قدس و بسیج عمومی/ روز قدس روز احیای اسلام

حضرت امام خمینی(ره) با نامگذاری روز قدس فلسطین را محور اصلی نهضت جهانی اسلام قرار دادند و روز قدس را روز احیای اسلام نامیدند

به گزارش خبرگزاری شبستان//کرمان جنوبی

مقدمه:

قدس، قبله نخستین و حرم دوم مسلمانان جهان، سرزمین اصلی و وطن میلیون‌ها آواره مسلمان فلسطینی است که استکبار جهانی توسط صهیونیسم جنایتکار، از سال 1948 آن سرزمین را از دست ساکنانش خارج ساخت و تحت سلطه نیروهای اشغالگر قدس قرار داد.


این توطئه از همان اولین سال های اجرا، با مقاومت مردم مسلمان فلسطین و اعتراض مسلمانان و انسان‌های آزاده و بیدار دل جهان مواجه شد و به شکل مبارزات پیگیر و سیاسی ـ نظامی، چهره خود را نشان داد. ملت مسلمان ایران نیز پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی مسأله آزاد‌سازی فلسطین از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمان‌هایش قرار داده و همه ساله روز قدس را به روز فریاد کشیدن بر سر ستمکاران تاریخ تبدیل کرده است.
 

پس از پیروزی انقلاب، امام خمینی در اولین فرصت روزی را برای به نمایش گذاردن حساسیت جهانی نسبت به سرنوشت قدس و نجات آن از چنگال صهیونیست‌های جنایتکار، به عنوان «روز قدس» تعیین نمودند و پیامی به همین مناسبت صادر نمودند.


امام در این پیام که روز 16 مرداد 1358 در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان سال 1399 هجری قمری خطاب به مسلمانان جهان صادر کردند، چنین فرمودند: 1

بسم‌الله الرحمن الرحیم

من طی سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم که اکنون، این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینی شدت بخشیده است و به ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودی مبارزان فلسطینی پیاپی خانه و کاشانه ایشان را بمباران می‌کند.


"من از عموم مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن،‌به هم بپیوندند، و جمیع مسلمانان جهان را دعوت می‌کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می‌‌تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به عنوان «روز قدس» انتخاب و طی مراسمی همبستگی بین‌المللی مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونی مردم مسلمان فلسطین اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزی مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم."
 

                                                                                                                                                

تاریخ بیت‌المقدس:

سرزمین فلسطین که در گذشته به آن «کنعان» می‌گفتند، با مساحت 25هزار کیلومتر مربع در ساحل شرقی دریای مدیترانه و در همسایگی کشورهای مصر، سوریه، اردن، و لبنان قرار دارد. فلسطین، سرزمین حاصلخیزی است و از آب و هوای معتدلی برخوردار است و محل ظهور پیامبران بزرگ الهی، همچون حضرت عیسی(ع) و موسی(ع) و محل عبور و سکونت حضرت ابراهیم(ع) بوده و از لحاظ جغرافیای سیاسی، اهمیت ویژه‌ای دارد و بیت‌المقدس یکی از مناطق مهم فلسطین، در دامنه کوههای «زیتون» واقع شده است.
 

 

اسلام و سرزمین قدس: 
 

پس از ظهور اسلام و در مدت سیزده سال نخست پس از بعثت پیامبر اکرم(ص)، مسجدالاقصی قبله مسلمانان بود. در این سال (سال سیزدهم بعثت)، در حالی که پیامبر(ص) در مسجد بنی سلمه مشغول اقامه نماز بودند، فرمان الهی مبنی بر تغییر قبله به سوی مسجد الحرام نازل شد و به همین سبب مسجد الاقصی را قبله اول و سومین حرم شریف الهی پس از مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) می‌نامند.پس از آنکه مسلمانان بیت‌المقدس را فتح کردند، بنابر عهدنامه‌ای که در سال پانزدهم هجری قمری منعقد شد، قدس رسماً تحتحاکمیت مسلمانان قرار گرفت و نام آن از «ایلیا» به بیت‌المقدس تغییر یافت.
 

 

سیاست انقلاب اسلامی ایران در قبال فلسطین و قدس شریف:

 پیروزی انقلاب اسلامی ایران، تأثیر بسزایی در تقویت جبهه مبارزه مسلمانان با صهیونیسم داشت و تحولی در این مسیر ایجاد کرد، چرا که شاه یکی از هم پیمانان مهم غرب و اسرائیل در منطقه مهم خاورمیانه محسوب می‌شد. ایران در زمان شاه، یکی از بازارهای مصرف کالاها و تولیدهای اسراییل بود و در حقیقت اقتصاد رژیم اشغالگر قدس را تقویت می‌کرد. از سوی دیگر، شاه با صدور نفت به این کشور، رژیم صهیونیستی را یاری می‌داد و نفت ایران به ساختاری اقتصادی و صنعتی تبدیل می‌شد و اسلحه‌ای در دست اسرائیل بود که سینه فلسطینیها را هدف قرار می‌داد. بدین ترتیب ایران به پایگاهی تبدیل شده بود که عملیات جاسوسی اسرائیل بر علیه کشورهای عربی از طریق آن انجام می‌شد.

