به گزارش خبرنگار سرویس اندیشه خبرگزاری شبستان، در کانال تلگرامی مصطفی دلشاد تهرانی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه قرآن و حدیث در سلسله مطالبی با عنوان تعصب ورزیدن بر اخلاق براساس خطبۀ قاصعه امیرالمومنین امام علی(ع) آمده است:
امیرالمومنین امام علی (ع) در خطبۀ قاصعه پس از بیان این امر که اگر چاره ای جز تعصّب ورزیدن نیست، باید تعصب ورزیدن انسان بر اخلاق باشد، سفارش کرده است که انسان‌ها بر ده چیز در زندگی بایستند و از آن عدول نکنند:
1- پاسداشت حق همسایگی و امان
2- پاسداشت عهد‌ها و پیمان ها
3- پذیرفتاری نیکی گسترده
4- نافرمانی از خودبزرگ بینی
5- دست یافتن به فضیلت و برتری
6- بازايستادن از ستم
7- بزرگ شمردن گناه خون ریزی
8- دادن دادِ مردمان
9- فروخوردن خشم
10- پرهیز‌نمودن از تباهکاری در زمین
در ادامه سومین مورد؛ پذیرفتاریِ نیکی گسترده شرح می دهیم:
«فَتَعَصَّبُوا لِخِلاَلِ الْحَمْدِ مِنَ الْحِفْظِ لِلْجَوَارِ،وَ الْوَفَاءِ بِالذِّمَامِ،وَ الطَّاعَةِ لِلْبِرِّ» نهج‌البلاغه، خطبۀ قاصعه/ پس تعصّب بورزید برای خوی‌های پسندیده، مانند پذیرفتاریِ نیکیِ گسترده.
حکومت و جامعه‌ای که پذیرنده نیکی، آن هم نیکی گسترده باشد، بهترین بستر برای تحقق امنیت در عرصه‌های مختلف را فراهم ساخته است.
نیکی، به دلیل آن که از جنس مرزبانی و حریم‌داری است، خود امنیت‌آور است و بدکاری به دلیل آن که از جنس پرده‌دری و حریم‌شکنی است، امنیت‌زدا است.
بنابر‌این، هر میزان که فرهنگ نیک‌کرداری در جامعه رشد یابد و نیز هر قدر زمامداران و کارگزاران حکومت در روابط و مناسبات خود نیک‌رفتار باشند، امنیت میدان ظهور بیش‌تری می‌یابد که هیچ چیز مانند آن به اصلاح روابط و مناسبات و در نتیجه شکل‌گیری امنیت درون‌زا و پایدار کمک نمی‌کند؛
به تعبیر امیرالمومنین امام علی(ع): «البِرُّ عَمَلٌ مُصلِحٌ» غررالحکم، آمدی، جلد ۱، صفحۀ ۳۲ / نیکی، کرداری اصلاحگر است.
نظر شما