خبرگزاری شبستان – سرویس قرآن و معارف: "در اواخر عمر شریف حضرت عبدالعظیم یکی از شیعیان باصفا که قلب پاکی داشته اند در خواب آقا رسول الله (ص) را می بینند و حضرت به آن شیعه می گویند عبدالعظیم یکی از فرزندان من در باغی که در محله ای به نام سکه الموالی است و متعلق به شخصی به نام عبدالجبار دفن گردد. آن شخص وقتی از خواب برمی خیزد بلند می شود و آن محله و آن باغ و صاحبش را پیدا می کند، صاحب باغ هم خطاب به او می گوید من هم اتفاقا این خواب را دیده ام. دو خواب همسان در یک زمان گواهی بر رویای صادقه ای بود که این دو شیعه دیده بودند و نشان می دهد که حضرت عبدالعظیم حسنی چه جایگاه درخشانی در نزد پیامبر (ص) داشته اند و وقتی صاحب باغ متوجه این امر می شود برای این که بی بهره نباشد آن باغ را برای دفن حضرت عبدالعظیم و شیعیان و وفاداران به اهل بیت علیهم السلام وقف می کند."
بخش دوم گفتگوی سرویس قرآن و معارف خبرگزاری شبستان را با حجت الاسلام و المسلمین امیر گلپور، مسئول کارگاه‌های آموزشی مرکز قرآن و حدیث حوزه‌های علمیه درباره جایگاه و شخصیت حضرت عبدالعظیم حسنی می خوانید.
در بخش پیشین این گفتگو توضیحی درباره علت خروج حضرت عبدالعظیم (ع) از مدینه و اقامت حضرت در شهر ری را مطرح کردید. از این دوران در واقع برهه ویژه ای در زندگی حضرت آغاز می شود. درباره این دوران چه می توان گفت؟
وقتی فشارها بر شیعیان در زمان متوکل عباسی افزایش پیدا می کند و طبیعتا این فشارها بر روی حضرت عبدالعظیم هم بود کار به جایی می رسد که حضرت با اجازه امام هادی (ع) از مدینه خارج می شود و ماموریت پیدا می کند که وکیل امام و مبلغ دینی باشند و از این شهر به آن شهر می روند و در نهایت به شهر ری می رسند و آن جا در خانه یکی از شیعیان سکنی می گزینند. در حالات و احوال و مقامات و فضایل ایشان آمده که روزها روزه بودند و شب ها مشغول عبادت و راز و نیاز با معبود.
خب در آغاز این حضور مخفیانه بوده به خاطر این که حضرت عبدالعظیم تحت تعقیب بودند. اما آرام آرام شیعیان ری متوجه حضور این عالم جلیل القدر و امام زاده بزرگ می شوند و به جایگاه معرفتی و مقام علمی ایشان واقف می شوند و همین شهرت باعث می شوند محل مراجعه مردم و کسب فیض و پاسخگویی به سوالات مردم باشند و به نوعی حضرت در ری منبع نشر علوم اهل بیت علیهم السلام می شوند و طالبان علم به محضرش می شتابند. از طرف دیگر حضرت در این مدت منشأ خدمات اجتماعی می شوند. می دانید که عالمان و فقهای بزرگ ما صرفا گرهگشای مشکلات معنوی و دینی مردم نبودند و فقط ملجا و پناهگاه مردم در گرفتارهای علمی محسوب نمی شدند بلکه در رفع شداید دنیوی و مالی هم گره گشایی می کردند و حضرت عبدالعظیم حسنی نیز در جرگه این عالمان و بزرگان بودند و از این حیث جایگاه ایشان جایگاه بسیار والایی است. همچنان که در این باره از آیت الله بهجت نقل شده که می فرمودند مردم تهران هفته ای اگر یک مرتبه به زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی نروند جفا کرده اند.
گویا ماجرای دفن ایشان هم شگفت و زیبا بوده است؟
بله، در اواخر عمر شریف حضرت عبدالعظیم یکی از شیعیان باصفا که قلب پاکی داشته اند در خواب آقا رسول الله (ص) را می بینند و حضرت به آن شیعه می گویند عبدالعظیم یکی از فرزندان من در باغی که در محله ای به نام سکه الموالی است و متعلق به شخصی به نام عبدالجبار دفن گردد. آن شخص وقتی از خواب برمی خیزد بلند می شود و آن محله و آن باغ و صاحبش را پیدا می کند، صاحب باغ هم خطاب به او می گوید من هم اتفاقا این خواب را دیده ام. دو خواب همسان در یک زمان گواهی بر رویای صادقه ای بود که این دو شیعه دیده بودند و نشان می دهد که حضرت عبدالعظیم حسنی چه جایگاه درخشانی در نزد پیامبر (ص) داشته اند و وقتی صاحب باغ متوجه این امر می شود برای این که بی بهره نباشد آن باغ را برای دفن حضرت عبدالعظیم و شیعیان و وفاداران به اهل بیت علیهم السلام وقف می کند.
نکته مهم دیگری که می خواهم در این باره متذکر شوم و نشان دهنده جایگاه والای حضرت عبدالعظیم حسنی است روایتی است که در کتب روایی ما آمده است. در زمان امام هادی علیه السلام شخصی از شهر ری بلند می شود و می رود سامرا محضر امام هادی علیه السلام. پیش از آن که به سامرا برود زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) می رود و امام هادی در همان مجلس به آن فرد می فرماید اگر شما قبر حضرت عبدالعظیم را در ری زیارت کنید کانه قبر اباعبدالله (ع) را در کربلا زیارت کرده اید و همان ثواب زیارت سیدالشهدا را می برید. من در این جا می خواهم به این نکته اشاره کنم که بدانیم زیارت امام حسین (ع) یعنی چه و چه ثواب و برکاتی دارد آن وقت به حساب بیاوریم که امام معصوم وقتی این زیارت را با زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی مقایسه می کند این چه معنایی دارد. در روایات ما آمده است هر کسی که به زیارت حضرت اباعبدالله (ع) می رود به ازای هر قدمی که برای زیارت برمی دارد یک حسنه برای او نوشته، یک سیئه از او برداشته و ثواب یک حج و عمره مقبول برای او نوشته می شود. زیارت امام حسین (ع) یعنی این، در روایات ما آمده است که وقتی کسی قدم در زیارت سیدالشهدا می گذارد صدیقه طاهره سلام الله علیها خود برای شخص زیارت کننده طلب مغفرت می کند. آمده است که هر کس حسین (ع) را زیارت کند مثل این می ماند که خدای متعال را در عرش الله زیارت کرده است و هرکس به زیارت امام حسین (ع) می رود مَلکی از سوی خداوند متعال برای او گماشته می شود که به او می گوید همه گناهان تو پاک شده است و دوباره از نو شروع کن. این قضیه ساده ای نیست و وقتی امام معصوم (ع) این زیارت را با این همه بهره مندی و فیضش با زیارت حضرت عبدالعظیم مقایسه می کند و می فرمایند زیارت حضرت عبدالعظیم مثل زیارت سیدالشهداست نشان می دهد که ما با انسان بسیار بزرگ و عالم طراز اولی روبرو هستیم و امیدواریم که مردم ری و تهران قدر این عالم جلیل القدر را بدانند.
نظر شما