حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) مطیع ولایت بود

عباس سلیمی، معاون ارتباطات و تبلیغات آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی علیه السلام همزمان با وفات حضرت عبدالعظیم (ع) در رابطه با شخصیت و جایگاه این محدث والا مقام گفت: شاید مناسب باشد در ایام سالروز وفات آن امامزاده والامقام به این سؤال پاسخ داده شود که: چگونه است که در میان تمامی امامزادگان عالی مقام، حضرت عبدالعظیم از چنان جایگاهی برخوردار است که زیارت مضجع نورانی او مانند زیارت حضرت سیّدالشّهداء، اباعبدالله الحسین علیه السلام  تلقی شده است؟

وی در پاسخ به این سئوال تصریح کرد: گذشته از سیره حضرت عبدالعظیم که در عدم سازش با ستمکاران، هجرت الی الله و مبارزه با عبّاسیان، از حضرت امام حسین (ع) تبعیت می‌کرد، وی در برابر عظمت و بزرگی اولی الامر و امامان معصوم  بسیار متواضع، فروتن و مطیع بود . او در ساحت ولایت، از کلام نورانی آنان الهام گرفت و عمل به فرامین امامان را تنها راه نیل به سعادت دو سرا ارزیابی می کرد.

حضرت عبدالعظیم مطیع ولایت بود

سلیمی خاطرنشان کرد: حضرت عبدالعظیم به خوبی به حقیقت «مقام امام» و «جایگاه حجّت خدا» واقف شد و با جان و دل این عقیده را پاس داشت. تا جایی که حتّی تمامی مواضع اعتقادی خود را در محضر حضرت امام هادی (ع) عرضه داشت و پس از تأیید آن از سوی امام زمان خود، به دریافت عنوان «انت ولینا حقاً» [ای ابوالقاسم، براستی که تو از دوستان ما هستی] مفتخر گردید. حضرت عبدالعظیم مطیع ولایت بود و اعتقاد راسخ وی به جایگاه امامت، نام او را چنین پرآوازه کرد که حتّی حریم بارگاه او در طول قرن‌های گذشته، پایگاه علمای بزرگ و مجاهدان فی سبیل الله و مرکز انتشار نور و علم شد. 

حضرت عبدالعظیم محضر سه امام معصوم را درک کرده است

 معاون ارتباطات و تبلیغات آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی در رابطه با شخصیت و دوران زندگی و حیات آن حضرت گفت:  ایشان سیدی والامقام، محدثی بزرگ و دانشمندی مبارز است که نه تنها در زمان حیات خویش، که پس از آن نیز ملجأ و پناهگان دلدادگان امامت بود. اگر چه زمان دقیق ولادت حضرتش مورد بحث است امّا به نقل تاریخ در چهارم ربیع الثانی سال 173 هجری قمری در مدینه منوره و در خانه عبدالله بن معلی دیده به جهان گشود. نام ایشان «عبدالعظیم»، کنیه او «ابوالقاسم» و از آنجا که نسل پاکش به جناب سبط اکبر و کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (ع) منتهی می‌شود به عبدالعظیم حسنی معروف است . نسب او با چهار واسطه به آن امام والامقام می رسد.  وی  فرزند عبدالله، فرزند علی سدید «شدید»، فرزند حسن، فرزند زید، فرزند امام حسن مجتبی(ع) است. حضرت عبدالعظیم که به سیّدالکریم نیز شهرت دارد، افتخار زندگی در دوران سه امام بزرگوار را داشته و از مکتب حضرت امام رضا، حضرت امام جواد و حضرت امام هادی علیهم السّلام بهره‌مند شده است.

سلیمی تصریح کرد: حضرت عبدالعظیم تا زمانی که امام هادی (ع) در مدینه حضور داشتند، در‌‌ همان شهر زندگی می‌کرد و در ساحت پربرکت ولایت بهره‌های فراوان کسب نمود. حضرت عبدالعظیم (ع) اگر چه به جرم پیروی از امامت و ولایت مورد خشم عبّاسیان قرار داشت امّا از جمله عالمان مبارزی است که در اجرای رهنمود امام زمان خویش، رنج سفر را به جان خرید و با «هجرت» به دیار ری به چنان جایگاه رفیعی دست یافت که امروز به عنوان «آفتاب ری» می‌درخشد و گلدسته‌ها و گنبد زرین مضجع نورانی او، بر تار و پود جامعه و بر وجود مردم می‌تابد. نام او آنچنان پرآوازه شده که در طول قرن‌های اخیر، شهرری را با نام آن حضرت یاد می‌کنند و این‌‌ همان تحقق وعده محتوم الهی است که بندگان صالح خود را عزّت می‌بخشد.

 امام هادی و ارجاع مردم به حضرن عبدالعظیم  

وی افزود: عظمت مقام این امامزاده لازم التکریم، آنجا بیشتر آشکار می‌شود که حضرت امام هادی (ع)، دوستداران خود را در منطقه‌ای راهنمایی می‌فرمودند تا مسئله خود را با آن حضرت در میان گذارده و پاسخ دریافت دارند. امروز علاوه بر حضور انبوه زائران و عاشقان ولایت در طول سال، توسّل مردم و بهره‌مند شدن از کرامات و معجزات حضرتش و برپایی محافل و مراسم فرهنگی و مذهبی ، هر روز جمع قابل توجّهی از پژوهشگران، طلّاب و دانشجویان در پرتو انوار بارگاه ملکوتی آن حضرت به تحصیل علم مشغول هستند و حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم، دانشکده علوم حدیث، مجتمع آموزشی حکمت، کتابخانه باشکوه آستان مقدّس و سایر مراکز علمی، فرهنگی، درمانی و رفاهی در خدمت مردم بوده و هر سال میلیون‌ها نفر از داخل کشور و سراسر جهان، با اشتیاق تمام و کوله باری از حاجت و تمنا به زیارت حضرتش می‌شتابند و پس از تجدید بیعت با آن سلاله پاک نبوی، امامزادگان بزرگواری چون حضرت حمزه بن موسی الکاظم و حضرت طاهر بن زین العابدین را نیز زیارت می کنند. 

پایان پیام/