خبرگزاری شبستان//قم
دوم شهریورماه هر سال مصادف با آغاز هفته دولت است که روز پایانى آن سالروز شهادت محمدعلى رجایى، رئیس جمهور و محمدجواد باهنر، نخست وزیر وقت ایران در سال 1360 است.
شهیدان رجایى و باهنر تشکیل دهندگان نخستین دولت پس از یکدست شدن جمهورى اسلامى ایران است که پس از خروج دولتمردان عصر حکومت موقت و دولت ابوالحسن بنى صدر استقرار یافت. از این جهت دولت شهیدان رجایى و باهنر آغاز عصر تازه جمهورى اسلامى به شمار می رود و شهادت آنها ضایعه اى است که دولت و مردم ایران همه ساله به یاد آن در سوگ مى نشینند.
اما هفته دولت شاید فرصتى باشد تا لختى تأمل کنیم و به آنچه در گذر شتاب زده زمان پنهان مانده، نظر افکنیم. باید رنج و تلاش مسئولان متعهد کشور را ارج نهیم، خدمت هاى نادیدنى دولتمردان خدمتگزار و صاحب منصبان درد آشنا را سپاس گوییم و به همه تلاشگران و زحمتکشان نظام جمهورى اسلامى خسته نباشید، بگوییم.
هفته دولت فرصت مناسبی است که دولتمردان گزارش خدمات خود به مردم را ارائه بدهند و مردم مسلمان ایران نیز از زحمات دولتمردان قدردانی کنند و در این فرصت از دولت مکتبی رجایی و باهنر نیز یادی شده و دولتمردان برای ادامه دادن راه سرخ آنان هم قسم شوند. هفته دولت، نمادی از وحدت مردم و دولت اسلامی است و این، از افتخارات انقلاب اسلامی است.
هفته دولت، هفته اقتدار و پیروزى دولتى است که حمایت و پشتیبانى میلیون ها تن از ملت خود را همراه دارد. هفته دولت، هفته افتخار و سربلندى دولتى است که تمام همتش، خدمت به محرومان جامعه و رفع نیاز دردمندان و مستمندان است. هفته دولت، هفته سپاس و قدردانى از دولتى است که هدفش اجراى حدود الهى و احکام آسمانى اسلام و ایجاد جامعه اى سرشار از عدالت، نظم و امنیت است.
همراهی مردم، اقتدار دولت
همراهى ملت با دولت و پشتیبانى آحاد مردم از آن، از عوامل ثبات دولت و اقتدار آن است و این رابطه، تا هنگامى که دولت یک دولت ارزشى و خدمتگزار باشد، پایدار خواهد بود. امام خمینى (ره) دورى مسئولان ایران اسلامى از رفاه و تجملات و ثروت ها را لطف الهى دانسته و می گوید:"اگر یک حکومتى، ارزش هایش، ارزش هاى انسانى، اخلاقى و اسلامى باشد و بخواهد خدمت به نوع خودش بکند و خودش را خدمتگزار بداند، قهرا ملت با اوست و قهرا یک قدرت خارجى نمی تواند او را تحت تأثیر قرار بدهد."
همچنین آیت الله خامنه ای خطاب به دولتمردان می گوید: "هیچ دولتی بدون کمک و همیاری مردم نمی تواند موفق شود، ... توصیه من به مردم و تمامی دستگاه های دولتی آن است که نیروی مردم را قدر بدانند، زمامدار مسلمان وظایفش را در مقابل مردم انجام می دهد و امت مسلمان وظایفشان را در قبال زمامدار انجام می دهند. آن وقت است که دولت و ملت یکپارچه به سوی هدفی که اسلام و قرآن ترسیم کرده است، به پیش می تازند."
مولى الموحدین امام على(ع) نیز در قالب نامه اى به مالک اشتر، خطاب به همه دولتمردان اسلامى درباره تکبر و غرور ریاست چنین هشدار مى دهد:"اگر با مقام و قدرتى که دارى، دچار تکبر و یا خودبزرگ بینى شدى، به بزرگى حکومت پروردگار که برتر از توست بنگر که تو را از آن سرکشى نجات مى دهد و تندروى تو را فرومى نشاند و عقل و اندیشه ات را به جایگاه اصلى بازمى گرداند."
اسلام چه شد؟
رفاه، آسایش، آزادی و امنیت کنونی، از برکت جانفشانی و فداکاری شهیدان، جانبازان و ایثارگران در راه هدف و عقیده پاک اسلامی و انسانی است.
