هزاوه مفتخر به میزبانی جد مقام معظم رهبری

خبرگزاری شبستان // اراک 

روستا از گذشته در تاریخ ایران زمین نقش ویژه ای را داشته است نقش پر رنگ روستاها در پرورش بزرگمردان تاریخ و میزبانی از فرزندان اهل بیت (علیهم السلام) از بعد فرهنگی و تولید محصولات کشاورزی و دامی مورد نیاز کشور از بعد اقتصادی روستا را به عنوان شریان حیاتی کشور همیشه مورد توجه قرار داده است.

برای تهیه گزارش راهی یکی از روستاهای اطراف اراک می شوم روستای هزاوه روستایی در فاصله ۲۵ کیلومتری شهر اراک به عنوان یکی از روستاهای مطرح استان را به عنوان مقصد انتخاب می کنم.

در ورودی روستا جمله ای از مقام معظم رهبری توجهم را جلب می کند: بنده افتخار می‌کنم که این بزرگوار حضرت سلطان سید احمد جد من است.

به روستا که می رسم اولین سوالی که ذهنم را به خود مشغول می کند جمله رهبری در ورودی روستا است که یکی از اهالی روستا در پاسخ این پرسش می گوید： مقام معظم رهبری در سال ۷۹ طی سفری که به استان داشتند به روستای هزاوه هم تشریف آوردند در هزاوه امامزاده جلیل القدری به نام سید احمد هست که در مرتفع ترین بخش روستا واقع شده و نسب ایشان به امام سجاد(ع) می رسد و از اجداد مقام معظم رهبری نیز حساب می شوند.

شور و شوق را در چهره این مرد زحمتکش روستایی هنگام پاسخگویی به سوالم می بینم که خود دلیل آن را میزبانی از فرزند اهل بیت(علیهم السلام) و جد مقام معظم رهبری می داند.

به سمت امامزاده حرکت می کنم و در بین راه سوال های خود را نیز می پرسم.

از قدمت روستا سوال کردم که قدمت آن را بر اساس اشیاء پیدا شده در روستا به قرن پنجم و دوره ایلخانی نسبت دادند.

بافت پلکانی و در دل صخره روستا شکوه جالبی به این منطقه داده است و حرم امامزاده سید احمد در مرتفع ترین بخش روستا واقع شده است؛ در بین راه از یکی اهالی معرفی مناطق روستا را جویا می شوم که می گوید محله های روستا از پایین به سمت بالا به ترتیب： کوهبر، میان ده، محله پایین، محله چاله، سرآسیاب، تره زار و ده بالا نام دارد.

از مفاخر روستا که می پرسم متفق القول از امیرکبیر نام می برند که در سال ۱۱۳۲ هجری شمسی در این روستا چشم به جهان گشوده است؛ میرزا ابوالقاسم قائم مقام نیز از جمله مفاخر هزاوه است که مانند امیرکبیر نقش ویژه ای در دوران حکومت قاجار داشته است.

بالاخره به مرتفع ترین نقطه یعنی حرم سید احمد از نوادگان امام‌ سجاد (ع) می رسم.

 این امامزاده در زمان شاه عباس صفوی بنا شده و از آن موقع به زیارتگاهی برای زائران و دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) تبدیل شده است.

در باب حضور ایشان در این منطقه گفته شده است که امامزاده سید احمد(ع) در اواسط نیمه اول قرن چهارم به ایران و به منطقه عراق یا اراک فعلى  آمدند و به علت تحت تعقیب بودنش از طرف عمال بنى عباس به ارتفاعات قریه هزاوه پناهنده شدند و در سال ۳۶۰ هجرى با حمله کینه توزانه و ناجوانمردانه عمال منطقه در حال اقامه نماز شب به درجه رفیع شهادت می رسند و پیکر مطهرشان در همان ارتفاعات (امامزاده فعلى ) مدفون مى شود.

 در زمان شاه عباس صفوی گنبد و بارگاه عالى بر فراز آن قبر بنا شده که همواره مورد توجه عامه مردم بوده است.

سیده زینب بیگم خواهر شاه عباس صفوى نیز در بازگشت از عتبات عالیات از مسیر ساروق به هزاوه آمده و رفع بیمارى خود را از این امامزاده می خواهند که  مورد شفاء قرار گرفته و آثار بیماری معدوم مى شود و این کرامت باعث مى شود آن بانوى معتقده اقدام به خرید ملکی و وقف آن برای این امامزاده جلیل القدر کند.

امامزاده سید احمد (ع) با پنج واسطه به امام سجاد(ع) می رسد.

گزارش: لیلا آجرلی