به گزارش خبرگزاری شبستان، برنامه رادیویی «افق» شنبه، 27 اردیبهشت‌ماه با موضوع بررسی طرح «آموزش همگانی قرآن کریم» با اجرای جواد نصیری و با حضور سیدمحمدحسین میرمحمدی، نماینده مردم گلپایگان و خوانسار، ارائه‌کننده طرح آموزش همگانی قرآن کریم به روی آنتن شبکه رادیویی قرآن رفت.
سیدمحمدحسین میرمحمدی، در ابتدای این برنامه درباره طرح آموزش همگانی قرآن گفت: یکی از ویژگی‌های انقلاب اسلامی، صفت اسلامی بودن آن است که براساس تأکید رهنمودهای بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران و تأکیدات مقام معظم رهبری در زمینه کاربردی شدن قرآن است. قرآن کتاب زندگی است و کتابی است که باید سرلوحه تمام امور قرار بگیرد.
وی افزود: بعد از انقلاب اسلامی، توجهات خوبی توسط دستگاه‌های دولتی و نهادهای مردمی نسبت به آموزش قرآن وجود داشته است اما احساس می‌شد که باید یک حرکت همگانی و فراگیر را در این ارتباط داشته باشیم که این مسئله یکی از دغدغه‌های ما بود و بر آن شدیم که نسبت به این امر توجه ویژه داشته باشیم و طرحی را در مجلس با محوریت همگانی شدن بحث آموزش قرآن ارائه کنیم.
تمرکز نگاه دولتمردان و دستگاه‌های دولتی به آموزش همگانی قرآن
نماینده مجلس شورای اسلامی ادامه داد: زمان به سرعت در حال سپری شدن است؛ جامعه ما جامعه جوانی است و لازم است که قرآن در تمامی مراحل تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان باشد و این طرح که در مجلس تصویب نشد می‌توانست تأکیدی بر اهمیت توجه به آموزش قرآن برای تمامی گروه‌های سنی و در تمامی مناطق جغرافیایی باشد و نگاه دولتمردان و دستگاه‌های دولتی را روی این بحث متمرکز کند.
وی در ادامه عنوان کرد: طرح آموزش همگانی قرآن، مشابه طرح نهضت سوادآموزی قرآن است که با دغدغه‌های حجت‌الاسلام قرائتی اجرا شد. بحث آموزش قرآن را نیز باید به صورت همگانی و مانند طرح نهضت سوادآموزی دنبال کنیم و به طور فراگیر، همه‌جانبه و پروژه‌ای دنبال کنیم یا حتی به افراد در محلات و روستاها واگذار کنیم که افراد در محلات، اعضای محله را آموزش دهند.
میرمحمدی یادآور شد: این طرح با یک فوریت در مجلس مطرح شد که متأسفانه نمایندگان مخالف، عنوان کردند که فوریت ندارد و با حدود 90 رأی و کسری 20 رأی مورد موافقت قرار نگرفت و به صورت طرح عادی به کمیسیون مربوطه ارجاع شد.
طرح «آموزش همگانی قرآن» آسیب‌رسان است
در این بخش لاله افتخاری، رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی و از مخالفان طرح آموزش همگانی قرآن، میهمان تلفنی برنامه افق بود که درباره دلیل مخالفت خود با این طرح گفت: این طرح به فعالیت‌های قرآنی مملکت آسیب‌رسان بود و سرعت فعالیت‌های قرآنی را می‌گیرد و دغدغه نهادها و دستگاه‌های قرآنی را ضعیف می‌کند.
وی ادامه داد: از طرف دیگر نیز این طرح وجاهت قانون‌گذاری نداشت و بار مالی سنگینی را داشت که مخالف با اصل 75 قانون اساسی است و شورای نگهبان این طرح را رد می‌کرد. اگر طرح قرآنی را شورای نگهبان رد کند بیشتر مشکل دارد. علاوه بر اینکه اصلا قابل طرح نبود.
افتخاری در ادامه اظهار کرد: همچنین، شورای توسعه فرهنگ قرآنی برای پاسخگویی به دغدغه همکاران ما و ملت شریف ایران به تصویب رسیده است. براساس این مصوبه، آموزش عمومی قرآن، گسترش فرهنگ قرآنی و ... باید در شورای توسعه فرهنگ قرآنی انجام شود، شورایی که همه نهادها، تشکل‌ها و سازمان‌ها در آن عضو هستند و ریاست سازمان تبلیغات اسلامی، صداوسیما، سازمان اوقاف، سازمان فرهنگ و ارتباطات، پنج وزیر و... در آن عضو هستند.
