وقت تنهایی آدمک ها

انتخاب و تصمیم گیری، همواره یکی از مسائل بشر برای ادامه حیات بوده و هست. جایی که تحت فشار کسی و یا برای رهایی از چیزی، انسان ناچار به اتخاذ تصمیمی می شود که ممکن است او را در شرایط بحران قرار دهد. گاهی اثرات یک تصمیم تا سالها در آدمی باقی می ماند و حتی او را به کسی بدل می کند که پیش تر نبوده است.

نمایش «آدمک ها» روایت غیر خطی داستان مادری ست که در شرایطی ناچار به رها کردن فرزند خردسالش در خیابان شده و امروز سی سال بعد از آن اتفاق، همچنان درگیر شوکی ست که به جنون گرائیده است.

آدمک ها عنوان مناسبی برای تامل در فضای نمایش است. عنوانی که اگرچه تا حدی کلیشه ای و تکرار شده به نظر می رسد اما به نویسنده برای انتقال پیامش کمک می کند. جایی که فاصله میان آدم و آدمک که مهمترین تفاوت شان، روح انسانی ست به کمترین حد می رسد و انسان را به آدمک سخنگویی بدل می کند که مجسمه بی هویت و بی عاطفه ای می شود که کاهلی در برابر اتفاقی او را به هیچ رسانده است.

رامونا خانقایی پس از تجربه کارگردانی در فضای تئاتر دانشگاهی، اولین تجربه اجرای عموم خود را با «آدمک ها» پشت سر می گذارد و به لحاظ انتخاب ساختار روایی غیر خطی، طراحی صحنه و نورپردازی سعی کرده تا فضای متفاوتی را برای بیان داستانش ارائه کند. او همچنین در بازی گرفتن از بازیگرانش تلاش کرده تا بازی هماهنگ با ایده های اجرایی در فضای مد نظرش ارائه کنند.

استفاده از طراحی صحنه خلاقانه از نکات قابل تامل نمایش خانقایی ست که با آویز کردن آدمک های پارچه ای از سقف و معلق بودن شان در فضا که در جهت القای سرگردانی و سرگشتگی کاراکتر هاست، تا حد زیادی به انتقال مفهوم مورد نظر کمک کرده است.

موسیقی اثر هم با توجه به کاراکتر مرد نمایش که حرفه اش معلمی موسیقی کودکان است در خدمت فضا انتخاب شده و شاید تنها نقطه ضعف کار در این زمینه طراحی نور است که می توانست چیزی بیشتر از فضای تک رنگ و خنثی کنونی باشد. البته این ضعف واضح با در نظر گرفتن امکانات محدود نوری در سالن های خصوصی قابل چشم پوشی ست.

خانقایی در بازخوانی داستان جلال آل احمد کوشیده است تا بی آنکه قضاوتی درباره خوب و یا بدی تصمیمی که کاراکتر اصلی می گیرد به بعد انسانی و درگیری درونی او اشاره کند و در واقع درام را نه در برخورد میان کاراکترها که از تلاقی احساس متناقض مادر نمایش، ایجاد کند.

«آدمک ها» با بازی کامبیز منصف، آوا گنجی، فرنوش مرواری، نسیم بهادری، پریسا رحیمی و به تهیه کنندگی فرید عبدل پور تا دوم شهریور ماه، هر روز ساعت ۱۸ در تماشاخانه استاد مشایخی تئاتر مان به روص صحنه می رود.

تماشاخانه مشایخی در ضلع شمالغربی چهارراه ولیعصر، جنب رستوران حاج محسن، پلاک ۱۴۷۸ واقع است.

علی یزدان دوست