خبرگزاری شبستان-کرمان
...تو می توانی از همین روزهای ساکت و شب های بلند نوجوانی، برای هدف های بلند و کارهای بزرگ فردایت حساب باز کنی و برنامه بگذاری. بزرگان که به کارهای بزرگی دست یافتند، از همین روزهای خلوت و کارهای کوچک شروع کردند. آتش های بزرگ از یک جرقه آغاز می شود. تو می توانی برای فراغت ها و بیکاری ها و برای کارهایت برنامه بریزی.
در فراغت ها می توانی به ارزیابی حالت ها و کارهای خودت بپردازی و نقطه ضعف ها، وابستگی ها، بت پرستی ها و خودپرستی هایت را بشناسی. آنچه را که باعث خوشحالی و یا ناراحتی تو شده شناسایی کنی و آنگاه خودت را به محاکمه بکشی. می توانی کارهایی که کرده ای و کارهایی که نکرده ای را بررسی کنی و به جمع بندی و تصمیم گیری در رابطه با گذشته و جبران آن و آینده کارهای آن بپردازی.
در فراغت ها فکر و مطالعه، انس با خدا، انس با قرآن، انس با دعاهایی که هنوز چیزی از آن نمی دانی و رفته رفته باید بیاموزی، می تواند ذهن و قلب و روح تو را سرشار نماید. فکر و مطالعه در مورد انسان و جهان و رابطه این دو و حرکت تاریخ و رشد جامعه ها و روابط جامعه های نیرومند و ضعیف و سرشار و فقیر و اوضاع ممالک اسلامی و مسلمان های مبارز و یا بی خبر و اسیر، می تواند برای تو سازنده باشد.به خصوص اگر روش مطالعه و تفکر را بیاموزی و با طرح سئوال ها و تنظیم سئوال ها به تحلیل و جوابگویی آن ها روی بیاوری.
می بینی، که چقدر برنامه می توانی داشته باشی و می بینی، که هر کدام از این برنامه ها چقدر دامنه دار و گسترده است. فکر، مطالعه، ارزیابی و حسابرسی و خودسازی و انس و پیوند با خدا و دعا و مناجات چه در هنگام خوشحالی و سرور و چه در لحظه عجز و اضطرار، می تواند رزق و نیاز وجود عظیم و غذای عقل و قلب و روح تو را تأمین کند و تو را نیرومند سازد.
در معاشرت ها باید از برخوردهای بی حاصل و یا زیان بار کم کنی و به سازندگی و بازدهی بپردازی. در معاشرت ها، سعی کن که یا بهره بگیری و بیاموزی و یا بهره برسانی و تربیت کنی. خالی و بی بار حرکت ننمایی... آن طور زندگی کن که «مرگ» مزاحم «زندگی» تو نباشد و آنگونه بمیر که زندگی ساز باشی! شاید بتوانی در کنار «فاطمه»باشی!
مرحوم علی صفایی حائری، نامه های بلوغ، ص ۱۳۰ به بعد
نظر شما