طرح «آموزش همگانی قرآن» شورای توسعه فرهنگ قرآنی را سست می‌کند
وی یادآور شد: در شورای توسعه فرهنگ قرآنی مسئولان همه دستگاه‌ها و نهادها که در گسترش فرهنگ قرآنی تأثیرگذار هستند، عضو هستند و اگر اینجا سرمایه‌گذاری لازم انجام شود خیلی بهتر است. این شورا با پژوهش گسترده‌ای به تصویب رسیده که مصوبات آن نیز قابل اجرا است و اگر بخواهیم این شورا را سست کنیم، در جهت گسترش فرهنگ قرآنی در کشور مانع ایجاد کرده‌ایم.
رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی ادامه داد: همچنین، بودجه‌ای که برای این طرح در نظر گرفته می‌شد، صدها میلیارد تومان بود که حتی منبع یک ریال آن هم دیده نشده بود در حالی که شورای توسعه فرهنگ قرآنی که حدود 17 عضو دارد، 200 میلیارد تومان بودجه برایش در نظر گرفته شده است آن هم اگر تحقق پیدا کند! چطور می‌شود یکی از اعضای شورای توسعه فرهنگ قرآنی صدها میلیارد تومان بودجه بگیرد اما شورای توسعه فرهنگ قرآنی با این همه عضو تنها 200 میلیارد تومان بودجه بگیرد؟ این یک بی‌عدالتی بود.
وی در ادامه یادآور شد: علاوه بر این، طرح نهضت قرآن‌آموزی که به سازمان دارالقرآن واگذار شده بود امروز می‌بینیم بعد از صرف بودجه‌های کلان هنوز همکاران ما این دغدغه را دارند که قرآن آنطور که باید در جامعه آموزش داده نشده است و دوباره اگر بخواهیم راهی که موفق نبوده را تجربه کنیم به نظر می‌رسد درست نیست و جای بازنگری دارد.
افتخاری ادامه داد: همچنین، اینجا یک سازمان و یک ان جی او است و اولا نمی‌توانیم به این ان جی او یک مأموریت سنگین بدهیم و همچنین نمی‌توانیم نظارت کنیم.
فراکسیون قرآن و عترت باید توجه بیشتری به طرح «آموزش همگانی قرآن» داشت
در این بخش از برنامه افق سیدمحمدحسین میرمحمدی، ادامه داد: درست است که این طرح ممکن است نواقصی داشته باشد و نیاز است که تکمیل شود اما انتظار از فراکسیون قرآن و عترت مجلس بر این بود که توجه بیشتری به این طرح صورت دهد. هرچند که کارهای قابل توجهی نسبت به گذشته در حوزه قرآن انجام شده اما ما باید وضعیت قرآن خود را با سایر کشورهای اسلامی بسنجیم که چگونه عمل می‌کنند، چگونه حرکت می‌کنند؟
وی یادآور شد: ما مهدهای قرآنی مختلف در شهرها، روستاها داریم که درگیر ابتدایی‌ترین مشکلات خود هستند. توجه و تمرکز این طرح بر این بود که این حرکت به صورت یک نهضت همگانی اجرا شود؛ چطور طرح نهضت سوادآموزی توانست در کشور اجرا شود و موفق هم باشد. و بحث سواد را به طور فراگیر مورد توجه قرار دادند.
وی ادامه داد: ابتدایی‌ترین و پایه‌ای‌ترین کار ما در نظام اعتقادی و سیاسی کشور، قرآن کریم است که اگر آموزش نبینیم چه اتفاقی می‌افتد؟ همین الان اگر آمار در بیان دانشجویان بگیرد، می‌بینید که چند نفر از آنها می‌توانند بدون غلط روخوانی قرآن داشته باشند؛ ما از دانشجو انتظار داریم که قرآن را بدون غلط بخواند و اگر بدون غلط نمی‌خوانند نیازمند توجه بیشتری است و باید یک کار اساسی صورت گیرد.
