به گزارش خبرگزاری شبستان ازارومیه، مردم آذربایجان غربی با خانه تکانی به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند و یکی دو روز مانده به آغاز ماه مبارک رمضان نانی موسوم به "اپه" درست می‌کنند.
نان " اردیه و اپه" از شیرینی های مخصوص ماه مبارک رمضان می باشد که نوعی نان محلی مغزدار است که با چنگال و ته استکان بر روی نان اشکالی ایجاد کرده و آن را تزیین می کنند.
مردم استان در ماه مبارک رمضان حلوای مخصوصی به نام " تره" درست می کنند که آرد آن را با مقداری شیر آمیخته کرده و پس از آنکه خشک شد با روغن حیوانی یا معمولی سرخ کرده و به آن عسل اضافه می‌کنند.
"قاباخلاما" یکی از مهم‌ترین سنت‌های مردم این استان پیش از آغاز‌ماه مبارک رمضان می باشد که بر طبق سنت های دیرینه مردم این خطه سه روز پیش از فرارسیدن رمضان به پیشواز این‌ماه می‌روند و روزه می‌گیرند زیرا مردم بر این باورند که روزه گرفتن برای پیشواز از رمضان اجر و ثواب زیادی دارد.
نگاه کردن به آیینه و فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد (ص) بعد از رویت هلال ماه هنوز هم به عنوان یک رسم در بین پیرمردان مناطق روستایی استان مرسوم است.
پیرمردان به این منظور آینه کوچکی در درون جیب خود داشته و بعد از اینکه خود به رویت آینه می پردازند با فرستادن صلوات چندین بار آینه را به دور خود و اهل خانواده می‌چرخاندند.
سحری خوردن از دیگر رسم های مردم آذربایجان غربی در ماه مبارک رمضان می باشد که زمان سحری به " اوباش" یا " اوباش دان" مشهور است و زمان آن یک ساعت مانده به اذان صبح می باشد به طوریکه در روستاهای استان مردم یک ساعت قبل از اذان صبح در خانه همسایه‌ها را می‌زنند و آن ها را برای خوردن سحری بیدار می‌کنند.
در زمان های بسیار قدیم در بین منازل روستایی راه ها و سوراخ هایی به نام" پاچا" وجود داشت که همسایه ها همدیگر را از این طریق بیدار می کردند و در برخی از روستاها نیز مومنان با صدایی گیرا وقت سحر را بر پشت بام منازل و مساجد با دعا و مناجات اعلام می کردند.
مردم آذربایجان غربی سعی دارند در افطاری دادن بر یکدیگر پیشی بگیرند و دادن افطار های جمعی برای مستمندان در مساجد شهری و روستایی یکی از زیباترین رسم های این استان در ماه مبارک رمضان است.
افطاری دادن از هفته دوم در این استان آغاز می شود و مردم با نان های روغنی، سوپ، خرماهای تزئین شده با گردو، پنیر و سبزی، مربا، شیر برنج و انواع حلیم‌ها همراه با یک غذای محلی مثل "قویماق" افطاری می دهند.
درصف ایستادن و انتظار کشیدن برای خرید زولبیا و بامیه در محله های شهر نشان از برکت و فرارسیدن ماه مبارک رمضان است.
برگزاری مراسم شب های احیا از دیگر رسم های مردم این خطه می باشد که مساجد و حسینیه های این استان سرشار از شب زنده داران است و مردم با نان و پنیر و گردو، کلوچه، شیر و بسیاری از غذاهای خانگی از شب زنده‌داران پذیرایی می‌کنند.
رسم کیسه‌دوزی در روز 27 رمضان هنوز هم در بسیاری از مناطق پا برجاست که روز 27 ماه رمضان شب قصاص ابن ملجم است زنان کیسه ای به نام کیسه ابن ملجم می دوزند و با هر سوزنی که به آن کیسه زده می زنند یک بار به ابن ملجم لعنت می فرستند.
در عصر آخرین روز از ماه مبارک رمضان بسیاری خانواده‌ها در بسیاری از شهرها و روستاها به زیارت اهل قبور رفته و نذر و احسان می دهند.
در شب آخر ماه رمضان مردم بنا بر رسم های قدیم کاسه ای را پر از گندم می کنند و همه اعضای خانواده بر آن دست می زنند و در خانه می مانند تا فطریه شان به گردن کس دیگری نباشد که بعد از اعلام عید فطر فطریه را جدا کرده در لای قرآن می گذارند و در اولین فرصت به نیازمندان می دهند.
مردم استان بعد از برگزاری نماز عید در مسجد محل به دید و بازدید می‌روند.
پایان پیام/
نظر شما