجتماعی گفت: او فکر می کند که سراسر وجودش عیب است، به همین دلیل فکر و اندیشه ای مشوش دارد، کمتر می خندد، هرگز خود را آن چنان که هست نشان نمی دهد زیرا تصورش این است که دیگران با او نفاق می ورزند و یا از عدم صداقتشان سر در نمی آورد و خود را فاقد قابلیت و خیلی ضعیف تر از آنچه که هست می پندارد.
وی ادامه داد: به خاطر بی اعتمادی به خود، موضع او در برابر حوادث، موضعِ گریز است و هر حادثه ای که در زندگی برایش پدید آید برای او یک نقطه منفی است و مختصر شکست خود را بزرگ کرده و از آن احساس اضطراب می کند که این حالت خود موجد دشواری های دیگری است.
صدوقی خاطر نشان کرد: در ایجاد اعتماد به نفس و یا در عجز و زبونی انسان، محیط اجتماعی فوق العاده مؤثر است، در واقع علت بسیاری از رشدها و سقوط ها را دراین بخش باید جستجو کرد.
پایان پیام/
نظر شما