اسماعیل امینی، داور بخش شعر هشتمین جایزه ادبی پروین اعتصامی در پاسخ به این سوال که چه ضرورتی به برگزاری یک جایزه ادبی مختص بانوان وجود دارد به خبرنگار شبستان گفت: برگزاری جشنواره ادبی مختص بانوان ضرورتی ندارد. مسئله این است که جوایز هنری و ادبی دسته بندی های مختلف داشته باشند برای اینکه موضوع شخصی تر و جزیی تر شود. دوم اینکه توجه جامعه جلب شود. به عنوان مثال می گویند جشنواره فیلم دانشجویی و یا جشنواره شعر کارگری. مسئله این نیست که بخواهند تفکیک کنند بلکه هدف این است که جزیی تر کنند و جلب توجه شود، دیگر اینکه حوزه رقابت محدودتر شود و گرنه تفکیک جنسیتی مقصود نبوده است. جایزه ادبی پروین نیز بزرگداشتی به اسم پروین بوده و اینکه توجه خاصی به شعر و ادبیات زنان شود.
امینی در مورد دستاوردهای جایزه ادبی پروین اظهار داشت: جایزه خود به خود دستاورد چندانی ندارد غیر از اینکه توجه جامعه و علاقه مندان هنر و حوزه کتاب را به اهمیت موضوع جلب کند. اگر جشنواره درست طراحی و پیگیری می شود، ممکن است به ارتقای فرهنگی جامعه کمک کند. متاسفانه غالبا خبرهای خوشی از مسایل روزمره بیرون نمی آید. این مسایل واقعا اهمیتی هم ندارد چون خبرهای روزمره مدام تغییر می کند. خبرهایی یک هفته بر سر زبان هاست و بعد از بین می رود. ما غیر از مسایل روزمره چیزهای بنیادی تری داریم که یکی از آنها شعر است.
وی با بیان اینکه شعر یکی از ارکان هویت ماست، عنوان کرد: اگر جشنواره بتواند توجه مردم را به اهمیت شعر جلب کند و الگوی شعر مناسب را به شاعران نشان دهد ، خوب و موفق است. تمام افراد در زمینه های کاری خود اعم از ورزشکاران و هنرمندان به دنبال الگو هستند. خانم های جوان شاعر نیز به دنبال الگو هستند، بر این اساس جشنواره پروین می تواند موثر باشد. جشنواره هایی که بتواند الگوی موفق ارایه دهند کارشان خوب است. مسلما در جشنواره های شعر جایزه به شاعر حرفه ای می رسد اما صدها شاعر دیگر از جاهای مختلف با این الگوی موفق راه را پیدا می کنند.
داور بخش شعر هشتمین جایزه ادبی پروین اعتصامی در مورد کیفیت آثار این دوره از جشنواره بیان کرد: کتاب ضعیف و معمولی متاسفانه خیلی چاپ می شود. وقتی هزار کتاب را در دو سال بررسی می کنیم فقط 50-60 کتاب می بینیم که خوب است و به نظرم تنها باید همین ها چاپ می شده است. نباید کتاب های ضعیف چاپ شود چون کار بیهوده ای است. شاعران و نویسندگان باید کارشان به جایی برسد که اثرشان قابل عرضه باشد. این غیر طبیعی است که در یک سال دو هزار کتاب شعر دربیاید. کتاب شعر بانوان در ظرف دو سال 1500 تا 2000 کتاب شود. معلوم است که خیلی از اینها کتاب نیست.
این استاد دانشگاه و منتقد ادبی خاطرنشان کرد: مسئله این است که شاعران خیلی خوبی داریم که عموما سن و سال چندانی ندارند. این عجیب است که شاعرانی که 5-6 سال تجربه و سابقه سرودن دارند، خیلی پخته و خوب کار می کنند. این مسئله امیدوارکننده است. روزگاری بود در سال های قبل از انقلاب در هر دهه ای یکی دو چهره شاخص داشتیم. در حال حاضر هر سال دو چهره خیلی خوب در همه عرصه های شعر ظهور پیدا می کند. این خبر خوبی برای شعر ماست که اینقدر کار شعر گستردگی پیدا کرده است. البته باید حواسمان باشد که این به معنی انکار چاپ کتاب های ضعیف، شعرهای ضعیف، تکراری و معمولی نیست.
نظر شما