سرویس قرآن و معارف خبرگزاری شبستان: لیلة الرغائب؛ شبی که هزاران فرشته بر زمین فرود می آیند تا تو هرآنچه می خواهی آرزو کنی و خداوند بی صبرانه منتظر شنیدن است تا اجابت کند آنچه تو می خواهی!
لیلة الرغائب اولین شب جمعه ماه رجب است و در وصفش فضیلت های بسیاری را برشمرده اند از جمله این که در این شب درهای رحمت الهی به سوی زمینیان گشوده است و عرشیان همه آماده اند تا در بزم دعا و نیایش زمینیان حضور یابند.
به اولین پنج شنبه ماه رجب که نزدیک می شویم همه جا صحبت از دعا و آرزو و درخواست از خداست. هرکس به فراخور حال خود تلاش می کند تا لیله الرغائب را درک کند و به مقتضای اندیشه و ادراک خود از خدا آرزو و درخواستی طلب کند. این که در این شب مهم و با عظمت چه چیزی از خدا بخواهیم، خود موضوعی است. به این مفهوم که اگر قرار باشد یکی از هزاران آروز و درخواست ما زا خدا، در این شب به هدف اجابت بنشیند، کدام آرز و کدام درخواست از همه مهمتر است؟
اما موضوع دیگر ان است که آیا در این شب هر آرزو و هر درخواستی را می توان از خدا طلب کرد و خواست؟ یا آروزها و دعاهای ما هم محدودیت هایی دارد؟
آیت الله سید مهدی قائم مقامی، د راین رابطه به خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان گفت: در آموزه ها و تعالیم اسلامی برخی امور را به شکل مطلق می توان از خدا خواست و درطلب آن اصرار داشت و برخی مسایل را باید به شکل مشروط ازخدا درخواست کرد.
آنچه که گفته شده به شکل مطلق و با اصرار از خدا بخواهید، مسئله «توفیق عبادت» «توفیق معرفت» و «توفیق قرب به خدا» است که این درخواست مشروط نیست و جنبه مطلق دارد. یعنی ما از خدا می خواهیم که توفیق بندگی و بنده بودن، توفیق رسیدن به مقام معرفت و تطویل عبادت را بر ما عنایت کند.
با توجه به این که مومنین کسانی هستند که همه، درجه ای از توفیق عبادت را دارا هستند، اما برای تکمیل آن گفته شده که اصرار و الحاح کنید و مشروط و مقید هم نیست که خدایا اگر صلاح من در این است عبادت مرا کامل گردان.
اما در برابر آن برخی مسایل، برخی دعاها و درخواستها، به شکل مستقیم یا غیر مستقیم، صلاح انسان در آن مدخلیت پیدا می کند که اگر صلاح باشد، اجابت می شود. ما معتقدیم غیر از موضوع عبادت و تکمیل عبادت، سایر امور مشروط به مصلحت هستند. یعنی باید در دعا به شکل مشروط از خدا درخواست شود که خدایا اگر به مصلحت من است عنایت کن. این به مصلحت بودن، موضوع حائز حائز اهمیتی است.
حتی در رابطه با امور مقدسی مانند «توفیق زیارت» و .. نیز باید از دو جنبه موضوع را ارزیابی کرد. یک قسمت مربوط به «نفس عبادت» است که دعا و درخواست داشتن از این جهت «مطلق» است. اما بخش دیگر مربوط به «شکلها و صورت های عبادت» است که مطلق نیست.
به عنوان مثال این که من حتما همین امسال به مکه یا کربلا مشرف شوم، این جزء موارد مطلق نیست بلکه مشروط و مقید است یعنی بایست از خدا بخواهم که اگر به صلاح و مصلحت من است در این سال مکه و کربلا روزی من شود.
بنابراین صلاح و مصلحت انسان می تواند در این بخش مدخلیت داشته باشد اما «نفس عبادت» «نفس قرب به خدا» و «نفس ولایت الهی» مطلق است. یعنی توفیق زیارت خواستن، توفیق تشرف به بیت الله الحرام یا کربلا و ...را از خدا درخواست کردن، به شکل عام بدون تعیین زمان و ... مطلق است و فرموده اند که همیشه و همواره این موضوع را در دعاهایتان از خدا بخواهید و در درجه اول هم بخواهید.
طبیعی است که در لیله الرغائب که شب دعا و آروز است باید بیش از هر زمان دیگری انسان چنین آرزوها و درخواست هایی از درگاه حضرت حق داشته باشد.
پایان پیام/
نظر شما