به گزارش خبرگزاری شبستان، اسلام برای شئون گوناگون زندگی انسان برنامه دارد و در هیچ یک از عرصه های عبادی و اخلاقی و مادی و معنوی تکلیف توانفرسا ندارد. اهل بیت (ع) در همه زمینه ها، زندگی راحت و معتدل و بی تکلف را برای پیروان خود توصیه کرده اند.
رسول خدا (ص) در احادیثی می فرمایند: «من متکلفان را دوست ندارم.» «مهمانت را به چیزی وادار مکن که بر او دشوار است.» یا «خودت را برای مهمان به سختی نینداز.»
امیرمومنان (ع) می فرمایند: «گواراترین زندگی دور افکندن تکلف است.»
همچنین به فرزندشان می فرمایند: «پسرم! روزی دو گونه است: آنچه تو آن را می جویی و آنچه آن تو را می جوید؛ پس اگر تو به سوی آن نروی آن به سوی تو می آید، پس غم سالانه ات را بر غم یک روزت تحمیل نکن به فکر مشکلات همان روزی باش که در آن هستی.»
امام صادق (ع) می فرمایند: «مومن خود را برای دوستان به تکلف و مشقت نمی اندازد.»
و نیز می فرمایند: «پرزحمت ترین برادرانم کسی است که خود را برای من به زحمت می اندازد و من از او خویشتنداری می کنم و کم زحمت ترین برادرانم کسی است که من با او همان گونه هستم که با خود هستم.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «هر گاه مهمانی سرزده نزد تو آمد آنچه داری برایش بیاور؛ ولی هر گاه دعوتش کردی خود را (مقدار قابل تحمل) به زحمت بینداز.»
و نیز می فرمایند: «سزاوار نیست که مومن خود را ذلیل کند.» پرسیدند: چگونه خود را ذلیل می کند؟ فرمودند: «به کاری می پردازد که در توانش نیست.»
و همچنین از آن حضرت (ع) نقل شده که سختگیری (وسواسگیری) از اخلاق صالحان و شعار پرهیزگاران نیست.»
خداوند به پیامبر (ص) فرمود: «بگو من از شما مزد رسالت نمی خواهم و من از متکلفان نیستم.» پیامبر (ص) هم فرمودند: «ما پیامبران و اولیاء از تکلف بیزاریم پس تقوا پیشه کن و صبر و استقامت داشته باش تا خدا تو را از تکلف بی نیاز کند و سرشت ایمانی به تو دهد و سرگرم غذایی نباش که پایانش مدفوع است و پوشاکی که پایانش پوسیدگی و خانه ای که پایانش ویرانی و مالی که پایانش به ارث ماندن و دوستانی که پایانشان جدایی و عزتی که پایانش ذلت و متانت و هیبتی که پایانش ستم و ناسپاسی و عیشی که پایانش حسرت است.»
برگرفته از مفاتیح الحیات آیت الله جوادی آملی، صص 71-73
پایان پیام/
نظر شما