آموزش همگانی قرآن، عزم ملی می‌طلبد
میرمحمدی یادآور شد: با تأکید رهبر معظم انقلاب نسبت به عزم ملی در بعد اقتصاد و فرهنگ، در بعد فرهنگ باید یک کار ارزشمند انجام دهیم. آموزش همگانی قرآن نیز عزم ملی را می‌طلبید و انتظار ما از همکاران در مجلس شورای اسلامی بر این بود که به صورت یک فوریتی مورد توجه قرار گیرد.
وی ادامه داد: خیلی از طرح‌ها به صورت یک فوریتی به مجلس می‌آید که حتی ممکن است یک فوریتی هم نباشد اما رأی می‌آورد. اما طرح آموزش همگانی قرآن حتما فوریت داشت و انتظار بر این بود که اگر فوریت آن رأی می‌آورد یک ماه در کمیسیون فرهنگی فرصت داشت که در آن مسائل دیگر از جمله؛ اسناد فرادستی، بار مالی و... مورد توجه قرار گیرد.
نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه عنوان کرد: این همه سازمان‌های قرآنی در کشور به صورت موازی در کنار هم کار می‌کنند، خروجی کار در حوزه قرآن هم که مشخص است و چقدر از نوجوانان و جوانان ما می‌توانند قرآن را بدون غلط روخوانی و روان‌خوانی کنند؟ اما اگر مانند خیلی از کشورهای عربی که از همان ابتدا به آموزش قرآن به صورت اصولی پرداخته‌اند ما نیز می‌پرداختیم این مشکلات را در حوزه قرآن نداشتیم.
بعد از 30 سال اتفاق خاصی در زمینه آموزش عمومی قرآن رخ نداده است
در این بخش از برنامه «افق» لاله افتخاری عنوان کرد: اصل طرح یک بحث مأموریت داشت و مأموریت آن را به جایی می‌دادیم که نمی‌توانست این طرح را قبول کند و تجربه موفقی هم نداشته است. حاصل آن هم همین است که بعد از این همه سال هنوز اتفاق خاصی در زمینه روخوانی و روان‌خوانی قرآن رخ نداده است.
رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اما قرارگاهی که برای این طرح در نظر گرفته می‌شود نباید یک سازمان باشد بلکه می‌تواند شورای توسعه فرهنگ قرآنی باشد. اگر سدی ایجاد کردیم و عادلانه توزیع کردیم، دشت خشکی که داریم گلستان می‌شود. منبع را در نظر بگیرند که کجا باشد و وجاهت قانونی داشته باشد خوب است؛ بودجه‌های لازم نیز باید به صندوق شورای توسعه فرهنگ قرآنی واگذار شود که در غیر این صورت مشکل‌آفرین خواهد بود.
بنابر گزارش روابط عمومی رادیو قرآن، در این بخش از برنامه، میرمحمدی گفت: به هر حال بنده مخالف نظرات کارشناسی نیستم اما نگاه ما در این ارتباط، نگاه فراگیر شدن است و آنچه که در شورای توسعه فرهنگ قرآنی است یک نظام مشخص است که براساس برنامه زمان‌بندی شده حرکت کنند و ما می‌خواهیم که این حرکت را با یک نگاه جهادی دنبال کنیم که اگر محدودیت‌هایی در شورا وجود دارد ما این محدودیت‌ها را در اجرا نداشته باشیم.
وی افزود: یکی از موضوعاتی که مجلس شورای اسلامی براساس آیین‌نامه می‌تواند ورود داشته باشد و تبدیل به قانون شود از دو جنبه قابل ورود است. یکی از نظر لوایح که از طریق دولت است و دیگری طرح‌هایی است که از طریق نمایندگان مردم در مجلس ارائه می‌شود و اگر با این نگاه دنبال کنیم ارائه هر طرحی از مجلس نباید باشد و اگر با چنین طرح‌هایی مخالفت کنیم، خوب نیست.
میرمحمدی یادآور شد: این طرح یک فضایی را ایجاد می‌کند که اگر خلاء‌هایی در آموزش عمومی قرآنی یا اعتبارات وجود دارد رفع شود. بحث آموزش عمومی قرآن چقدر از طریق کمیسیون آموزش عمومی قرآن محقق شده است و خروجی این کمیسیون تاکنون چه بوده است؟ آموزش قرآن باید عمومی و جهادی شود و باید خانه به خانه و محله به محله مورد توجه قرار گیرد.
پایان پیام/
نظر شما