شهید رجایی در این باره می گفت: "وقتی کسی میگوید من عضو انجمن یا مجمع اسلامی هستم، بلافاصله باید بداند که چند صد هزار شهید و جانباز زیر گوش او میگویند پیام ما که شهید و جانباز شدیم این است که اسلام در جامعه پیاده شود. شما، خانوادههای شهدا باید همیشه ناظر به جریانات اجتماعی و کارها باشید و باید از نخستوزیر، وزیران و تمام دستاندرکاران بخواهید آرمان شهیدان را دنبال کنند تا اسلام در جامعه تحقق یابد. شما باید هر وقت مرا میبینید، بپرسید چه میکنی؟ حتی سر من فریاد بکشید؛ البته فریادی برادرانه، همچون اعضای یک خانواده که برای مستضعفان چه کردهای؟.. قرار نبود که رئیس جمهور شوی و همین! اسلام چه شد؟"
ما آمده ایم مشکل مردم را حل کنیم
شهید رجایی، یکی از وزیرانش را بر کنار کرد. وقتی از او پرسیدند: چراچنین کردید؟ گفت:" این آقا هنوز جا خوش نکرده، می گوید خانه سیصد متری ام برای خانواده و محافظینم کوچک است. یکی از خانههای مصادره شده طاغوتیان را به من واگذار کنید یا بفروشید، تا زن و بچه ام کمتر در عذاب باشند. من به او گفتم: آقاجان! ما انقلاب نکردیم که خانه های مردم را مصادره کنیم، بعدا خودمان در آنها سکونت کنیم؟ ما آمده ایم مشکل مردم را حل کنیم. اگر قرار باشد مثل طاغوتیان در آن خانه ها زندگی کنیم، مشکلات مردم را فراموش خواهیم کرد."
من از مردم کشورم خجالت می کشم
توجه به محرومان و دلسوزی واقعی برای پابرهنگان و زیردستان، از ویژگی های روح لطیف و دل مهربان رجایی بود. او می گفت: مردم ما خیلی خوب اند و از کمبودها و کسری ها گله ندارند. آنچه مردم را میآزارد و صدایشان را در می آورد، وجود تبعیضات ناروا و دوگانگی غیرقابل تحمل در عملکردها و سوء استفاده از بیتالمال است وبس.
یکبار که از تلویزیون می خواستند از خانه و زندگی ساده شهید رجایی فیلمبرداری کنند، پیشنهاد کردند اول دستی به سر و روی آن بکشند و یک نقاشی معمولی هم در داخل انجام دهند. با موافقت آن شهید، تعمیرات ضروری و نقاشی ساده انجام شد و هزینه آنها را خود شخصا طی چکی از حقوق معلمی خویش پرداخت. وقتی گروه فیلمبرداری آماده کار شدند، شهید رجایی پشیمان شد و گفت:" چه لزومی دارد این کار را بکنید؟ من از مردم کشورم خجالت می کشم که بعضی از آنان سرپناهی ندارند و برای نداشتن یک اتاق یا منزل کوچک در عذاب هستند، آن وقت شما می خواهید خانه من را به آنان نشان بدهید که چه بشود؟"
پند باهنر
شهید باهنر، پس از شکست خفت بار آمریکا در ماجرای طبس، در اجتماع مردم چنین گفت: "شما انقلاب عظیمی کرده اید و می خواهند آن را از دستتان بگیرند. می خواهند شرفتان را از شما بگیرند. می خواهند شما را یا به دامن غرب بیندازند یا به دامن شرق. انقلاب عظیمی نصیب شما شده...، ولی باید بدانید که به هر اندازه که انقلاب عظمت دارد، مشکلات و پیچیدگی هایش هم زیاد است. ولی باید همه با کمک یکدیگر و فداکاری کار کنیم، تا انقلاب ما به ثمر برسد."
راه رجا بسته نیست
مردم با شنیدن خبر شهادت رجایی و باهنر، به خیابان ها ریختند و ایران در سوگ رئیس جمهور و نخست وزیر خود فرو رفت.
با طلوع آفتاب روز نهم شهریور ماه مردم در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کرده و با سردادن شعار "رجایی، رجایی! راهت ادامه دارد" پیکر او و شهید باهنر را تا بهشت زهرا مشایعت کردند.
پیکر شهید رجایی گرچه به خاک سپرده شد، اما نام و یاد او همواره چون ستاره ای درخشان بر پیشانی جمهوری اسلامی می درخشد و حقا که او را معلم دولت بنامیم، او که آموزگار ساده زیستی و رییس جمهور مردمی بود.
شهید رجایی، در بخشی از وصیت نامه خود آورده است:" این بنده کوچک خداوند بزرگ با اعتراف به یک دنیا اشتباه، بی توجهی به ظرافت مسئولیت از خداوند رحیم طلب عفو و از همه برادران و خواهران متعهد تقاضای آمرزش خواهی می کنم.
وصیت حقیقی من مجموعه زندگی من است. به همه چیزهایی که گفتهام و توصیههایی که داشتهام در رابطه با اسلام و امام با انقلاب تأکید می نمایم. به کسی تکلیف نمی کنم ولی گمان می کنم اگر تمام جریان زندگی مرا به صورت کتاب درآورند برای دانش آموزان مفید باشد."
پایان پیام/
نظر شما