به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: یکی از دلایلی که ضرورت بررسی رابطه علوم انسانی با دین را نشان می دهد این است که علوم انسانی بر خلاف علوم تجربی و طبیعی در اکثر مسایل خود با آموزه ها و معارف دینی دارای مرز مشترک است.
اغلب مسائل علوم انسانی مورد دغدغه دین نیز هستند. آیین اسلام نسبت به بسیاری از مسائل اجتماعی، روانی، اقصادی، حقوقی، سیاسی، مدیریتی و امثال آن اظهارنظر کرده است. تلاقی و همپوشانی موضوع مطالعات علوم انسانی با موضوع تعلیم و آموزه های اسلامی یکی از نکاتی است که توجه به اسلامی سازی علوم انسانی را بیش از علوم طبیعی و تجربی ضروری می نماید.
موضوع دین و اسلام را نیز به یک معنا می توان انسان و کنش های انسانی دانست. امام خمینی(ره) درباره موضوع علم علم دینی و اسلامی می فرماید: «تمام انبیاء موضوع بحث شان، موضوع تربیت شان، موضع علم شان انسان است. آمده اند انسان را تربیت کنند. آمده اند این موجود طبیعی را از مرتبه طبیعت به مرتبه عالی مافوق الطبیعه، مافوق جبروت برسانند. تمام بحث انبیاء در انسان است. از اول، هر کس، هر یک از انبیاء که مبعوث شدند، مبعوث شدند برای انسان و برای تربیت انسان.
انبیاء آمدند که ما را هوشیار کنند، تربیت کنند. انبیاء برای انسان آمده اند و برای انسان سازی آمده اند. کتب انبیاء کتب انسان سازی است. قرآن کریم کتاب انسان است. موضوع علم انبیاء انسان است. هرچه هست با انسان حرف است. انسان منشا همه خیرات است و اگر انسان نشود، منشا همه ظلمات است. در سر دوراهی واقع است این موجود: یک راه، راه انسان و یک راه راه منحرف از انسانیت.
اسلام... جامع تمام جهات مادی و معنوی و غیبی و ظاهری هست، برای اینکه انسان دارای همه مراتب هست و قرآن کتاب انسان سازی است؛ انسان چون بالقوه همه مراتب را دارد، کتاب خدا آمده است که انسان را انسان کند و همان طور که جامعه اش را اصلاح بکند خودش را هم کامل کند تا برسد به مرتبه عالی.
*برگرفته از کتاب مبانی علوم انسانی اسلامی نوشته احمدحسین شریفی
نظر شما