گروه مهدویت خبرگزاری شبستان: هر کس به فکر و مرام و مکتبی عقیده و باور داشته باشد، آن را درست و حق بشناسد، باید در راه ترویج و تبلیغ آن بکوشد و هرچه بیشتر افراد را وارد آن مرام و معتقد به آن فکر و عقیده کند. کافران و فاسقان و بی دینان ازدیرباز سعی می کردند دیگران را به کفر و فسق و بی دینی بکشانند. در مقابل پیامبران و امامان و صالحان و مصلحان می کوشیدند دیگران را از بی دینی و انحراف نجات داده به ایمان و پاکی و راه حق دعوت کنند.
عقیده به وجود امام زمان (ع) و انتظار آمدن یک مصلح جهانی و اعتراض به فساد و جور حاکم بر زمان و ایستادگی در مقابل امواج بی دینی و ترویج گناه، از جمله این اعتقادها است. منتظر راستین، باید «فرهنگ انتظار» را ترویج و تبلیغ کند و بی خبران از این وادی را به درون این دایره نورانی وارد سازد و شوق مهدی علیه السلام و انتظار ظهور را در دل ها روشن کند.
به سست ایمان ها در این مورد، باید یاری رساند که ایمانشان تقویت شود؛ به گرفتاران شبهه درباره مهدویت باید کمک کرد تا سوالات و شبهاتشان پاسخ داده شود. به آنان که دور از وادی محبت به امام زمان(عج) و دعای توسل و ندبه و نیمه شعبان و زیارت آل یاسین و... هستند، باید جلوه ها و جاذبه های این وادی را نشان داد تا جذب شوند.
کتاب ها و جزوات خوب، غنی، روان و قانع کننده درباره امام زمان (عج) و انتظار فرج و حکومت جهانی مهدوی و طول عمر امام عصر(عج) و عنایات خاص او به شیعه و ... را باید منتشر کرد؛ به نوجوانان و جوانان در سطح گسترده با برگزاری مسابقات و مطالعات در این مورد آموزش داد، تا شور «مهدی باوری» و شوق انتظار فراگیر شود.
به آنان که خود را منتظر امام زمان (ع) می دانند و تنها به خواندن دعای ندبه یا رفتن به مسجد جمکران بسنده می کنند، باید پیام انتظار و بعد عملی این عقیده و رسالت حضور در برنامه های عملی اصلاح مفاسد و زمینه سازی برای عصر حضور را رساند تا با «تکلیف عصر غیبت» آشنا باشند.
به آنان که محبت و عشق امام زمان علیه السلام را دارند و دوستدار دیدن چهره آن حضرت(عج) اند، ولی از مبانی دینی و تکالیف شرعی و پای بندی به حلال و حرام فاصله دارند، باید آموخت که عشق واقعی، عاشق را به همراهی و همرنگی می کشد و مشتاق دیدار، باید با تقوا و ترک گناه، زمینه این دیدار را فراهم کند چون با چشم آلوده نمی توان به آن جمال نورانی و پاک نگاه کرد.
یک مسلمان منتظر، همچنان که در تب و تاب امام زمان(عج) و فرا رسیدن دوران ظهورش می سوزد، باید این تب و تاب را به دیگران هم منتقل کند، تکثیر نیرو کند، به تربیت «نسل منتظر» بپردازد، بیزاری از ستم و فساد و عشق به عدالت و قسط را در درون جان ها برافروزد، و از اینکه دیگران گرفتار گناه و فساد و دوری گرفتن از احکام خدا و بیگانه شدن با فرهنگ اهل بیت اند، غصه دار شود و بسوزد و در نجات آنان بکوشد.
دیگران برای جذب افراد به گناه و بی بند و باری و بی اعتقادی به مکتب و دین تلاش می کنند، پول خرج می کنند، برنامه و نیرو دارند، نقشه های کوتاه مدت و دراز مدت دارند، از جاذبه های هنری و از تکنولوژی روز و از رسانه های ارتباطی و از جدیدترین فناوری اثرگذار بهره می گیرند. انتظار می رود دلسوزان و خداباوران و مهدی یاوران و معتقدان به فرهنگ انتظار هم، به همان اندازه بلکه بیشتر، در خنثی سازی تبلیغات سوء آنان و دعوت به این ارزش های الهی کوشا باشند و هزینه کنند و برنامه و اقدام هماهنگ داشته باشند و نگویند که خدا خودش اصلاح کند! یا نگویند: خدا کند آن مصلح جهانی بیاید و جهان را سروسامان دهد. پس وظیفه ما چیست؟
چگونه می توانیم در این عصر یاور امام زمانی باشیم که هنوز ظهور نکرده است؟ جز با ترویج دین و مبارزه با مفاسد و تربیت نسلی مومن و معتقد؟
ترویج و تبلیغ فرهنگ انتظار، یک یاز راه های یاری دین در این عصر غربت دین است و دعوتگر بودن به سوی حق و مبارزه با باطل و اندیشه های غلط و باورهای انحرافی حرکت در خط امام زمان(عج) است. حضرت(عج) در نامه ای خطاب به «ابراهیم بن مهزیار» فرمودند: «فرزندم! امیدوارم تو یکی از کسانی باشی که خداوند او را برای گسترش حق و نابودی باطل و بلند آوازه کردن دین و خاموش کردن ضلالت و گمراهی آماده ساخته است. (غیبت طوسی، ص 361)
این خطاب نشان می دهد که در عصر غیبت هر شیعه آگاه باید در این مسیر اقدام و عمل داشته باشد و تفکر دینی و اندیشه مهدوی را نشر دهد و تبلیغ کند.
*برگرفته از «زندگی مهدوی(اخلاق و اوصاف منتظران)» نوشته حجت الاسلام جواد محدثی
نظر شما