 

در اندیشه امام خمینی، فلسطین از حدود مرزهای آن فراتر و به مسأله‌ای مورد توجه همه خداپرستان تبدیل گردید. ایشان در این باره می‌فرمایند:«مسأله فلسطین، یک مساله شخصی و مربوط به یک حکومت معین نیست. حتی این مسأله، تنها به مسلمانان هم مربوط نمی‌شود، بلکه همه خداپرستان جهان باید به این مسأله اهمیت بدهند...»امام، پس از ترسیم مبانی انسانی قضیه فلسطین، به مبانی اسلامی آن توجه کرده و نقش مهم امت اسلام را در راه رهایی فلسطین مورد تأکید قرار دادند و آن را مسئولیت بزرگی دانستند که امت بر دوش دارد. ایشان می‌فرمایند: «قدس متعلق به مسلمانان است و باید به آنان باز گردد.»حضرت امام، قضیه فلسطین را محور اصلی نهضت جهانی اسلام قرار داده و روز قدس را روز احیای اسلام نامیدند و آن روز را تعیین سرنوشت ملتهای مستضعف خواندند و از ملتها خواستند که برای تحقق این هدف، به طور جدی اقدام کنند.ایشان می‌فرمایند: تکلیف و وظیفه همه ما، نابود کردن اسراییل است... سردمداران کشورها باید بدانند که مذاکرات سیاسی با جنایتکاران تاریخ، نمی‌تواند قدس و فلسطین رانجات دهد.

 

 

 پدیده آوارگی در فلسطین:

 از 1947 که گروه های تروریستی وابسته به آژانس‌های صهیونیستی کار ترور و قتل عام و تاراندن ملت فلسطین را با هدف فراهم ساختن زمینه‌های تأسیس اسرائیل تشدید کردند تا امروز، 60 سال از سابقه آوارگی این ملت ستمدیده می‌گذرد.


از آغاز شکل‌گیری پدیده آوارگی، فلسطینیان در کشورهای مختلف به ویژه در بلاد همسایه در شرایط غربت توأم با رنج و سختی روزگار خود را سپری می‌کنند. در این بحث قبل از شرح ماجرا ابتدا باید تعریفی از آواره فلسطینی ارائه دهیم. آنروا یا «آژانس امداد و اشتغال آوارگان فلسطینی سازمان ملل متحد» که طی قطعنامه 302 مصوب 8 دسامبر 1949 تأسیس گردید. آواره فلسطینی را اینگونه تعریف می‌کند:


آواره فلسطینی شخصی است که دقیقاً قبل از سال 1948 برای مدتی بیش از دو سال، فلسطین محل اقامت مستمر وی بوده و طی منازعه صورت گرفته، از وطن خود رانده و محل کسب، روزی و درآمد خود را از دست داده باشد.


پراکندگی آوارگان فلسطینی:

امروزه بیش از چهار میلیون آواره فلسطینی در سراسر جهان وجود دارند که بیشتر آنها در مناطق اشغالی و کشورهای همجوار، در اردوگاههای آنروا به زندگی مشقت‌بار خود ادامه می‌دهند. بسیاری از آنها علیرغم تشکیل دولت باصطلاح خودمختار فلسطین، هنوز اجازه بازگشت به سرزمین خود را ندارند. به همین جهت لازم است تا توضیحات مختصری درباره اوضاع و احوال آوارگانی که در کرانه باختری، نوار غزه، اردن، سوریه و لبنان زندگی می‌کنند .


مشکلات موجود بر سر راه آوارگان فلسطینی (زنان و کودکان):
 

پس از گذشت نیم قرن هنوز آوارگان فلسطینی گروگان تاریخ، سیاست و فقر هستند و همچنان در شرایط بسیار سختی در اردوگاه های آوارگان زندگی می‌کنند و با مشکلات عدیده‌ای از قبیل تراکم جمعیت، مساحت کم،‌ فقر و بیکاری،‌سطح پایین بهداشت و دیگر معضلات اجتماعی دست و پنجه نرم می‌کنند.
 

 

منابع:

نقل از روزنامه السبیل – چاپ اردن – شماره 316. 
       سایت راسخون

       سایت حوزه

 

پایان پیام/

کد خبر 61840

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha