به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، بايد پس از گداختن و گدازاندنِ هوا و هوس در كورۀ «استقامت»، با پتك سنگينِ « نه» بر سر شيطان نفس كوبيد ! آن گاه، دل را صيقل و با آب « توبه» شست‌وشو داد؛ تا همچون آينه، نور حق بر آن بتابد و صفات عاليه در آن انعكاس يابد... .
رمضان، ماه نزول قرآن، ماه نزول « فرشته» ها و « روح» است؛ دوباره سفرۀ ضيافت الهي گسترده شده و پرهيزگاران به « مهماني خدا» دعوت شده اند! در اين ماه اگر تمامي اعضا و جوارح روزه باشند، حتي خوابيدن و نفسكشيدن نيز عبادت و تسبيح است.
این ماه پرفیض و برکت ، ماه غلبه بر شيطان درون و بيرون و بي‌اعتنايي و بي‌توجهي به جاذبه هاي دروغين و ظواهر فريبنده‌اي است كه توجه نمودن به آنان، نورانيت درون را خاموش مي‌كند... !
ماهي است كه در شب هاي قدر آن، بايد « دفترچۀ بيمۀ » زندگي را به مهر « تمديد اعتبار» امام زمان (عج) ممهور ساخت؛ زيرا در غير اين صورت، ديگر تحت پوشش « ولايت» نخواهيم بود!
« رمضان، ماهي است كه ابتدايش رحمت، ميانه‌اش مغفرت و پايانش آزادي از آتش جهنم است» و اگر دل، در اين ماه، بهاري نشد، هميشۀ سال پائيزي و سردخواهدبود.
سالكان، اين ماه را به رفع تكليف نمي‌گذرانند ...
آنجا كه مي‌توان با قطرۀ اشكي در نيمه‌هاي شب، انبوه آتشي را خاموش كرد؛ آنجا كه فرشتگان، به نزديك‌ترين مدار زمين رسيده‌اند؛آنجا كه شياطين در « بند» هستند؛آنجا كه درهاي جهنم بسته است و درهاي رحمت، باز؛
آنجا كه خواندن يك آيه، با ختم قرآن برابري مي‌كند و ... آنجا كه روزه سپر است از آتش!
پس چرا غفلت؟!!
حال كه « اياماً معدودات »، بهترين فرصت براي تزكيۀ نفس و « لَعلكُم تتقون» شدن است؛ چرا كسالت و تنبلي؟!بايد از لحظه لحظۀ اين ماه استفاده كرد و از روزها و شب هايش بهره ها را گرفت؛ تا موفق به دريافت « كارنامۀ قبولي » شد!...
بايد قدر شب هاي « قدر» را دانست؛ ميزبان منتظر است تا در نیمه های شب ، نجوای عاشقانه « یارب... يارب» ميهمان را بشنود.
شب خيز كه عاشقان به شب راز كنند
گردِ در و بام دوست پرواز كنند
هرجا كه دري بوَد، به شب مي‌بندند
اِلا در دوست را كه شب باز كنند
نظر شما