به گزارش خبرگزاری شبستان ،کتاب حاضر متني مستند از دوره فتحعلي‌شاه و دربردارنده تصويرهايي نسبتاً روشن از شخصيت شاه، رجال آن دوره و ديدگاه بريتانيايي ها و دولت انگليس از ايران و ايراني هاست.
اين اثر حدود دو دهه پس از بازگشت آقاي جونز به انگليس چاپ و منتشر شده، و نگارش آن به اندازه‌اي شاداب است که گويي همان روزهاي نخست مراجعت به وطن تنظيم گشته است.
به گمان مترجم مبناي کتاب گزارشي بوده که همان اوايل بازگشت به دربار انگلستان ارائه شده و سال‌ها بعد مطالبي را که نبايد فاش مي شده از آن حذف و مواردي به آن افزوده گرديده است.
اين کتاب و هر کتابي از اين دست ضمن روشن کردن گوشه هايي از تاريخ ايران، ميتواند از متون پژوهشي رشته تاريخ و ديگر رشته هاي دانشگاهي باشد و کتابي است آموزشي براي همه آنان که به نوعي به خارج از مرزهاي ايران عزيز اعزام مي شوند.
گفتنی است:سر هارفورد جونز بریجز (زادهٔ ۱۲ ژانویه ۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷) دیپلومات و نویسنده بریتانیایی بود. او نخستین وزیر مختار بریتانیا در ایران بود.
او در جوانی به کمپانی هند شرقی پیوست و در جایگاه نمایندهٔ این شرکت میان سال‌های ۱۷۸۳-۱۷۹۴ در بصره خدمت کرد. همچنین از ۱۷۹۸ تا ۱۸۰۶ را در بغداد سپری کرد.
نشان سر هارفورد جونز؛ در این نشان ماه و ستاره که نماد عثمانی بود به چشم می‌خورد، همچنین نگارهٔ تاج قاجارها و نیز شیری نشسته رو به روی خورشید -که نماد فتحعلی شاه بود- نیز دیده می‌شود. این نشان اهدایی شاه ایران بدو بوده و عبارت از شفقت خسروانه نیز در روبان پایین نماد بدین اشارت دارد.
او که چیرگی بسیاری در زبان‌های شرقی یافته بود با پشتیبانی رابرت داندس در سمت وزیر مختار و نمایندهٔ فوق‌العادهٔ بریتانیا به ایران فرستاده‌شد و از ۱۸۰۷ تا ۱۸۱۰ در این کشور ماند.
در ۱۸۰۷ به دریافت لقب بارونت رسید که نشانی از ماموریت والای او در ایران بود. دستاورد بزرگ او که در این سفر بدان دست یافت پیمان مودت میان بریتانیا و ایران بود که راه هندوستان را برای فرانسویان همچنان بسته نگاه می‌داشت. او همچنین در کار مستشاران انگلیسی در ایران خلل وارد آورد و نیز راه را برای آشتی میان ایران و روسیه بست.
گسیل او به ایران در پی پیمان فینکنشتاین در مه ۱۸۰۷ در لهستان میان نمایندگان فتحعلی شاه قاجار و فرانسه بود که بریتانیایی‌ها را به واکنش تند واداشت. هنگامی که نخستین نمایندهٔ انگلیسی جان ملکم از سفر به ایران چیزی به دست نیاورد سر هارفورد جونز را روانهٔ ایران ساختند.
تالیفات
او در ۱۸۳۳ کتابی را به نام دودمان قاجار که ترجمه‌ای از کتابی دست‌نویس ایرانی بود را به چاپ‌رساند. در سال پس از آن نیز گزارشی از تبادلات میان انگلستان با دربار ایران به چاپ رساند. در ۱۸۳۸ نیز جزوه‌ای را دربارهٔ علایق انگلستان در ایران منتشر کرد.
انتشارات امیر کبیر کتاب گزارشی از دربار ایران سال های 1811تا 1807 چاپ روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما