رهایی بودجه های قرآنی از حصار کاغذ/ نگذاریم دغدغه ها رنگ حقیقت بگیرد

خبرگزاری شبستان: تصویب قانون بودجه سال 90 پس از طی فراز و نشیب های فراوان برای جامعه قرآنی کشور نویدبخش ورود به مرحله تازه ای از حیات و فعالیت بود، چراکه پس از موافقت دولت و با رای و نظر نمایندگان مجلس در خانه ملت مقرر شد تا هریک از دستگاه های دولتی حداکثر تا نیم درصد از بودجه های مصوب خود را برای صرف در فعالیت های قرآنی اختصاص دهند.
این خبر در کنار مکلف کردن معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی به نظارت بر نحوه هزینه کرد این بودجه که در حقیقت پس از گذشت بیش از 3 دهه از عمر انقلاب جهشی غیرقابل تصور را در بودجه های قرآنی رقم زده است، اقدامی بود ارزنده که جامعه قرآنی را به عملیاتی شدن این بودجه بیش از پیش امیدوار کرد که دستگاه های دولتی نمی توانند این بودجه را در پشت درهای بسته و بدون در نظر گرفتن نیاز عموم هزینه کنند.

اما علی رغم این همه شور و هیجان و با اتمام نیمه نخست سال 90 و آغاز نیمه دوم سال که عملا باید زمان بهره برداری از طرح های مصوب باشد هنوز خبری از تخصیص این بودجه که در ابتدا رقم آن 17 هزار و 500 میلیارد ریال برآورد شده بود که البته با پیش بینی ها و برآوردهای انجام شده 10 هزار میلیارد ریال از آن قابل دسترسی خواهد بود، نیست و نمی توان به تحقق اهداف نظام و مطالبات رهبری در سایه آن امیدوار بود.
اگرچه طی ماه های پس از تصویب قانون بودجه 90 چهره های شناخته شده قرآنی و مسئولان این ساحت مقدس به کرات طرح های مدنظر را که برای اجرا نیازمند بودجه است را معرفی کرده اند و حتی شورای تخصصی توسعه فرهنگ قرآنی با حضور نمایندگانی از بخش های مختلف دولتی، مردمی و عمومی 18 کلان طرح را در حوزه های تبلیغی ترویجی، آموزشی و پژوهشی برای هزینه کرد این بودجه در سطح ملی تدوین کرده و برای تصویب به مراجع ذیربط ارائه کرده اند.

آنچنان که حجت‌الاسلام والمسلمین حمید محمدی، قائم مقام رییس و دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی اظهار کرد: 1500 طرح قرآنی که به دبیرخانه این شورا رسیده بود، مورد بررسی قرار گرفت و در مجموع 18 کلان طرح از ادغام طرح‌های ارائه شده، به تصویب نهایی رسید.
وی همچنین تصریح کرد: 18 کلان طرح تصویب شده شامل پنج طرح در زمینه آموزش‌های تخصصی و پژوهشی، چهار طرح در زمینه آموزش عمومی و 9 طرح در زمینه تبلیغ و ترویج است که در بخش پژوهش 12 درصد، در بخش آموزش 49 درصد و در بخش تبلیغ و ترویج 39 درصد این بودجه هزینه می‌شود.
این برنامه ریزی ها که با اتکاء به مهندسی مناسب و توجه به امکانات و منابع موجود صورت گرفته متاسفانه به دلایل نامشخص در عدم تخصیص عملیاتی بودجه ها روی کاغذ باقی مانده و با وضعیت موجود نمی توان به اجرایی شدن آنها چندان امیدوار بود. گویی اینها همگی در حصار کاغذ باقی مانده اند و متولیان امر تلاشی برای آزادسازی آنها نمی کنند.

این در حالی است که موافقت نامه های اعتباری یک ماه بعد از ابلاغ قانون بودجه بسته می شود و با توجه به اینکه بودجه سال 90 در اردیبهشت ابلاغ شده بودجه های جهش یافته قرآنی حداکثر باید تا تیرماه وارد فاز عملیاتی می شدیم اما با گذشت تقریبا 4 ماه و بسته شدن موافقت نامه ها، فعالان این ساخت مقدس دیگر امید چندانی به تخصیص این بودجه ندارند.
البته این همان چیزی است که از ابتدای تخصیص این اعتبار در قانون بودجه سال 90 از سوی فعالان قرآنی و حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان دغدغه ای اصلی مطرح شده بود آنچنان که غلامعلی حدادعادل، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با بیان این مطلب که معمولا میان آنچه در مجلس به عنوان بودجه قرآنی تصویب می شود با آنچه توسط دولت تخصیص می یابد فاصله بسیار است، گفت: علت این فاصله در دست مجلس نیست و در بسیاری از موارد ما از علل این این فاصله بی اطلاع هستیم.

وی درباره احتمال تصویب مجدد این بودجه جهش یافته در قانون بودجه سال 91 تصریح کرد: رای آوردن این بودجه در صحن علنی مجلس به دلیل موافقت نمایندگان ملت کاری سهل است اما نیاز است که دولت توانایی عملیاتی کردن این بودجه را داشته باشد، چراکه متاسفانه میان عمل دولت با مصوبه مجلس فاصله و اختلاف بسیار است.
حدادعادل کمبود بودجه را تنها مشکل توسعه فرهنگ قرآن ندانست و بیان کرد: تشتت و ناهماهنگی در فعالیت های قرآنی که در میان دستگاه های مختلف وجود دارد از بزرگترین مشکلات این عرصه است که بعضا منجر به موزای کاری ها و دوباره کاری های بیهوده می شود.
روند کنونی و کندی کار تخصیص این بودجه که می توان به نوعی از آن به توقف تعبیر کرد نشان می دهد که این دغدغه ها و نگرانی ها نه تنها بی معنا نبوده بلکه از عوامل عینی نشات گرفته است چراکه بنابر رای و نظر بسیاری از کارشناسان این حوزه و افراد آشنا به امور بودجه امید چندانی به تحقق عملیاتی این بودجه چشمگیر وجود ندارد و دستگاه ها و فعالان قرآنی باید با همان بضاعت پیشین در مسیر اجرایی کردن طرح های کلان پیش بروند چون انتظار برای تخصیص این بودجه نه تنها عایدی ندارد بلکه به از دست دادن زمان نیز منجر می شود.

در این میان امید است با تلاش های بی وقفه شورای توسعه فرهنگ قرآنی و با پیگیری های مداوم جامعه قرآنی کشور حداقل بتوان در ماه های باقیمانده از سال 90 بخش کوچکی از این بودجه را برای اجرای طرح های مصوب هزینه کرد چراکه بنابر بررسی های انجام شده عمده دستگاه ها و حتی مراکز علمی و دانشگاهی ورود به فاز اجرایی طرح های قرآنی خود را مشروط به تخصیص این بودجه می دانند و این در عمل یعنی وقفه ای چندماهه و یا شاید یک ساله در اجرای طرح هایی که کوچکترین تاثیر آنها می تواند ایجاد فضای معنوی برای نسل جوان باشد.
از طرفی اگر مسئولان مربوطه سرعت لازم را به عمل نیاورند احتمال رای آوردن این بودجه در صحن علنی مجلس ضعیف شده و شاید نتوان از آن در سال های بعدی نیز استفاده کرد.
حال که این فرصت مغتنم فراهم شده و جامعه قرآنی کشور آمادگی ورود به مرحله جدیدی از حیات حرفه ای خود را در سایه تامین اعتبارات موردنیاز دارند انتظار می رود مسئولان مربوطه نیز با همان سرعتی که قوانین را اعلام و افراد را امیدوار می کنند به اجرای قوانین مصوب بپردازند تا مبادا خدای ناکرده این امیدها در سراشیبی ناامیدی با سرعت بالا به سقوط در ورطه رکود و رخوت بینجامد.

پایان پیام/